Alweer een collectieve off-day van SVS?

11.33 uur aankomst bij ingang drie van de Dynamohal. De rokers onder ons blijven nog even achter om het voorlopige laatste nicotine shot te nuttigen. Geen optie om dat later nogmaals te doen. We banen ons een weg naar boven. Uitgeput komen we even bij in de kantine met een lekker kopje koffie,om vervolgens een lange loop te maken rondom de velden bovenlangs. Dan moeten we weer drie trappen af dalen om de kleedkamers te kunnen bereiken. Waarschijnlijk wil de ontwerper van dit gebouw er voor zorgen dat we letterlijk “genieten” van de vormgeving. Wij komen hier echter gewoon om te volleyballen en niet voor een survival run. 

Na duidelijk te hebben vastgesteld dat het zaak was om hier punten te pakken, begon het wachten in de zaal waar met meerdere teams geen ruimte voor is. Een gedeelte van ons team blijft achter in de kale gang. De planning was ook niet optimaal. Ook geen klok te bekennen trouwens. Ondanks dat we vroeg moesten spelen, begonnen we te laat waardoor we uiteindelijk nog maar 5 minuten over hadden voor het inspelen.

Helaas was het lastig om in te spelen omdat de ballen van de andere velden je om de oren vlogen. Het was oppassen geblazendat je niks op je hoofd kreeg of ergens op sprong. We begrijpen nu heel goed waarom de dames van Dynamo een sprintje trokken naar de andere helft van het veld, toen vonden we het nog een beetje overdreven.

De samenstelling van ons team was een beetje anders dan normaal. Liset moest werken en Claudia had een voorhoofdholte ontsteking waardoor beide dames ons niet konden vergezellen. Gelukkig stonden Mirthe en Karien uit het tweede team paraat. Hulde.

De eerste set begonnen we goed! We hadden servicedruk en aanvallend liep het lekker. Aan het einde van de set lieten we ze nog wel weer dichterbij komen maar de set ging naar ons met 21-25. De eerste punt is binnen! Set twee verliep gelijk op tot 15-15. Toen kwam hun spelverdeelster aan opslag en deze kregen we niet onder controle. Waardoor we de set verloren met 25-15.

Er sloop wat onzekerheid in ons spel en de vanzelfsprekendheid ging er vanaf. Daardoor ontstonden er steeds meer fouten op alle vlakken en ook waren er ineens miscommunicaties en vielen er ballen zo maar op de grond. We waren niet in staat om dit uit te schakelen ondanks dat we echt allemaal hard werkten en heel graag wilden. De laatste twee sets  verloren we dan ook met 25-20 en 25-18.

Al met al hebben we onder de maat gepresteerd en zullen we onze punten elders moeten gaan pakken. We zakken steeds meer af richting de gevaren zone dus we kunnen jullie aanmoedigingen hard gebruiken! Aanstaande zaterdag moeten we thuis tegen Orion om 18.00 uur. Dus wees welkom!

(wedstrijdverslag van Mieke Sprenkelder, SVS Schalkhaar)