Alaaf veur Siepel-Up ‘65 vs Knienenburg
Hoe kunt ze ‘t bedenken, dè leu van boond. Oetgerekend op den zoaterdagavond dat het Zottenfeest van Oost noar Zuid deur oons laand trekt en wèèr terug, loat ze de volleybalsters oet de Siepelstad aantreden tègen dè oet Knienenburg. D’r bint verdorie mèèr dan 30 dagen in Maart en precies op dèn enen dag dat ze in Ootmuske de kop nich noa volleybal’n hebt stoan most wa gebeur’n.
Waant het was mirakels belangriek, het ging nich um iets waj kunt winnen, mèr um iets daj kunt verlééz’n in ‘de poule des doods!’ Jaja, de poule des doods gef het ok bie ’t volleybal’n en nich alleen bie’t voetbal’n. Ie mot in deze poule zo veul mogelik win ’n um oen plek op hoogste podium nich te verleez’n. Snappie, Ku’j mie volg’n, loop dan ma nen èènd achter mie an. Ma holt wa oen moond en luustert. Dat is zo verrekt mooi an nen volleybalverslag schrieven, d’r proat d’r geneen deurhen, geneen weet ’t better, en mar een paar hebt zeen, de rest mot oe gewoon op oe woord geleuv’n. Mirakels man!
De Siepelmeiskes met hun leermeester Brahim Abchir, hè is geleuf ik hertog in de Orde van de Zoemer en het T-geste, hadden de opdracht kreeg’n um van de Knienenburg girls, dè afgelopen donderdag de koele noordelingen van Lycurgus met 3-1 noar Groningen trug hadden stuurt , te winnen. Brahim weet zich steunt deur twee sikk ‘n, Said en Dick stoat hem met raad en daad bie.
Dèn leermeester aan de andere kant van dat deurzichtige visnet had ok nen sik bie sich, en den was vrooger ok a Graaf of Hertog west bie de volleyballende keerls oet Knienenburg. Wat mei wa opviel is dat den Leermeester op gewone schoenen in de zaal liep, dat mag de burgemeester van Dinkelland en de hoogste Prins van de carnavalsvereniging nog nich eens, mèr hè dus wa. Doar mot wie het nog maar es over hebb’n met den facilitair’n manager.
Toch wa ‘n heel gedoe zo ne wedstried. Vèèr man holt toezicht of het allemoal binnen de lijnen wa goat geet, dan zit er nog stuk of dree of veer achter ne toafel, dè schieft alles op en dan zit er ok noch èèn bie, ne rapporteur van boond, zeiden ze mie, wel alles in de gaten mot hol’n. En ok zit er nog één ergens nen dansmarietje met ne computter apart en dan rent dan as nen set is afloop’n met blaadje noar de leermeester of noa sik Dick hen. Mirakels man! En alles wot op film vastlegt. Veur de Wereld Draait Deur denk ik, of veur de Pauw en de Zwarteman.
En dè leu wel doar allemoal zit bint et mekaar nog te beroerd um bal’n, dè boet’n de lijnen komt zelf op te haal’n. Doar hebt ze van de klène dansmarietjes veur inhuurt, dè eigenlijk allang in bed mos’n liggen. En ok regelmatig zit te sloap as ze ne bal mot ‘ingooien’. En dan rent er ok nog regelmatig twee dansmarietjes met nen zwabber hen en weer of kom’t met ne handdook het veld invleeg ‘n om de vloer te poetsen. Wat ok mirakels good bedacht is bie volleybal, is dè armgebaren- en vlaggentaal. Dan weej meteen warum d’r floot’n is. Alleen jammer dat ze het nig altied met mekaar eens bint, warum d’r floot’n is of mot word’n.
Dan is er ok nog nen umrooper wel precies zeg wel er allemoal met mag doon, dat wordt op kleine spiekbriefjes schrev ’n en dan stelt de ploeg’n zich an oe veur. Ik had ze wa graag allemoal de haand will’n gev’n, maar dat mocht nich zei mien buurman. Ie magt nich zomaar het veld inloop’n. Dat is tègen de regels, doa let den inspecteur van de boond op dat dat nich gebeurt.
Wat mie wal mirakels tègen is val’n is dat er onder de wedstrijd gin muziek was. “Mien woar is mien feestneus” past toch prima bie ne falikanten misser! Of “D’r steed een peerd in de gang” Loop ie zo ne polonaise op! Het publiek mag wa zing, zo hard as ze ma kunt (“Goat stoan ai veur Siepel – Up bint”), ma den draaimajoor mag geen één toontje oet de boks loat kom’n as d’r floten is en spel op de wagen is. Oeterst mirakels merkwaardig!
Is trouwens wa ne mooie sport um oene emoties en agressie kwiet te raak’n, dat volleybal’n. Dè vrouwleu houwt mie dan zo af en toe hard tegen den bal an, niet te geleuven man. Het lik wa of ze alle opgekropte emotie en agressie, dat ze met carnaval moesten speul’n, kwiet moss’n. Doar leupen der een paar van Oude Luttikhuis in veld, manometer zeg wat mirakels sloan. Mè den van van Benthem kon d’r ok wat van. Van dè kromme ball ‘n.
Dat geldt ok veur dè van Kamphoes, den enen kan hard op mid raaksloan en ok nog mooie vakantie verhaal ‘n schriev’n en den anderen döt niks anders as noar links en rechts zweef’n en duuk’n, Dat is ne bezige bij zeg, ie holt ’t nich veur mogelik. D’r is geen mooiere val dan carneval, zal ze wa denken. En as ze het er nich met eens is geet ze tegen bal an stoan schopp’n.
Mè de ploeg oet Knienenburg kon d’r ok wat van. Manometer man, mirakels zeg wat kan den nummer 9 was ’t geleuf ik, met de grote kolenschoppen boven het net, den bal good tegenhol’n. Tjonge, wat was zij verdories moeilijk te passeren. En nummer 2, den trok zich helemoal nergens wat van an, ze sleug de ballen links en recht bie Siepel – Up tegen de groond. Dat was machtig mooi um te zeen man. Allemachtig wat krachtig. Mirakels man!
En dan ower ‘n wedstried.
D’r ging noch al wat mis. Technisch was’t allemoal nich zo best. Iedere keer stak de man op den bok twee vinger in de lucht, of deed hè as of hij met één haand de lucht wol opbeur ‘n. Ma hè zat d’r zelf ok regelmatig naast. Hè floot al een keer, toen de bal nog niet eens op de groond was en gaf zich effen later met twee doem ‘n in de lucht doar ok nog compliment veur. Wat mie ok nog opviel was dat het net te hoog en veld te klein was. En dat de umrooper de verkeerde winnende nummers van de loterij veur las. Allemaol nummers, die ik nich had.
Het was mie ne spannende bedoeling in de eerste set. Das geen sport veur leu wel ’t an ’t hart hebt. Ai dat hebt ku’j better noa curling goan kiek’n. Siepel – Up kwam met 4-8 achter, omdat ze heel stom gewoon veer keer achter mekaar een punt veur de gasten maakten. Toen vond Brahim ’t ok wa mooi west en reep ze noar de kaant. Dat hielp wa, want nich veul later stonden ze met 12-10 veur. Bie 18-18 koon ’t alle kaanten op waaien. Lisette van der Kemp, zij was die nummer 2, was met scoor’n haantje de voorste in die periode.
Het ging eerst met 18-21 noa de gasten, ma Siepel – Up had nog wat vuurwerk bewaard. Eerst blokkeer’n Ilse van Kamphoes raak, toen maakte Mayke van Schutte met ne lastige dwarrel opslag, dè Dynamo nich meer terug over net kreeg’n, geliek bie 22-22. Den van de Kemp bedorf het Siepel Up feestje toen. Met twee rake klappen maakte ze d’r 22-24 van. En Joyce Wassen, dè heel lang aan de kaant had stoan oet te rusten sloeg toen ok nog raak veur 22-25. Dat was wa terecht zei een van miene buurmannen, den geleuf ik oet Knienenburg kwam.
In de dan volgende set deed Siepel – Up het vanaf de 9 meter lijn. Nen handvol aces maakten ze. En doar bie waren Ilse van Kamphoes en Leone van Wiersma midden veur net super gevoarlijk. En Dynamo Knienenburg deed nogal veul fout. Ma toch waren ze bie 14-14 nog bie, dat kostte de neudige moeite, ma het lukte wa. Omstreeks die stand constateerde de assistent scheids dat de vrouwleu oet Knienenburg niet good stonden opgesteld en daoer veur kregen ze nen strafpunt.
Ze waren de kluts toen ok nog beetje kwiet, en passten de bal zomaar noar Leone van Wiersma, dè doar wat road met wist. Dankjewel, klabats, boem, 17-14. En Mayke van Schutte begon toen heel mies te serveer’n. Via de’n witten rand bovenaan het net liet ze de bal precies binnen vall’n. Ik wol nog zegg’n dat dat wel erg onsportief was, ma mien buurman zè dat dat er bie heur’t. Zall wa. Siepel-Up won met 25-19.
Het was mie spannend in de derde set. Vooral an ’t begin, toen het nog nergens um ging. Alle twee ploeg’n maakten um beurten een punt en dat ging tot 12-12 zo vedan. Man ’t koale zweet brak oe oet van de spanning of ze wa weer geliek zoll’n maak’n. Toen de vrouwleu van Dynamo een moal noa 12-17 oetliep’n was gedoan met de spanning. Al probeer’n dè van Siepel Up met man en macht um doar wat an te doan. Toen ze dat nich echt lukte, besloot’n de van Dynamo hen ma een handje te helpen. Toen was het al 16-20.
Marlies van Wagendorp, die ieder keer met die grote handen stond te blokkeren, sloeg zomaar oet. Joanna van het Noorden wou de bal erin gooien, ma dat mocht niet van de scheids en daar noa bleek dak wa geliek had met mien stelling dat ’t net te hoog was. Dynamo kreeg de bal er niet over, woar noa de Leermeester met die mooie broene schoenen op de zoemer drukte. De zoemer belde, dat verwacht ie nich, ma dat deed de toch. Toen was ‘t ondertussen al 19-20 en dat was’t.
Wat he precies zegt hef weet ik nich, ik kon’t niet heur’n want ik zat te wiet vot, maar het was wel iets heel nuttigs. Want de wichter van Dynamo blokkeerden ineens Ilse van Kamphoes en Marleen van Benthem af. Pats boem 19-22. En toen floot den scheidsrechter toch dom, zeg. Hè dacht zeker dat je niet met de voeten mocht volleyball’n. Ik zag het niet precies, maar volgens mie was het Romario van Wiersma of Messi van Kamphoes, die subtiel met de binnenkant de bal speelde, en toen floot de scheids af. Mirakels wat dom!
Fout, fout, helemaol fout. En dat werd hem dan ok deur iedereen vertelt. As zoveel het better weet, gef ik mie ower mot he hebben dacht, maar nich nodat he zich eerst met twee doem’n in de lucht een compliment had geffen veur ziene actie. En potdorie serveert Joanna van het Noorden er meteen een ace achter aan. Alle drukte veur niks, is het nog 19-23. Met 20-25 hadden de wichter van Dynamo mooi lachen . Ze stonden mooi met 1-2 veur.
“Nou mot ze an de bak” zei d’r e een veur mie. “Nou mot gebeur’n!” Nou zult ze mot’n knokken tot ze d’r bie neervalt aanders valt ze um en is’t afloop’n.” Volgens mie had hè d’r wa verstaand van, of hij had ne vooruitziende blik. Want noa 10 keer knipperen met de ogen, stond Siepel – Up met 8-2 veur. En effen later was ’t 13-3. Manometer man, wat liet dè vrouwleu van Dynamo zich kennen. Ieder keer moesten ze noar de kaant komm’n, ma niks hielp. Het leek wa of ze allemaol hun oeterste best deden um punten veur Siepel Up te maken, bie 13-3 hadden ze d’r al zeuven veur de tegenpartij maakt, en dat hadden ze.
Logisch da’j dan verleest. Dan ku’j wa denken da’j met hard schreeuwen bie 17-10, 17-11, 17-12 en 17-13 de set nog kunt win’n, ma dan zit ie d’r good naast. Want dan begint dè vrouwleu van Siepele Up dat ok te doan bie 18-13, 19-13, 20-13 en 21-13. Um een schreeuwerig verhaal tot een end te schreeuwen, het werd 25-17. “Heb ik oe toch wa zegt” zei den wel veur mie zat, “Ze mos’n an de bak en fors ok. Nou wint ze ok, wedd’n?”
Dat heb ik maar nich doan, want ie weet mar nooit. Als de oetkomst vaststeet wil ik wal gokje wagen, anders nich. De vrouwleu van Siepel Up begonnen good en snel, volgens mie hadden ze haast um noar ’t café hen te goan. Het was zo 4-1 en 6-2. Bie 6-4 namen ze op dringend verzoek van Brahim even een rustpauze. En um de verwarring nog groter te maken stuurde de coach de derde Kamphoes het veld in en effen later de derde Oude Luttikhuis. Dat was veur Dynamo te vol van ’t goede. Merle van Kamphoes blokkeerde twee keer raak en Carmen van Oude Luttikhuis ging bij 10-6 opsloan.
Dat beviel haar wel good. 11-6 Mayke van Schutte deed na wat Merle haar had veur gedoan, 12-6 de scheids zag dat er technisch iets niet in orde was niet door de vingers, 13-6 Marleen van Benthem sloeg uit alle macht raak, 14-8 Ilse Oude Luttikhuis maakte haar laatste punt van de wedstrijd en bie 15-06 hield Carmen de eer aan zich zelf. Lest best, een ace. “Heb ik oe toch wa zegt” klonk het effen verder op. “Ik wist wa!”
Oal’n griez’n @ Vizier op Volleybal. Foto’s Rudy van ’t Rood