4-0 verlies Sovoco D1 vs Jonas in De Walvis

VoV, 31-03-2019. 13:00 uur. We hadden een goede trainingsweek achter de rug. Maandag helaas nog zonder Charla, vanwege de griep. Donderdag iets lichter dan normaal, omdat we de volgende dag al mochten aantreden tegen Jonas. De herstelde Charla stond met Franke vrijdag al om 18.45 uur klaar voor vertrek, maar wist niet dat Sandra 18.45 uur had gezegd, terwijl het vertrek eigenlijk om 19.00 uur was.

Normaal zou de Amersfoort auto nog wel eens aan late kant zijn, was de verklaring. Maar hier stonden ze dan met hun goede gedrag… Want verder was er nog niemand. Anne bleef vanwege omstandigheden thuis. Had dit iets met het geheel te maken?! Nou ja, iedereen was in ieder geval mooi op tijd aanwezig in De Walvis.

Ondanks dag, tijd en locatie waren er toch weer een paar trouwe supporters (annex chauffeurs) aanwezig, super! We spraken af dat het een mooie strijd om de 3^e plek kon worden. Little Krijne waarschuwde ons nog voor de ervaren spelverdeelster van Jonas: ‘Dan jankt ze ‘m er met d’r linkerklauw in’. En zo waren we klaar voor de start.

Met Romy, Kyra, Franke, Lieke, Sandra, Daphne en Hanneke betraden we het veld. Het ging direct gelijk op. We moesten wat zoeken in de pass. Daarnaast waren vooral de wat vreemde hoog eindigende ballen van de diagonaal een ‘pain in the ass’. Het ging bij ons niet vanzelf, maar af en toe lieten we mooie blok- en aanvalsacties zien. Jiska kwam erin voor Romy. De aanwijzingen voor de verdediging werden nog niet altijd opgevolgd en zo vielen er nog te veel ballen aan onze kant. Zo gingen we nipt ten onder: 25-22 voor Jonas.

Als je met dit slordige spel toch zo dichtbij weet te blijven, dan moet er meer in zitten. We besloten ons daar aan vast te houden. Maar in set 2 stonden we er nog gezapiger bij. En met name één service serie heeft ons genekt. We kwamen er niet uit. Passend niet, en als de pass wel kwam ging er ergens anders iets mis. We deden te lang niks en straalden niks meer uit. Er werd uiteindelijk nog wat gewisseld, maar het mocht niet meer baten. Serverend lieten we zelf ook heel weinig zien. We werden afgeslacht met 25-11.

Zo wil je toch niet je vrijdagavond doorbrengen? Dus vergeten deze set en op naar de 3^e. Krijntje Pappie gaf duidelijk te kennen dat hij van iedereen volledige inzet wilde zien en dat hij anders zou ingrijpen. Want op dat vlak hadden we ons laten kennen. Deze set begon Charla op dia en ging Kyra van dia naar buiten. Direct was het weer meer een wedstrijd. Maar het was nog heel wisselvallig van onze kant. Mooie blokjes en aanvallen werden afgewisseld met onnodige fouten in de verdediging en veel foute services. Romy en Jiska wisselden elkaar af en Daphne kwam er nog in voor Charla.

We hadden geen grip op de diagonaal geslagen ballen van de buitenaanvalster, ondanks de aanwijzingen hoe die aan te pakken. Het enige wat je ons dat stapje dichterbij kon brengen was heel hard werken en elkaar er doorheen helpen. Mijn persoonlijke analyse is dat het juist daar uiteindelijk op mis ging. Ook al haal je je niveau als team niet, als dan ook nog eens niet iedereen er meer in gelooft, ben je verloren. Letterlijk, want nu ging de set toch weer met 25-20 naar Jonas. Zonde!

De 4^e set begon Sandra aan de kant, Romy op spelverdeling en Charla weer op dia. Direct zat er meer schwung in en leken we weer vertrouwen te tanken. Er werd hard gewerkt, de pass was stabiel, er werd vrolijk gejuicht, we haalden meer ballen van de grond en pakten een lichte voorsprong. Dus we konden het nog wel. Maar Jonas is een taaie ploeg en die schud je niet zomaar van je af. Halverwege de set stond het weer gelijk. Sandra kwam erin voor Charla op dia, Maartje voor Lieke. Ondanks het harde werken glipte de set toch net weer uit onze vingers en beloonden we onszelf niet. Wederom werd het 25-20.

Wat een domper. Onze eerste en enige 4-0 nederlaag. Ja, vrijdagavond om 21.15 uur spelen is wennen. Ja, het spel werd vaak verstoord door ballen van het naastgelegen veld. Ja, Jonas is een degelijke ploeg. Maar we hebben het echt volledig aan onszelf te danken dat we niet eens één punt er uit wisten te slepen. Terwijl je thuis nog 4-0 van ze wist te winnen… Geen servicedruk (zelfs veel fouten), aanwijzingen en aanpassingen onvoldoende of pas laat oppakken en niet bij iedereen 100% inzet en geloof in een goede afloop. Een harde les!

Dus dan het weekend maar benutten om even bij te komen en de zinnen te verzetten. De een op een paard, de ander shoppend of een huwelijk voorbereidend, een fietstocht makend of in bed liggend en een ander weer in de sporthal om bij andere wedstrijden te kijken.

En dan vrijdag maar bewijzen dat we het heus wel kunnen. Dan mogen we om 21.30 uur aantreden tegen Leython in Leiderdorp. We hopen dat die paar supporters die het aankunnen nog wel zin hebben om ons aan te komen moedigen, na deze wedstrijd… En voor de rest: komt allen aub donderdag 11 april naar De Bunt, dan spelen we om 20.15 uur onze halve finale wedstrijd in de beker tegen Vives. Als er niks meer te halen is in de competitie, dan die beker maar naar Soest halen!

gh @ VoV, verslag door Hanneke van den Broek, Sovoco dames 1. Foto Jan van den Noort.