Sliedrecht Sport II geeft geen set af!

Afgelopen zaterdag mochten we voor de tweede keer dit seizoen aantreden tegen de Krekkers. Ditmaal geen ellenlange rit van tevoren naar Maria Parochie, maar lekker in onze eigen Stoep in het Sliedrechtse baggerdorp. De eerste dag van de lente, dat kan toch alleen maar goeds betekenen? Dat was ook de mening van ons aller Arie, die ons voor de wedstrijd op scherp zette met zijn verhaaltje over de koeien die voor het eerst de wei in mochten. Springend, vol enthousiasme en een en al  genietend als kudde van die ervaring, vroeg hij ons om dit vandaag ook in het veld te laten zien met elkaar als team.

Onze verwachting was dat het team dat in deze wedstrijd het eerste de collectieve spirit te pakken zou krijgen, zou gaan winnen. We wilden Krekkers niet onderschatten, dus gingen we ervan uit dat ze – net als tijdens de uitwedstrijd – qua niveau gelijk aan ons zouden zijn. Op naar de strijd! De toverdrankjes, die de Brabanders onder ons vervolgens nog tevoorschijn toverden (niet te verwarren met doping), brachten in combinatie met het lachen om het koeienverhaal het begin van het collectieve gevoel.

De startende koeien die het veld in mochten springen waren vandaag Angelique, Famke, Annemiek, Joanne, Nienke, Sandra en Lisette. De verwachting was dat we hard moesten gaan werken, dat we hard ons best moesten gaan doen om punten binnen te halen, dat we het niet cadeau zouden krijgen. Belangrijk was dat we ons eigen niveau zouden gaan halen! Zolang we dat deden, zouden we een hele goede kans hebben op een overwinning.

We begonnen echter niet allemaal even scherp aan de wedstrijd, waardoor de punten in het begin over en weer verdiend werden. Wat we wel goed deden, was de punten, die we kregen met elkaar vieren! En dit vieren zorgde ervoor dat we er met elkaar in gingen geloven. Het voelde daarom al vrij snel heel goed, het voelde daarom al vrij snel alsof we vandaag een hele goede kans op een overwinning maakten.

Helemaal toen Nienke aan serve kwam. Ze had het voor de wedstrijd al beloofd: “ik ga vandaag goed serveren” en beloftes moet je natuurlijk na komen. Dus serveerde ze een aantal mooie punten op rij. Deze serie en het feit dat wij aanvallend en passend goed presteerden,  maakten het verschil in de eerste set: wij kwamen in een flow en de dames van Krekkers voelden zich in het nauw gedreven. Ze hadden in het verdere verloop van de eerste set geen antwoord meer. 25-14 voor ons! Nice.

De tweede set begonnen we opnieuw niet zo scherp. Krekkers leek daarentegen besloten te hebben het over een andere boeg te gooien en begon veel te prikken. Het duurde even voor wij daar op voldoende niveau mee om konden gaan, maar gelukkig was het nog niet te laat. Tot 13-13 gingen we gelijk op, waarna wij langszij kwamen en niet meer opgaven. Laura kwam binnen de lijnen, Angelique en Sandra stonden goed te verdedigen, Famke wist al haar aanvalsters op een goede manier te bereiken en Annemiek scoorde vrijwel alle set-ups die ze kreeg. Op 25-20 floot de scheids af. 2-0 voor ons!

De derde set was een herhaling van de tweede set. In het begin liep het gelijk op, omdat wij niet het niveau haalden dat we in huis hadden. Dit keer wisten we de knop eerder om te zetten en daarmee het tij eerder te keren. Vanaf 8-8 zijn we voorbij de Krekkerse dames gekomen en hebben we ze geen kansen meer gegeven. Met 25-21 was ook de derde set voor ons! En dan te bedenken dat de coaches eigenlijk vonden dat we nog beter konden en dat er nog meer in zat… Toch was dit al voldoende: 3-0!!!

Het was niet voor het eerst dat we in de Stoep met een uurtje klaar waren met de wedstrijd, maar het was wel voor het eerst dat wij in een uurtje gewonnen hebben. We hoorden het publiek zelfs klagen dat het eigenlijk helemaal niet spannend was, terwijl wij beloofd hadden er een spannende strijd van te maken… Jammer, maar helaas,  je kan niet alles hebben en dan hebben wij toch liever die oh zo welkome drie punten op deze manier! En we juichen nog absoluut niet te vroeg.

Deze overwinning is een stapje dichterbij handhaving, maar we zijn er nog niet. Nog drie wedstrijden te gaan, nog drie finales te spelen. We gaan er voor strijden en hopen van harte dat we volgend jaar weer onze wedstrijdverslagen onder het item “topdivisie (v)” mogen zien op vizieropvolleybal.nl!

(Wedstrijdverslag van Lisette Heeringa, Sliedrecht Sport dames II)