Goud voor Oranje
Nederland is gisteren als winnend finalist in de European League van het veld gestapt. Oranje won de gouden medaille in Ankara in een uiterst gedenkwaardige wedstrijd, die in een tiebreak thriller eindigde. Dit was de tweede keer dat deze prijs werd gewonnen. In 2006 was er ook goud, in 2008 zilver. Naast het 2012 goud verdient de ploeg van Benne tevens een kans op deelname aan de FIVB World League 2013.
“Nederland speelde in de eerste twee sets een stuk beter dan we verwacht hadden” zei de Turkse teamcaptain Ulas Kiyak. “Belangrijk is dat we door dit Final Four weekend opnieuw als team zullen groeien, naast zilver is dat onze winst” voegde hij er nog aan toe. Oranje aanvoerder Jeroen Rauwerdink vertelde onder de indruk te zijn geweest van de Turkse prestatie in de halve finale. En verder “We speelden uitstekend in de eerste twee sets, namen daarna ongewild wat gas terug, maar konden toch nog winnen. Het was een belangrijke dag voor het Nederlandse mannenvolleybal”
“Pas vanaf de derde set stond het ‘echte’ Turkije in het veld” zei de Turkse coach Veljko Basic. “We konden de tiebreak niet afmaken, desalniettemin is dit het grootste succes dat de Turkse mannenploeg ooit behaald heeft. Ik vind dat het beste team in de European League competitie gewonnen heeft.” Bondscoach Edwin Benne complimenteerde de coach van de tegenstander. “Als coaches kunnen we allebei trots op de prestaties van onze teams zijn. Ik had nooit verwacht dat het een makkelijke overwinning zou worden, zelfs niet na de walk-over in de eerste twee sets. De laatste jaren hebben we nooit zo’n duel gespeeld, het is een buitengewone emotionele ervaring. Stapje voor stapje zijn we beter geworden met dit als resultaat.”
Nimir Abdelaziz won naast de European League titel met Oranje ook de persoonlijke prijzen voor beste spelverdeler en beste serveerder. Gijs Jorna werd verkozen tot beste libero. Emre Batur werd met 21 punten topscorer, zijn teamgenoot Serhat Coskun kwam tot 19 treffers. Tony Krolis nam 18 Oranje punten voor zijn rekening en verder scoorden de passer – lopers Thijs ter Horst (15), Jelte Maan (13) en Jeroen Rauwerdink (2), de mannen op mid Wytze Kooistra (12) en Thomas Koelewijn (11), en spelverdeler Nimir Abdelaziz (9) de punten. Oranje kreeg 41 punten van Turkije en gaf er 31 terug. Aanvallend (52/56) had de thuisploeg de meeste scores, Nederland won het blokkerend (20/14) en serverend (8/4).
Voor een kleine 3.500 Turkse fans begon Nederland erg zelfverzekerd aan de finale. Na een Jelte Maan treffer en een technische fout van zijn team riep de Turkse coach bij 5-1 achter de mannen al naar de kant. Maan pakte daarna nog een aantal punten mee en bij 8-4 konden de Turken opnieuw voor goede raad naar de zijlijn. Nederland trok zich van de entourage weinig aan, speelde geconcentreerd en benutte de kansen. Thijs ter Horst en Tony Krolis zorgden in het middendeel van de set voor een groot verschil (16-9). De Oranje druk werd de gastheren te veel en ze maakten de ene na de andere fout. Op 20-14 volgden een foutserve, voetfout en een uitgeslagen aanval elkaar op en zetten Oranje in een zetel voor de winst. Thijs ter Horst en Wytze Kooistra bepaalden de 25-16 eindstand.
Van hetzelfde laken een pak in de volgende set. Oranje kwam nog even met 1-2 achter, maar een ace van Thijs ter Horst en blokpunten van Jelte Maan en Wytze Kooistra maakten er 5-2 van. Turkije scoorde op 5-4 een ace, Nederland pakte via Tony Krolis en Thomas Koelewijn (blok) de volgende punten en ging met 8-4 naar de kant. Na de tweede technische time out op 16-11 nam Turkije een puntje later opnieuw een time out. Voor Nederland het teken om er nog een schepje bovenop te doen en tot 22-12 afstand te nemen. De ace via de netband (25-15) van Thomas Koelewijn zette Nederland op 2-0.
Benne over deze twee sets: “We lieten Turkije geen moment in de wedstrijd komen en haalden een erg hoog niveau. Onze midspelers kregen een hoofdrol omdat we passend in vorm waren. Serverend en blokkerend liep het ook prima”
In de derde set hadden teams tot 15-15 beurtelings de leiding. Oranje moest een 11-13 en 13-15 achterstand wegwerken, maar dat lukte prima via scores van Nimir Abdelaziz, Jelte Maan en Thomas Koelewijn. Ook de 16-19 kregen ze nog ongedaan gemaakt, waarna beide teams tot 21-21 de side outs benutten. Ter Horst en Maan deden dat voor Oranje. De volgende driepunter van Turkije bracht Tony Krolis nog tot 22-24 terug, de foutserve van Nimir Abdelaziz betekende echter 22-25 en 2-1 in sets.
Oranje pakte de draad van de eerste twee sets in de vierde weer op. Kwam op 7-2 en 13-8. De Turkse coach had zijn time outs toen al op. Tony Krolis, Thijs ter Horst en Wytze Kooistra verzilverden de aanvallen en er leek geen vuiltje aan de lucht. Als het niet in drie sets lukt, dan maar in vier. Daar leek het op. De Turken dachten daar echter heel anders over. Ze bleven weliswaar op achterstand, maar nooit onoverbrugbaar. Dat bleek wel op 22-19, toen ze in een keer gelijktrokken en na de uitgeslagen Nederlandse aanval op 23-23 de leiding namen. Een lobje over het blok bezorgde hen de tiebreak.
De in de vierde set ingevallen Jeroen Rauwerdink begon in de basis in de vijfde set. Nederland kwam met 0-2 achter, nam een 4-2 voorsprong en wisselde met 7-8 achter van speelhelft. Toen op 8-10 een Turkse serve bij libero Gijs Jorna door de handen glipte was het verschil drie punten. Een Turkse foutserve, Thomas Koelewijn (blok) en Tony Krolis hielden Oranje op 12-12 in de race. Vanaf die stand tot 24-24 hadden de team om beurten een neuslengte van maximaal een puntje voorsprong. De meest onwaarschijnlijke reddingen aan beide zijden van het net werden afgewisseld met aanvallen waarvan je het punt en de winst/ het verlies al bijna genoteerd had. Thijs ter Horst zorgde ervoor dat Nederland de gouden plak kreeg. Hij sloeg de laatste ballen binnen. Nederland kon vervolgens helemaal uit zijn bol gaan.