De 2e divisie, wellicht de mooiste van NL

“Vizier op Volleybal is bedoeld voor volleybal liefhebbers. Er gaat geen dag voorbij of ik open internet om de ontwikkelingen binnen en buiten volleybal Nederland te bekijken.

En met mij velen, maar dat is een ongetoetste aanname!  Ik scan dan de berichten en lees vooral de stukjes die mij interesseren. En met mij velen, maar ook dat is een ongetoetste aanname!  Zelf schrijf ik eigenlijk nooit meer iets, want tja, wie heeft er nu interesse in de tweede divisie? Opnieuw een ongetoetste aanname!

Logisch hoe hoger je speelt, hoe breder het publiek. Nationaal of regio gebonden maakt toch al een groot verschil. Toch vind ik het tijd om iets over mijn huidige team en onze huidige competitie in de tweede divisie op papier te kalken. Aangezien wij zaterdag spelen tegen Alterno Apeldoorn (dames 3) en dat is dus een wedstrijd tussen een team van boven Zwolle tegen een team onder Zwolle. Voor mijn gevoel buiten onze regio en bijna nationaal!

De tweede divisie is een mooie competitie, misschien wel één van de mooiste competities. De tweede divisie is een niveau dat door ieder sportminded persoontje met wilskracht, inzet en veel trainen gehaald kan worden. Mis je één van deze vier punten heb je Talent nodig.  De tweede divisie wordt dan een springplank voor die speelsters die de vier punten hebben en ook nog eens talentvol zijn. Uiteraard bepaald dan lengte, atletisch vermogen, motoriek, technische vaardigheden, alsmede een groot portie geluk waar je uiteindelijk terecht gaat komen.

De tweede divisie is ook een uitvalsbasis voor  speelsters die een stapje terug willen doen, maar nog wel de lijnen binnen het volleyballen willen blijven herkennen. (en nog steeds bere –  fanatiek zijn, de ijzervreters).

Juist deze veelzijdigheid, warboel van diversiteit, complexiteit van individu en generatieverschillen, die maken spelen in de tweede divisie zo interessant  . . . . en het is nog steeds volleybal wat er gespeeld wordt, niveau, systemen en groei. Ongeacht welke categorie een speelster zich zelf toebedeeld of een trainer/trainster een speelster toebedeeld.

Elke dag leer ik van mijn speelsters. Speelsters die elkaar trainen, ervaringen uitdelen, elkaar ondersteunen, maar bovenal één gezamelijk (het woordenboek der Nederlandse Taal geeft hierbij overigens gezameNlijk aan) doel na streven. Een TEAM dat vooral samen wil winnen.

Nadat Sudosa – Desto Dames 2 vorig jaar bijna alles had gewonnen in de derde divisie en promoveerden naar de tweede divisie gebeurde er het zelfde als bij veel andere teams. Speelsters werden naar Dames 1 geschoven, gingen studeren, konden elders nog hoger spelen of bleken tussen wal en schip te geraken. Wat overbleef waren vijf kernleden, waarom heen gebouwd kon worden.

De stelling was 3 tot 4 speelsters boven de 21, 3 tot 4 speelsters boven de 18 en onder de 21 en de rest moest jeugd zijn. De rest (met respect uitgesproken) bestaat nu uit een 6 tal speelsters.  Waar ons dit in de competitie gaat brengen weet ik niet, maar het ziet er tot nu toe goed uit. We stellen persoonlijke doelen, team doelen en verenigingsdoelen. Dit is belangrijk, want zonder vereniging geen team, zonder team geen individu en dit zou ik ook andersom genoemd kunnen hebben.

Het team van Sudosa – Desto Dames 2 bestaat uit: Denise Janssen en Anouk de Boer (spelverdeling) Annika Rozema, Hanna Oostland, Marlous Tol en Ellen Jansen (passer – loper) Anja Woltinge, Suzanne Benninga, Lisa Boer (hoofdblok) Evelien Brouwer en Paula Boonstra (diagonaal), Lisette Hofsteenge (TL) en Sanne Huisman (NA) op de libero.

(Beschouwende voorbeschouwing van Erwin Sikkema, trainer coach Sudosa – Desto dames 2. Foto studiorl.nl)

Noot van de auteur:  Wist je dat “de mens” nog complexer dan een computer is? . . . en dat je helemaal niet naar school hoeft te zijn geweest om het te maken?