Alterno winst in hoge noorden

De kop is er af voor het eerste damesteam van Alterno. Een goede wedstrijd werd het niet, de spanning vergoedde echter veel voor de kijker en voor het team van Ali Moghaddasian en Suus Zijl was er het zoet van de overwinning. Met 1-3 en drie wedstrijdpunten rijker werd de terugreis aangevangen. Voor tegenstander Lycurgus was het de eerste wedstrijd in de eredivisie en met het lef dat somtijds ten toon werd gespreid zeker niet de laatste.

Lycurgus is zo’n club die het wel aandurfde om naar de eredivisie te gaan en heeft in coach Nermin Cosovic een sportieve voortrekker die voor het hoogste wil gaan. In relatief korte tijd heeft hij een team gesmeed met een blikvanger als nieuwkomer Bibi Nijmeijer en hardhitter Annelies Dokter nog in de ziekenboeg.

Alterno startte met  Lisette Stindt, Celeste Plak, Heleen Hesselink, Moniek Jansen, Kathy Bonsen, Lotte den Exter en libero Nikky ten Harmsen. In de eerste set nam Alterno aanvankelijk het initiatief in de wedstrijd. Tot aan 6-10 liep de strijd volgens plan waarna een serie foutserves Lycurgus in het zadel hielp en de strijd punt voor punt gelijk op ging tot het eindspel. Een eindspel waarin Lycurgus drie setpunten niet verzilverde waarna Alterno meteen toesloeg bij haar kans op setwinst, 26-28.

In de tweede doorgang nam Alterno wederom het initiatief en bouwde een geruststellende voorsprong op die bij 10-16 maximaal was. Het was echter Lycurgus dat bleef geloven in de kansen en puntje voor puntje het gat leek te gaan dichten. Leek want dichter dan op twee punten konden de Noordelijken niet komen waarna Alterno met 23-25 ook de tweede setwinst pakte.

In de derde set liep Alterno telkenmale achter de feiten aan, het was nu Lycurgus dat het initiatief had en telkens een, twee, drie punten uit kon lopen. Wederom een spannend eindspel dat na 23-23 alsnog twee kanten op kon maar nu was Alterno geen setpoint gegund en sloeg Lycurgus wel toe bij haar derde, 27-25.

Daarmee was de Groninger koek echter op en de vreugde na de setwinst luidde wellicht ook de uiteindelijke wedstrijdnederlaag in. Een tweede factor van belang was het inkomen bij Alterno van Sanne Brandsma. Haar eerste bal legde ze meteen weg voor een punt en om haar heen speelden haar teamgenoten als herboren. De blokkering werkte, de buitenkanten werden op maat bediend en de eerste lange rally van de wedstrijd werd overtuigend in Apeldoorns voordeel geslecht. Na 12-20 richtte de tegenstander zich nog één keer op maar het gat van acht punten bleef in tact tot aan het laatste fluitsignaal van de solide en rustig fluitende arbiters J. de Niet en  H. Schut, 17-25.

Winst met aan Alterno kant Moniek Jansen als sterkste troef in een strijd waarin aan beide zijden de eigen foutenlast simpelweg nog te hoog was. Maar dit ook in het prettige vooruitzicht dat over een aantal weken en de nodige trainingsuren later de progressie op zeker waarneembaar zal zijn.

(Bron website Alterno, van hun verslaggever ter plaatse)