Donitas heren houden traditie in ere

G.S.V.V. Donitas is een vereniging waarin de traditie hoog in het vaandel staat. Zo spelen wij al jaren lang in Groningen, hebben jaar op jaar een strepenreglement, drinken Luft als water en ‘elke zaterdagavond gaan we naar Bé’.

Een nieuwe traditie mag daar vanaf deze week aan worden toegevoegd. Namelijk het winnen van SVS. Voorafgaand aan deze pot, rekening houdend met onze eerdere confrontaties, konden we er vanuit gaan dat wij op de Bucket List van SVS stonden. Natuurlijk wisten wij dat wanneer je twee keer van SVS wint, niets een 3e maal in de weg kan staan. Zeker nu wij officieel geen last meer hebben van de zogeheten uitwedstrijdenfobie. Met drie winstpartijen uit vier wedstrijden (waarvan twee maal in een uitwedstrijd) kan het vlaggenschip van Donitas met een goed gevoel terugkijken op de eerste periode (als je daar al van mag spreken).

Donitas begon scherp en wakker aan de wedstrijd, en dat is goed te verklaren. Richard ‘ik heb mijn rijbewijs gehaald op een lange rechte weg’ Pot wist ons bij elke bocht of rotonde flink door de spelersbus heen te schudden. Ruben Nicolai was bijna bereid Richard op te nemen in het programma  ‘de aller-slechtste’  chauffeur van Nederland, maar daarvoor maakte Richard te weinig schade aan de bus.

 Ondanks ons scherpe begin wist SVS ons in slaap te sussen, echte mannen stonden een keer niet op en de eerste set werd nipt verloren met 25-23. Dat verlies deed ons even pijn, maar dan ook echt maar heel even. Want een korte rust en een paar krachttermen later was het alweer 06-25. Wacht? 06-25? Ja dames en heren, u ziet het goed: 06-25. Het mooie van zo’n stand is dat je zoiets maar al te vaak 06-25 kan herhalen 06-25. Lang niet gek! We hebben nog nooit een team zo makkelijk een set weg zien geven, zo’n kwaliteit mag ook wel eens benoemd worden!

Na de 06-25 was het weer tijd voor volleybal. Tiemen, die als enige van de twee spelverdelers aanwezig was, kwam technisch goed weg, dit heeft waarschijnlijk te maken met zijn omkoopschandaal van vorige week. De achterlijn lag dit maal iets te dicht tegen de wand aan om van Tim ‘Sagel’ Sagel zijn huppel een superserve te maken, volgende keer beter Tim! Genoeg redenen om na een 06-25 een stabiele set neer te zetten met als uitslag 20-25.

En dan komt zo’n vierde set, een set waarvan je denkt: als we deze set niet pakken, moeten we nog langer in deze ijskoude hal rondlopen en zijn we nog later bij de Mac. Die gedachte in combinatie met de ontstane traditie was voldoende motivatie om de wedstrijd overtuigend af te sluiten met een 24-26. Zij wilden niet, en wij wel!

Wij willen wel meer, zoals zaterdag 25 oktober winnen van US H2.  Kom je ons aanmoedigen? Tot dan!

(Wedstrijdverslag  Donitas heren 1)