Kampioensverslag Donitas Heren 2

Op de kalender stond 23 maart 2013. Een op het eerste gezicht niet ernstig memorabele dag. Tenzij je natuurlijk de verjaardag van Richard Grieco, Perez Hilton of Prinses Eugenie van York wil meetellen. Maar waar bij anderen enkel de verjaardag van Eugenie op het programma te vinden was, stond bij elk zelfrespecterend lid van Donitas Heren 2 slechts één ding in grote letters op de agenda; KAMPIOENSDAG!

Na twee weken geleden verstek te hebben laten gaan, kreeg het tweede herenteam van Donitas afgelopen zaterdag de kans zich definitief op de eerste plek vast te nestelen. Er waren nog twee punten nodig om ervoor te zorgen dat geen enkel ander team ons nog voorbij kon komen. Niets ten nadele van Prinses Eugenie, maar in onze bescheiden kring werd dit als de belangrijkste gebeurtenis van die dag beschouwd. Sorry als we je gekwetst hebben Eugenie, de officiële felicitaties zijn helaas in de post verloren gegaan. Alle haatmail wegens dit schandalige feit mag gericht worden aan Jeroen Blaauw, onze royalty watcher.

De eerste set begon enigszins gespannen. Een volle Struikhal, Geel – Blauw publiek op de bühne, trommels en toeters aanwezig en de overwinningsdrankjes al gevuld, er moest er nu alleen nog maar gewonnen worden. Wederom bleek, zoals twee weken geleden ook al, dat Heren 2 moet leren de huid pas te verkopen als de beer geschoten is. Want waar we ons hadden voorgenomen met oogstrelend gallery play de kampioenswedstrijd binnen te halen, bleek Krathos wederom een taaie tegenstander die ons het vuur aan de schenen wist te leggen.

De eerste set ging lang over en weer, maar uiteindelijk trok Donitas aan het langste eind en won de set met 25 – 20. De tweede set was in veel opzichten gelijk aan de eerste, maar deze werd nog net iets nipter met 26 – 24 gewonnen. Het hield niet over. Maar na een makkelijke eerste bal die slap werd uitgeaaid, een foutserve op set- en kampioensschapspunt, wist passer-loper Bert Bouwers uiteindelijk toch met een snoeihard blok van het kampioenschap een feit te maken. Felicitaties en gejuich alom. Krathos was zo vriendelijk ons te feliciteren door middel van handen en een kratje bier, waarvoor we ze beiden erg dankbaar zijn. Hulde!

Met het kampioenschap op zak was de druk overduidelijk van de ketel, de gedachten waren niet langer bij Eugenie, maar eindelijk weer bij het spel, en zo hup één twee drie tikten we deze set met 25 – 11 naar binnen. Niet overal even mooi, niet altijd even schoon, maar wederom winst. De vierde set verliep ook zonder noemenswaardige elementen en werd gewonnen met 25 – 22. Geen fantastisch spel, maar het merendeel van het publiek was toch al verdwenen.

Na de wedstrijd vloeide de champagne rijkelijk, de bidons werden met alcohol gevuld en de overwinningspitchers stonden al klaar in de kantine. Na een van-horen-zeggen fantastisch feestje later, herinner ik me vooral de hoofdpijn van zondag nog. Als trotse kampioen kan Donitas Heren 2 terugkijken op een fantastische zaterdagmiddag, avond en nacht!

(Wedstrijdverslag van Martijn Loonstra, Donitas heren 2)