Vizier op volleybal

 

Judith Kamphuis had zo’n voorgevoel

Foto Rudy van ’t Rood

Judith Kamphuis van Set-Up ’65 dames 1 zat afgelopen weekend met het been omhoog, vanwege een enkelblessure, die ze opliep in de wedstrijd van Dynamo Tubbergen vs haar team. Een belangrijke wedstrijd, omdat haar ploeg de punten als koploper niet kan missen, en Dynamo ze heel hard nodig heeft om uit de degradatie gevarenzone weg te blijven.

Judith: “ Afgelopen zaterdag had ik de hele tijd al het gevoel dat er iets ging gebeuren, heel apart, hetzelfde voorgevoel als toen ik vorig jaar februari door mijn enkel ging. Alsof ik voor de tijd al wist, dat er iets niet goed af zou lopen.”

Wat gebeurde er precies?

“Op een gegeven moment wilde ik samen met Juliet Lohuis een midblok zetten, waarbij ik bij het neerkomen op de voet van de midspeelster van Dynamo terecht ben gekomen, die onder het net doorkwam. Dan kon je duidelijk op de video beelden zien. Daar doe je verder niks aan en dat gebeurt wel vaker bij volleybal.

Ik heb nog geluk gehad want ik ben niet helemaal door gestapt, ik had al snel in de gaten dat het mis was. Ik wilde proberen om nog even de wedstrijd af te kijken maar dat kon echt niet, dus zijn we naar het ziekenhuis in Enschede gegaan. Foto’s gemaakt en gelukkig was er niks gebroken. Ze konden toen nog niet precies zien of het zwaar opgerekt of ingescheurd was.”

En hoe is het nu, een aantal dagen later?

“Gisteren ben ik naar de fysiotherapeut geweest en die dacht dat er waarschijnlijk wel scheurtje in zat, omdat het ook al wat blauw was en behoorlijk dik. Maar het goeie nieuws is, omdat ik het hele weekend met mijn pootje hoog heb gezeten en dit mijn enkel waarschijnlijk goed heeft gedaan, ik al weer redelijk op mijn voet kan steunen, ook al is dat best nog wel pijnlijk.”

Is het seizoen nu voor je afgelopen?

“Het is moeilijk te zeggen hoelang ik uit de roulatie ben, omdat dit bij elke enkelblessure weer anders is! Ik hoop er zo snel mogelijk weer bij te zijn.  Vrijdag ga ik weer naar de fysiotherapeut en dan kijken we verder. Ik hoop snel weer wat te kunnen doen, want dat aan de kant zitten is niks voor mij!

Ook grappig is dat mijn brace, die ik om had vanwege mijn enkelblessure van vorig jaar,  kapot is gescheurd aan de achterkant. Ik heb heel veel geluk gehad, er zou veel meer kapot kunnen zijn gewest, als ik die brace niet had gedragen. Dat is dus waarschijnlijk mijn redding geweest om veel erger te voorkomen!

Ondanks dat ik misschien tot het eind van het seizoen uit de roulatie ben, ben ik super trots op ons team,  dat we ook deze wedstrijd tegen Dynamo weer hebben gewonnen! We knokken voor elk punt en ik hoop er zelf nog wel een paar mee te pakken aan het eind van het seizoen, met misschien wel daarna een leuk feestje als afsluiting, haha !”