Lycurgus net geen landskampioen
Abiant Lycurgus heeft het niet gered. Ondanks een 0-2 voorsprong in sets en een matchpoint in de 4e set, verloren ze in een kolkend Landstede Sportcentrum met 2-3 (setstanden 22-25, 22-25, 25-21, 26-24 en 15-11) van Landstede.
Hoe lang zal dat ene moment in de hoofden van de Lycurgianen nadreunen. Het matchpoint voor Lycurgus in de 4e set dat verloren ging en daarna Taylor Wilson die op setpoint voor Landstede op linksvoor de bal over het blok mepte. De bal belande buiten de lijnen, maar volgens velen in de hal via het blok. Geen lijnrechter die iets aangaf en zichtbare twijfel bij het arbitrale duo Groenewegen en Lodérus. Tot Groenewegen na enige tellen de hand richting de kant van Landstede deed en daarmee het punt en de set naar de Zwollenaren ging.
Het was niet de enige dubieuze beslissing van de internationaal gelouterde scheidsrechter. Het niet bepaald smetteloze optreden van de arbiter paste eigenlijk niet bij de geweldige apotheose in de alles beslissende vijfde wedstrijd van deze play – off finale. Want evenals de vorige vier wedstrijden werd Landstede Volleybal tegen Abiant Lycurgus een onvervalste kraker en pure reclame voor het mannentopvolleybal in Nederland. En met een eind dat helemaal in het scenario paste. Want ook nu was er eigenlijk geen krachtsverschil tussen beide teams. Daarom verdiende deze serie in feite geen verliezer. Misschien dat Lycurgus bij vlagen volleybaltechnisch net iets meer in huis had dan de Zwollenaren. Maar die waren mentaal weer iets beter, wat uiteindelijk de doorslag gaf.
Het eerste deel van de wedstrijd was duidelijk voor Lycurgus al begon Landstede nog furieus. Toen de thuisploeg uitgeraasd was werden de Groningers steeds dominanter. Vooral in de eerste fase van de 2e set was het imponerend wat ze lieten zien. Onder aanvoering van de zeer sterk spelende Robbert Andringa en de steeds beter in de wedstrijd groeiende Taylor Wilson forceerde Lycurgus een 0-2 voorsprong in sets.
Maar langzaam maar zeker kwam er weer wat meer vertrouwen bij de thuisploeg toen ze in de 3e set een langere periode aan de leiding gingen. Zonder nu echt veel beter te spelen dan Lycurgus wist Landstede steeds een paar puntjes voor te blijven Bij Lycurgus werd het hier en daar slordig en ontstonden er onderlinge misverstanden. Toch leek de ploeg niet aangeslagen na het verlies van de 3e set en ging het in het 4e bedrijf lang gelijk op. Gaandeweg werd duidelijk dat het in deze play-off finale opnieuw op details beslist zou worden. In de eindfase van de 4e set leek Lycurgus aan het langste eind te trekken toen Wilson en Dosset Hilarius de weg versperden met een huizenhoog blok, 23-23. Totdat het door Wilson binnenslagen Championship point door Zwolle teniet werd gedaan en daarna het gememoreerde moment rondom de touché bal bij de smash van Wilson de set in Zwolse handen bracht.
Het leverde in elk geval de barrage voor de thuisclub op en een slotstuk dat deze finale verdiende. Daarin kreeg Zwolle vanaf 4-4 zijn “Held”. Zoals vaker in deze serie bracht Strikwerda Stijn Held voor de serve. Op de harde sprongserve van de youngster hadden de Lycurgianen onvoldoende antwoord. Zijn servegeweld verraste vooral Wilson in de passing. En voordat Lycurgus coach Zoodsma had ingegrepen en Wiens in het veld bracht voor Wilson, had de serveserie van Held zijn ploeg al op een 9-4 voorsprong gezet. Een ‘vorentscheidung’ natuurlijk. Geen wonder dat de koppies bij de Lycurgusspelers steeds verder naar beneden gingen. Landstede speelde vanaf dat moment een gewonnen wedstrijd en onder een oorverdovend gejuich mocht de ploeg daarna de landstitel vieren met hun dol enthousiaste fans.
Voor Abiant Lycurgus restten na afloop alleen de complimenten voor de wijze waarop deze finalereeks werd gespeeld en het applaus van de meegereisde Lycurgusfans
(Bron website Abiant Lycurgus)