Opnieuw de trukendoos voor Twente ‘05

De afgelopen periode hebben we genoten van onze rust. Samen met onze krachttrainer, Ton Leenders uit Nijmegen, hadden we vooraf deze periode tot bezinning ingebouwd. Net voor de jaarwisseling kregen we nog weer een extra blessure te verwerken, doordat youngster Youri Nijland zich in de bekerwedstrijd tegen Lycurgus zijn enkel verzwikte en dat terwijl hij net terug was van een blessure. Zijn leeftijdsgenoot, Robin van de Meulen, is helaas ook nog niet volledig fit en Lee Horsey is aan het werk in het sneeuwrijke Zwitserland.

Maar we gaan gewoon door met wat we de gehele tijd al doen, namelijk improviseren. We kijken, ook in deze 2e helft, in eerste instantie, naar ons zelf. Het betekent dat we als team en individuen onze eigen taak tot een goed einde moeten brengen. We weten wat onze tegenstander kan en we weten wat we zelf wel of niet kunnen. Soms is dat genoeg voor een verrassing, zoals in de beker tegen Sliedrecht en soms ook in de competitie, tegen Inter Rijswijk. Het geeft aan dat het met de potentie binnen de groep wel goed zit. We hebben alleen tijd nodig. De vraag is of deze tijd ons gegund is.

Ik ben blij dat de jonge Lex Slaghekke weer terug is. Ook ons tweede team kampt met allerlei blessures. Zoveel mogelijkheden zijn er dus niet. We gaan de trukendoos maar weer eens opentrekken. Donderdag eerst oefenen in Schalkhaar tegen SVS. We kunnen dan mooi plan B uit proberen, nog wat schaven om dan vervolgens hetzelfde procedé op Sliedrecht Sport los te laten. Of het voldoende is, zal zaterdag moeten blijken. Iedere wedstrijd biedt weer kansen. Het begint bij plezier hebben in je sport en je prestatie. Dat kan enkel als er regelmatig ook resultaat is te vieren. Dus daar gaan we dan ook voor. We hebben nog elf wedstrijden te gaan en aan ons zal het niet liggen.

(Voorbeschouwing van Henk Goor, trainer coach Twente ’05)