Notendop verslag US in een lang verhaal
Na een weekendje vanaf de zijlijn toekijken, mochten de Amsterdammers weer aantreden voor een wedstrijdje. Deze keer stond de uitwedstrijd tegen het altijd lastige Sliedrecht op het programma. De reis naar het dorpje aan de Merwede verliep voorspoedig. Tijdens de rit werd er door de spelers van US gediscussieerd over de eisen die de Nevobo stelt aan de scheidsrechters. Men kwam tot de conclusie dat een leeftijdsgrens en BMI van ondergeschikt belang zou moeten zijn.
Het is belangrijker dat een scheidrechter de (fysieke) capaciteiten heeft om het spel te volgen. Natuurlijk kan dit iets te maken hebben met BMI en leeftijd, maar het zijn en blijven arbitraire grenzen. Daarnaast kwam met tot de conclusie dat de beste scheidsrechters wedstrijden in de Topdivisie moeten fluiten, omdat een arbiter daar wordt ‘bijgestaan’ door vlaggers die of onervaren zijn of op beslissende momenten in het voordeel van de thuisploeg zullen vlaggen.
Enfin, in Sliedrecht aangekomen bleek dat de Sliedrechters er alles aan deden om ervoor te zorgen dat de hoofdstedelingen de sporthal niet zouden vinden. Er waren wegen afgesloten en de sporthal was spontaan van naam veranderd. Maar de Mokumers lieten zich niet van de wijs brengen en vonden zonder problemen de Toep. Er werd nog even gezocht naar een parkeerautomaat, maar in Sliedrecht hebben ze die niet!
In de sporthal werd een lekker bakkie koffie besteld. Dit bleek een locale delicatesse te zijn, het was zelfs zo bijzonder dat onze Italianen, koffiedrinkers pur sang, er geen woorden voor hadden. Terwijl wij deze locale delicatesse wegslobberden wierpen we een blik in het programmaboekje. Het boekje leerde ons dat de Sliedrechter Volleybalvereniging US heren 1 zag als een kleurrijk team met veel ervaring en karakter. Daarmee bedoelde men een team gevuld met oudere spelers en buitenlanders die een grote bek hebben, maar die omschrijving was natuurlijk niet politiek correct.
Over de wedstrijd valt niet veel te schrijven. Sommige momenten (1ste set 19-25, 3de set 21-25) haalde US zijn niveau, maar op andere momenten (2de set 25-19, 4de set 25-15) niet. Mede daardoor moesten de Amsterdammers een 5e set spelen. De 5e set was de enige spannende set in de wedstrijd en werd, na een knotsgekke laatste rally, terecht met 15-17 gewonnen door US. Met 2 punten in the pocket kon de reis naar Amsterdam worden aangevangen.
En dan de scores voor de gouden bok. Tja wat moeten we over de eerste arbiter zeggen? Laten we het er maar op houden dat hij niet werd bijgestaan door zijn vlaggers. De beste man krijgt derhalve een 5.45. De tweede scheidsrechter, meneer Weijs, was een schappelijke man. Hij hield zich vooral bezig met de belangrijke zaken van het volleybalspel en schrok zich een ongeluk toen de ‘rustige’ coach van Sliedrecht een reclamebord doormidden sloeg, cijfer 6.6. Daarnaast was er ook deze keer weer een dj aanwezig en dat was maar goed ook, want hij bracht, samen met de wisselspelers van US een beetje sfeer in de Toep. Daarnaast draaide hij een handvol Amsterdamse klassiekers, daar scoorde hij extra punten mee, cijfer 8.0
Aankomende zaterdag mag US weer aantreden in de eigen Amstelcampus. Op bezoek komt dan de huidige koploper van de Topdivisie, Alterno. Aan US de schone taak om de competitie weer een beetje spannend te maken. De aftrap is om 20:00.
(Wedstrijdverslag van Jaap André )
De laatste rally oftewel “het verschil tussen vreugd en teleurstelling”