De Sliedrecht vrijbuiters slaan toe

Foto Jan van der Ham

Midden in het seizoen, met een vracht aan pech, heeft Sliedrecht Sport heren 1 eindelijk laten zien waartoe men in staat is. Totaal onverwacht, maar lang op gehoopt was daar de perfecte tackle op de nummer één van de mooiste competitie van Nederland: Kootfin Taurus. Tot een 0-2 achterstand leek het een “normale” avond te worden in de Stoep. De vrijbuiters onder leiding van Arie van Wolferen, Tim Oskam en natuurlijk Eric van Heteren waren echter nog niet klaar.

Met snel en energiek spel, vol opportunisme en een vleugje provocatie kwam daar toch de tackle van achteren. Sliedrecht Sport trok de stand gelijk na een goede derde set en een zenuwslopende vierde. Op 6-6 in de vijfde set had Taurus haar laatste punt gescoord. Met een volle Sporthal de Stoep als steun in de rug won Sliedrecht Sport de barrage met 15-6 en keerden de lamgeslagen stieren teleurgesteld huiswaarts.

Na flink wat weken van pech, waar men in Sliedrecht nog middenin zit, is dit een lekkere opsteker.

Frank en Niek komen dit seizoen niet meer in actie door een langdurige en hardnekkige enkel en knieblessure. Lucas Vermeulen had al last van zijn hamstring en dit is na het carnavallen niet beter geworden. Als klap op de vuurpijl bereikte ons het bericht dat onze opa van het team, Gert-Jan Toonen met griep op bed lag, zaterdagmiddag. Vier spelers van het oorspronkelijke basisteam werden dus gemist.

Enerzijds een probleem, anderzijds kansen voor de andere spelers, een heerlijke positie in de competitie: Alles mag en niks moet. De rol van vrijbuiter werd aangenomen, daar moest nog even aan worden gewend, maar in deze wedstrijd tegen de nummer één en titelkandidaat Taurus viel alles op zijn plek.

Kansen zijn er ontstaan voor Gerard Baan, een exponent uit de Sliedrechtse jeugdopleiding. Altijd fit, klaagt niet en hondstrouw. Zou af en toe wat brutaler moeten worden, maar een gouden speler voor een team. Begon wat schuchter aan de wedstrijd, maar aan het einde werd Baan steeds belangrijker. Legde in de vijfde set Wilco van Wijk een paar keer dood en werd uitgeroepen tot MVP.

Koen Kamsteeg, nam definitief het liberoshirt over van Frank Vlot. Een shirt van een voorganger met een behoorlijke staat van dienst. Koen voelt echter niets van druk, is sturend aanwezig in het achterveld en geeft veel energie en vertrouwen aan de rest van het team. Passend stond hij als een huis en verdedigend leverde hij veel punten, en misschien nog wel belangrijker: veel energie op!

Daniel “Dekker” van Helden. Al vroeg gebombardeerd tot 2^e spelverdeler. Het zou een jaar worden om veel te leren. Nu de blessure van zijn concurrent daar is, is Daniel strijdlustiger dan ooit. Zijn kansen zijn gekeerd. Daniel begint steeds beter zijn draai te vinden in het team en stuurde zijn aanvallers als een echte dirigent. Deze man is “on the road”.

Gert-Jan kon gelukkig wel spelen en was zeer belangrijk met vooral zijn serve. Waar Roy met zijn serve niet goed uit de verf kwam, zat Gert-Jan er gelukkig direct achter met “bloedserve” en stichtte daarmee veel gevaar.

Roy zijn serve mocht dan niet lopen, hij was wel bijzonder actief aanwezig in het team. Een kartrekker van formaat. Voorop in de strijd, niet opgeven en met allerlei dingen bezig in en om het team. Stond veelvuldig onder de bok, samen met zijn collega aanvoerder Bert Sturkenboom. Ging één keer over de schreef en moest de gele kaart slikken, maar onmisbaar voor het team.

Nick Beckers, na een dramatisch begin het veld vroeg verlaten, maar in de derde set als een baas teruggekomen. Knap hoe hij zijn eigen spel wist te veranderen en zich ondergeschikt maakte aan het team. Belangrijk met serve en de meest onmogelijke ballen om te scoren. Samen met Baan de twee absolute youngsters die onder de vleugels van de “wat minder jonge jongens” mogen excelleren.

Michael “tuurlijk” van Leeuwe.  Op de vraag of hij fit is, antwoord hij steevast: “Tuurlijk” Fulltime aan ‘t klussen in zijn nieuwe Sliedrechtse huis, maar nooit skipt hij een training of wedstrijd. Kan vreselijk balen van zichzelf, maar was afgelopen zaterdag weer eens ouderwets belangrijk. Zowel blokkeren als aanvallend was hij nauwelijks te stoppen. In de vijfde set was hij samen met Baan een onpasseerbaar blok. Honds- en plichtsgetrouw zijn taken uitvoeren, dat is Mike.

Dan hebben we nog de wissels.

Mark Kleiweg, schittert enkele (mid)weken in afwezigheid waardoor een basisplaats vrijwel nooit voor hem lijkt weggelegd. Mark is echter een supersub. Met zijn linkerbeul en zijn fanatisme een ware plaag voor elke tegenstander. Zijn poeier staat ongetwijfeld in de top drie kanon kogels van de Topdivisie en menig team schijnt hier op te trainen met een echte heimachine.

Rens de Waard, overgewaaid voor deze wedstrijd uit het (vrije) Heren 2. Gaat de boeken in als de man die de ommekeer veroorzaakte. Rens begon in set drie en heeft dus geen set verloren. Bracht meer tempo in het spel en stichtte gevaar met zijn serve.  De ervaren rot tussen de spelverdelers bleek goud waard en kreeg het team uit geslagen positie aan het draaien.

Egbert op t Hof, kreeg de ondankbare taak om het vuile werk voor de, van oorsprong nogal luie, Gerard Baan op te knappen. Als Gerard er even geen zin meer in heeft, komt Egbert opdraven en weet hij met zijn nooit aflatende fanatisme, strijdlust en goed “voetuhwerk” in het achterveld het team van extra impulsen te voorzien.

Dan hebben we nog Carl Zwijnenburg en Lucas Bons. Weer twee jonge knapen uit het opleidingsteam van Andre van Leeuwen: Heren 2. Altijd aanwezig en altijd inzetbaar wanneer het moet. Grote klasse en grote dank aan jullie steun dit seizoen! Heren 1 gaat door diepe dalen, maar jullie dragen je steentje bij en zijn onmisbaar voor een goed team!

Ook Frank, Niek en Lucas, toch nog altijd gepassioneerd betrokken bij het team, waren natuurlijk aanwezig. Vanaf de tribune dit keer, maar rondom de wedstrijden en trainingen zeker nuttig. Hun aanwezigheid valt te prijzen en hun verantwoordelijkheidsgevoel des te meer. Dank.

Arie en Tim, en ook Marc vanaf de tribune, kunnen terugkijken op een stunt van jewelste. Een beloning voor hun inzet en drive om iets moois van dit team/seizoen te maken. We hopen nog veel van dit soort potjes te mogen spelen!

Om toch nog iets over de wedstrijd te roepen:

De eerste set was een matige. De aanvallers aan Sliedrechtse zijde kregen de bal niet aan de vloer. Een huizenhoge blokkering stond aan de overkant van het net.  De passing was goed verzorgd en ook de kwaliteit van de set-ups lieten niet te wensen over. Blijkbaar was het voor de Houtense blokkering wel makkelijk te lezen want er werden wel 10 kill blocks deze set genoteerd door Taurus. Desondanks kon Taurus niet ver uitlopen, door goed serveerwerk van Sliedrecht Sport. Taurus is niet echt in de problemen geweest en wist de set te winnen met 22-25.

De tweede set gaat het al niet veel beter. De Houtenaren beginnen ook wat meer servedruk te creëren en Sliedrecht Sport wordt tegen de muur gedrukt. Wissel van Mark Kleiweg en Egbert op ‘t Hof kunnen het tij ook niet keren. De aanvalsdekking laat te wensen over en op de goed spelende Wilco van Wijk wisten de passer lopers geen antwoord te vinden in de blokkering. 16-25 zijn de duidelijke cijfers van deze set.

Dan volgt de derde set, met zoals gezegd Rens de Waard op de spelverdeling en Nick Beckers en Gerard Baan weer terug in t veld. Als uit de dood opgestaan ging Sliedrecht Sport de strijd weer aan. Er werd weer goed geserveerd, met veel opportunisme aangevallen op het huizenhoge blok en ook verbaal werd de strijd aangegaan. Er kwam wat meer passie in het spel en dit sloeg over op het publiek. Dames 1 had net in een dramatische pot de halve finale voor de beker verloren en de Sliedrechtse volleybalfans wilde er nog een leuke avond in de eigen Stoep van maken. De arbitrage deed ook leuk mee. De broertjes van der Leeden werden regelmatig overruled, er werd meer op techniek van de bovenhandse ballen gelet en er werd een gele kaart uitgedeeld. Veel ingrediënten voor een hoop tumult. Sliedrecht Sport profiteerde van de geïrriteerde Taurus mannen en trokken de set binnen: 25-21

In set vier leek Taurus het karwei alsnog af te maken. Een vroege voorsprong van 8-4 werd tot de twintig eigenlijk niet meer uit handen gegeven. Echter door veel verdedigen, veel energie en prima serveerwerk werd het toch nog spannend. Michael van Leeuwe hield zijn eerste ballen tegen en de beer was los. Sliedrecht Sport trok de stand gelijk. Het eerste puntje was afgesnoept van de koploper en er hing een stunt in de lucht.

Set vijf  geloofde iedereen ineens in die stunt en de Sliedrechtse mannen gingen het veld in alsof ze zeker wisten dat ze de bovenliggende partij waren. Een kleine voorsprong werd gepakt, maar bij 6-6 was de stand alweer gelijk. Vanaf dat moment ging het los. Gert-Jan kwam aan serve en zorgde direct voor een wissel van helft op een 8-6 voorsprong. Gerard Baan en Michael van Leeuwe waren niet passeren met hun hoge blokkering. Het was wel duidelijk dat er veel ballen naar de tot dan toe goed spelende Wilco van Wijk zouden gaan. Hij sloeg twee keer in het blok en daarna vlogen er veel ballen ons om de oren, maar wel buiten het veld. Een gelukkige ace via de netband en een dubieus gefloten gestolen bal in ons voordeel zorgden voor een klasse overwinning van 15-6 in de beslissende set.

Volgende week weer een weekendje vrij, wat betekend dat we twee weken de tijd hebben om ons klaar te stomen voor weer een belangrijk en leuk potje in de Topdivisie. Een competitie waar geen zekerheden bestaan.

Op 2 maart spelen de mannen in Nijmegen. Om 19:00 tegen VoCASA. De week daarop volgt de KLASSIEKER, thuis tegen Next Volley. Tot dan!

(Verslag van Roy Kroon, Sliedrecht Sport heren 1)