Harlem Shake als warming up Veracles

Foto Rudy van ’t Rood

“Op de dag dat volleybal Nederland in de ban van de NOJK was, vertrokken wij richting het westen (Sliedrecht). Met een volgepakte bus door de polder en in een personenauto onder de Zuiderzee door. Om 17:00 uur hadden we geboekt om een maaltijdensalade en een soepje naar binnen te werken. De restauranthouder was gekleed in een Veracles groen gewaad, speciaal voor deze gelegenheid, en luisterde naar de naam Lorre. Jammer dat hij regelmatig onder het eten liep te schijten, maar verder was het allemaal lekker bereid en hebben we heerlijk zitten smikkelen.

Mijn wenkbrauwen begonnen wel een beetje te fronzen toen na deze, specifiek, sportief gerichte maaltijd de mokka gebakjes op tafel kwamen, met als klap op de vuurpijl een groot bierglas vol met appelgebak, ijs en slagroom.  . . . . . . Als die kilo’s straks de lucht nog maar in komen.

Aangekomen in de zaal van Sliedrecht bleek dat ze het speelveld OOK nog eens in het Veracles groen geschilderd hadden. Onze dag kon niet meer stuk, meer gastvrijheid kan en mag je eigenlijk niet verwachten. Van plezier liet Malou Hekwolter of Hekhuis ons nog een of andere nerddans uitvoeren,  in kenners taal de ” Harlem Shake “.

Wild heup wiegend wilde ze graag onze voeten aanraken en uiteindelijk moest iedereen de billen heen en weer schudden. Grappig en het geeft maar weer eens aan dat ondanks de stand in de competitie iedereen er nog heel veel plezier in heeft.

Dat wij ook richting Sliedrecht waren gereden om een goed potje volleybal te spelen hebben wij vanaf het begin laten zien. Met voldoende informatie en een goed plan zijn we het veld op gestapt. Met de serve wisten we Sliedrecht vanaf punt één onder druk te zetten en het was goed te zien hoe geconcentreerd iedereen bezig was met haar specifieke opdracht. Vooral Lotte Hess deed dit voortreffelijk, ze haalde de angel uit het spel van Sliedrecht en wist ook nog eens zelf differentiatie in haar spel te brengen. (19-25)

In de tweede set keken we al snel tegen een achterstand aan (9-1 en 14-8) Sliedrecht kwam echter bedrogen uit, want punt voor punt kwamen we weer bij. Alle speelsters hebben fantastisch werk geleverd, maar ook nu was het Lotte Hess die er een aantal keren boven uit kwam en met haar blok, een knappe imitatie van de Berlijnse muur weer heeft gegeven (uiteraard kan dit niet zonder de ondersteuning van het midden). Wel had Sliedrecht inmiddels laten zien over een gevaarlijke harde en diepe serve te beschikken, maar gelukkig kregen wij die aan het einde van de tweede set aardig onder de knie en konden wij ook deze set met 25-27 naar ons toe trekken.

Of het deze nieuwe ervaring, het doordraaien in de opstelling van Sliedrecht of gewoon de kracht van de serve  aan de kant van Sliedrecht is geweest weet ik niet. Feit is wel dat het in eens heel snel ging en er plotseling een groot verschil op het score bord stond. (25-12)

Even leek het er op dat de vierde set de zelfde kant op zou gaan, maar daar waren wij natuurlijk niet voor naar Sliedrecht gekomen. Rigoureus ingrijpen in de opstelling en iedereen weer terug bij de les te brengen bracht ons terug in de wedstrijd. Zelfs zo ver dat wij in de beslissende fase op matchpoint kwamen. Echt jammer dat wij dit niet af konden maken. Uiteraard zijn er dan punten waar je denkt hadden we het daar maar net even anders gedaan. Logisch, maar ik denk dat wij het aan het begin gewoon niet zo ver hadden moeten laten komen. (26-24)

De vijfde set was er een om heel snel te vergeten. De spanning in de wedstrijd doofde als een nachtkaars en ik wil er dan ook eigenlijk niet zo veel over kwijt, anders dan dat Sliedrecht het op niveau van serve het elk team heel moeilijk kan maken. (15-5)

Meestal denk ik dan de rest van het weekend nog eens rustig na over de gespeelde wedstrijd en mijn conclusie is nu: “Wat hebben wij toch een fantastisch team !”

(Wedstrijdverslag van Erwin Sikkema, trainer coach Stadsgarderobe Veracles)