We hebben er toch nog wel zin in?
“Nog vier wedstrijden te spelen in vijf weken, dan zit het seizoen er al weer op. De één roept dat het al afgelopen is, de ander vind dat de belangrijkste plaatsen reeds verdeeld zijn en de laatste snakt naar het einde van de competitie. Misschien is dat allemaal waar, maar wij spelen toch allemaal, omdat wij het spelletje zo leuk vinden. Om te leren en om beter te worden. Soms ook gewoon, omdat je er niet zonder kan. Allemaal redenen om er nog wat moois van te maken.
Neem nu het bovenste deel van deze competitie. de nummer 1 moet nog spelen tegen de nummers 2, 3 en 4. De nummer 2 moet nog spelen tegen de nummer 1, 3 en 5. De nummer 4 moet nog spelen tegen de nummer 1, een derby tegen de nummer 9, maar ook tegen de beide teams uit Sneek, en dan weet je het nooit!
Ik noem onszelf (Veracles) maar voor het gemak het laatst, maar ook wij moeten nog tegen de nummers 1 en 2 en eveneens tegen de onvoorspelbare teams uit Sneek en daar hebben wij geen prettige ervaringen mee. In de eerste helft gingen beide wedstrijden verloren en uiteraard hebben wij revanche gevoelens. Ondanks het feit dat ik niet alle wedstrijden in het hoofd heb, lijkt het mij logisch als de bovenste helft tegen elkaar speelt dat ook de onderste helft wedstrijden tegen elkaar moet spelen. Ja toch . . . ?
Spanning, leuke wedstrijden en ruimte om aan de fans te laten zien waar wij het hele jaar voor trainen en nog eens alles uit de kast te halen wat er in zit. Veel speelsters en trainers zijn al bezig met het volgend seizoen. Blijven ze of gaan ze weg, allemaal super veel redenen om nog eens je best te doen. Voor de voortzetting van het meerjarenplan of gewoon om je vereniging, je team en je mede speelsters te bedanken voor de afgelopen periode en waardig afscheid te nemen. Er voor te zorgen dat je publiek roept “echt jammer dat wij haar volgend jaar niet meer kunnen zien volleyballen bij onze club”.
Is het dan allemaal al beslist? In theorie misschien wel, maar in de praktijk kan er ook nog steeds veel gebeuren. Natuurlijk is dit verschuiven van plaatsjes naar onderen of naar boven. echter zeg nu zelf je schuift toch liever een plaatsje naar boven dan naar onderen?
Als Veracles Dames 1 gaan we gewoon verder waar we mee bezig zijn. Kijken van wedstrijd tot wedstrijd en allemaal met plezier ballen. Zorgen dat we weer weten wat winnen is en waar om dit de mooiste sport van de wereld is. Morgen staat Sneek dames 3 op het programma. Uit bij de pompebleden, het land waar Friesland Boppe is. (nooit begrepen wat daar mee bedoeld wordt).
Sneek is al jaren lang een volleybal bolwerk, waar ze door de hele vereniging goede trainers hebben staan, in ieder geval binnen de toplijn. Een beleid waar menig vereniging jaloers op kan en mag zijn. Uiteraard zijn daar weer andere problemen, maar dat moet ook, want anders zou het allemaal maar saai zijn. Ik heb er weer zin in, jullie ook?” vraagt Erwin Sinnema van Veracles U recht op de man / vrouw af!