Donitas, even slikken en doorgaan
Afgelopen zaterdag speelden wij sinds een maand weer een uitwedstrijd. Helaas moesten we het dit keer stellen zonder midspeelster Annelien Alons. Geblesseerd en, in de loop van de wedstrijd, met een machteloos gevoel moest zij verplicht toekijken. We begonnen de wedstrijd dan dus ook met de andere twee middens, Annemarie de Vries en Karlijn Doornbos. Op de passer – loper plek begonnen Suzanne Boer en Paula Veldman. De diagonaalpositie werd ingenomen door Lynn Fortman. De regie lag in handen van Lotte de Vries en baas in het achterveld, libero Anoek Haan, maakte de starting seven compleet.
De eerste set begonnen we goed. Tot na halverwege de set hielden we, ondanks de stevige servedruk van HSC, continu een kleine voorsprong die we bij de big points binnen no time verspeelden. Een aantal directe ketsers, en oplosballen die geen succesvol einde kenden, bracht HSC via 25-18 op een 1-0 voorsprong in sets.
De tweede set, met diagonaal Paula Spelde op de plek van Suzanne Boer, kwamen we goed uit de startblokken. Op serve van Lotte de Vries namen we een 4-0 voorsprong. Toch bleek dit niet voldoende. HSC zette hier direct een serveserie tegenover, 4-4. Op dat moment besloot coach Erik Noordijk in te grijpen en bracht Manon Klaver in op spelverdeling. Langzaam maar zeker werd de passing iets verzorgder waardoor we ook enkele ballen over midden konden gaan spelen. Aan het eind van de set kwamen we net iets eerder bij de eindstreep (22-25) dan HSC en trokken de stand in sets daarmee gelijk.
Je zou dan denken dat dit vertrouwen geeft voor de volgende set. Niets bleek minder waar, serverend had HSC ons opnieuw stevig onder druk. Met maar liefst 13 passes zonder echte aanvalsmogelijkheid maak je het jezelf natuurlijk niet gemakkelijk. Halverwege de set werd Lotte de Vries weer binnen de lijnen gebracht voor Manon Klaver en Suzanne Boer kwam terug voor Paula Spelde. Helaas kwam dit te laat. De opgedane achterstand bleek al te groot en het lef om ‘va banque’ te blijven spelen ontbrak. Setstand 25-11
De vierde set, die we speelden in de startopstelling van de derde, kende een soortgelijk verloop als de derde. Voor we het in de gaten hadden stonden we al kilometers achter op HSC. Vanaf de kant werd er geprobeerd om de meiden binnen de lijnen vooruit te schreeuwen. Halverwege leken we nog eenmaal de rug te rechten maar de opgelopen achterstand was al te groot en HSC was geenszins van plan deze wedstrijd nog uit handen te geven. Het geloof aan Donitas zijde slonk met de minuut en zo ging de wedstrijd als een nachtkaarsje uit. Setstand 25-16
Al met al, even slikken en weer doorgaan. Een nieuwe trainingsweek wacht op ons om de boel weer op scherp te krijgen. In onze vertrouwde Struikhal ontvangen wij komend weekeind VVC Vught. We zijn ervan overtuigd dat hier kansen liggen om revanche te nemen op onszelf, Donitas olé!
(Wedstrijdverslag van Lotte de Vries, MooiHandig.nl / Donitas dames 1)