VVU wint met moeite van Rijswijk

Dit was er dus echt één. Zo’n wedstrijd waar we het moeilijk in gingen krijgen. Dat hadden we van te voren verwacht tegen deze tegenstander, maar het blijkt ook uit de uitslag. We hebben namelijk onze eerste vijfsetter van het seizoen gespeeld. Naderhand kregen we berichtjes in overvloed. Wat is er gebeurd?? Niets geks eigenlijk. Het was gewoon een spannend potje en Inter Rijswijk was een goede tegenstander.

We begonnen de wedstrijd met Kloek, Janine, Daniëlle, Lisa, Maaike, Rianne en Hanneke. Rianne zwiepte afgelopen donderdag door haar enkel dus het was nog even spannend of ze zaterdag zou kunnen spelen. Maar gelukkig: Waar ze enkel veren heeft, heeft ze ook verende enkels, zo blijkt.

Samen met Kloek speelde ze een belangrijke rol in de eerste set. Ze scoorde veel ballen via het midden. En waar Rianne en Maaike (ook wel Snip en Snap) onafscheidelijk zijn, blijken ze ook in precies dezelfde volleybalsferen te verkeren. Maaike wist het de tegenstander eveneens erg lastig te maken met haar omloopballen. Vooral als ze weer eens rechtdoor wist door te slaan. ‘Die zijn heel erg moeilijk, dat kunnen niet veel middens’. Aldus Maaike zelf. Iets met paradijsvogelijke veren in eigen r**t steken.

Dan zou ik zelf nog graag een paar veren in die van Lisa steken, want die liet in deze set wat, voor mij onmogelijke, acrobatische kunsten zien.  Hierdoor wist ze een paar hele moeilijke ballen te verdedigen.  Het werd een spannende set die gelijk op ging. Helaas bleek Inter Rijswijk al iets meer in de wedstrijd te zitten. Ze wonnen de set met 21-25.

Dat wij de tweede set wél in de wedstrijd zaten was duidelijk; we wonnen de set met 25-9. Kloek vuurde kanonnen op ze af vanaf de achterlijn en Sjaan deed dit vanaf de buitenkant. Met veel hoogte en een hele snelle arm had Rijswijk geen antwoord. En net zo snel als de arm van Sjaan was de set alweer voorbij.

Dit moesten we toch door kunnen zetten in de derde set? Ja, dat dachten wij ook. En dat deden we ook. Tot 16-9, want toen begon het te kantelen. Rijswijk werd fel en begon een feestje te bouwen. Met harde aanvallen en sterk verdedigend werk van de libero wisten ze de set te winnen met 26-28.

Voordat de vierde begon kregen we een motiverende speech van Bas. En die hielp. Want we wisten de wedstrijd weer terug te kantelen. We hadden een ijzersterke serve van o.a. Daniëlle waar Rijswijk zich geen raad mee wist. Het feestje was nu niet meer aan de kant van Rijswijk, maar bij ons. En wij blijken betere feestjes te kunnen maken want de set was overduidelijk voor ons; 25-11.

Tijd voor een vijfde set dus! Geen veer op ons hoofd die eraan dacht om te verliezen. Wij zouden gaan winnen. En met die instelling begonnen we de set. Maar Rijswijk bleek hetzelfde te denken en leidde het begin van de set. Totdat we er genoeg van hadden. Hanneke begon te schreeuwen en kreeg het publiek mee. Ze gooide er alles uit wat ze na een paar week verbouwen en verhuizen nog in zich had. En dat bleek een boel!

Dat enthousiasme in combinatie met een paar killetjes van Rianne zorgde ervoor dat wij de vijfde set, en dus de wedstrijd, wisten te winnen. En hij voelde heel erg lekker! Het moment dat we kampioen kunnen worden zal opnieuw berekend moeten worden.

Maar wat betreft die glinsterende kampioensbeker: Wij zijn geen eksters, maar paradijsvogels! En waar het algemeen bekend is dat eksters volle bak afvliegen op alles wat glinstert, is het van paradijsvogels bekend dat ze overal zo lang mogelijk van willen genieten. Dus ook van de weg naar het kampioensschap. En daar hoort een spannende vijfsetter tegen Rijswijk ook bij.

(Wedstrijdverslag van  Sandrijn Swarts, VVU)