Set-Up verliest huilend van Èchte Mannen
De Dag Onzes Heren 15 november 2014 stond in het teken van de sportieve clash tussen De Mannen van Vrivo en Set-Up ’65. Gespeeld werd in sporthal De Stamper in Vriezenveen. Nu is het verslag van Set-Up’65 eerder gepubliceerd dan die van Vrivo (zie http://t.co/lcYxFbMiiB). Zodoende kwam deze mij onder ogen alvorens ik mijn verslag voltooid had. Er wordt in dit verslag erg fel geageerd tegen de vermeende mekkerende, provocerende en zelfs onsportieve ploeg uit Vriezenveen. Ik voel mij middels dit verslag genoodzaakt daar een subtiele nuance in aan te brengen…Set-Up’65 komt, zoals wellicht enkelen onder u weten, uit Ootmarsum. Deze gemeente uit Dinkelland wordt ook wel “Siepelstad” genoemd, oftewel “Uienstad”. Een naam die, naar deze dag zou blijken, eer zou worden aangedaan door de jongens van Set-Up ’65, want ze waren uiteindelijk niet opgewassen tegen de Stoere Mannen uit Vjenne; huilend werden de jongens van de mannen gescheiden…
Dat de wedstrijden tussen Vrivo en Set-Up ’65 (of andersom) garantie zijn voor tumult is al enige seizoenen bekend. Al reeds meerdere jaren geleden bleken de ploegen in de 3e Divisie ook al aan elkaar gewaagd en lag er altijd extra spanning op de sportieve ontmoetingen. Dit seizoen treffen de ploegen elkaar na enkele jaren eindelijk weer eens; Set-Up’65 is afgelopen seizoen gepromoveerd naar de 2e Divisie. Iets waarin Vrivo hen enkele jaren geleden al voorging. De beide teams hebben ten opzichte van vorige seizoen moeten inleveren qua kwantiteit en kwaliteit van de selectie, dus de vraag was wel een beetje hoe de verhoudingen dit seizoen zouden liggen.
De wedstrijd ging eigenlijk vanaf het eerste punt al flink los en kenmerkte zich uiteindelijk van begin tot eind door kleine of wat grotere provocaties en plagerijtjes door beide ploegen, maar eigenlijk het meeste door de bezoekende Siepelpellers. Helaas moet ik constateren dat de arbitrage het zichzelf wederom onnodig moeilijk maakte door in het geheel geen lijn te kiezen op technisch vlak. Àlles werd toegelaten; het was zo erg dat zelfs de toeschouwende handballers hun beklag deden over de regelmatig belabberde techniek aan met name Siepelkant. Echter ook op psychosociaal gebied wisten de scheidsrechters zich geen raad met de emoties door met name de ontbrekende voorgenoemde technische lijn.
Nu hebben de Siepelvreters dit seizoen een nieuwe trainer-coach die, zoals de meesten zullen weten, in de edele kunst der volleybalsport de absolute grondlegger is van mekkeren, provoceren en anderszins gezeik en gezeur jegens arbitrage, tegenstander en ander gepeupel dat hem sportief niet aanstaat. Dit was deze wedstrijd niet anders; vanaf minuut 1 deed hij zijn naam eer aan. Zozeer zelfs dat de (normaliter zeer beheerste maar deze dag ietwat emotionele) coach van Vrivo volledig overstemd werd door de Siepelcoach als hij zo af en toe zijn ongenoegen ten aanzien van arbitrale beslissingen op subtiele wijze trachtte te uiten. Zijn zoetgevooisde stem werd geen moment gehoord en er waren er zelfs op de tribune die zich naderhand afvroegen of hij überhaupt in de zaal aanwezig was geweest.
Al met al kan de enige juiste en op waarheid beruste conclusie dan ook zijn dat de Vrivole Mannen zich uitstekend gedragen hebben en de bezoekers uit Siepelstad zich volledig hebben laten gaan en nog blij mogen zijn met een mild verlies. Waar de Tukkers uit Vjenne de 1e set nog hadden geschonken aan Set-Up ’65 als een soort teken van gastvrijheid en beleefdheid, verdween deze liefde als sneeuw voor de zon door het onsportieve gedrag van de Siepelaars. Voortdurend was eigenlijk de overmacht van de thuisploeg voelbaar en doordat de bezoekende jochies regelmatig in huilen uitbarstten kan het zeer terechte 3-2 verlies van Ootmarsum slechts als onverdiende gunst worden opgevat. Eén ding is zeker: de uitwedstrijd zullen de Siepelzuigers in elk geval niet kunnen rekenen op de sportieve sympathie van de Vrivo Mannen. Een dikke en ongenadige 0-4 aan de broek is waar ze nu naar uit kunnen zien!
(Wedstrijdverslag van Matthijs Oosterhuis, Vrivo)