Weekje wachten Meistermacher Bouwknegt!
En uiteraard zijn ploeg Saasveldia ook. Voordat de vlag in top kan! Want gisteravond kwam het er nog niet van. Van weer een titel in het eerste jaar bij een nieuwe club. Volgende week is de herkansing.
Ger Bouwknegt haalde met de dames van Apollo 8 vanaf de promotieklasse een drietal titels op rij binnen, switchte toen naar Tante Sien Eschstars in Vasse, behaalde ook met die ploeg het kampioenschap van de promotieklasse en met de eerste dames selectie van Saasveldia, die hij sedert het begin van het seizoen 2014 -2015 van oefenstof voorziet, staat hij opnieuw bovenaan in de promotieklasse, met een helder en breed uitzicht op de titel. Een kwestie van vakmanschap en van de juiste club kiezen, of misschien een combinatie daarvan. Wie zal het zeggen!
Met nog twee wedstrijden te gaan stond zijn team acht punten voor op nummer twee, Tornado Geesteren dames 2. Met als laatste wedstrijd van het seizoen de ontmoeting tegen het reeds gedegradeerde Volley 68, is het behalen van de titel wel een zekerheidje, de vraag is alleen wanneer.
Gisteravond kon het al gebeuren tijdens de rechtstreekse confrontatie met Tornado2. Gezien het setgemiddelde waren twee puntjes, lees twee setjes, genoeg om de kurken te laten knallen. En dat wisten de Saasveldia fans, die in grote getale naar Geesteren waren getrokken ook. Aan hen zou het niet liggen, zij hadden wel zin in een feestje. Eigenlijk een dubbel feestje, want ook de heren 1 selectie, uitkomend in de derde klasse, was met overmacht kampioen geworden.
Maar Tornado 2 was er de ploeg niet naar om zomaar over zich heen liet lopen, want wat is er mooier dan een kampioenschap te verhinderen c.q. beter te zijn dan de aanstaande titelhouder. Om 21:15 uur (wat een tijd om te beginnen met een wedstrijd) floot de scheids voor het eerst en meteen barstte er een hels kabaal op de overvolle tribunes los. Zelfs alle staanplaatsen waren bezet! We hadden het geluk om op de scheidslijn tussen Tornado en Saasveldia fans te zitten, ons linker- en rechteroor werden beurtelings horen dol van de aanmoedigingen. En dan heeft men het over gehoorschade bij de jeugd! Enfin, we zijn begonnen.
In de eerste set leek Saasveldia maar moeilijk met de spanning en de zenuwen om te kunnen gaan. Wel stonden ze prima te blokkeren, maar de fouten, die een directe score voor de tegenpartij betekenden, regen zich al uiterst lelijke kralen aan een heel lang snoer. Met aanvallende fouten, uitgeslagen aanvallen, netfouten en foutieve opslagen aan de lopende band. Overigens blies Tornado 2 daarin ook een best stevig deuntje mee.
Enfin, tot 5-5 ging het gelijk op, daarna sloeg Tornado een gaatje. Naar 8-5, hield het verschil bij 10-7 op drie punten, maar had geen passend antwoord op de opslagen van Iris Mekenkamp (4). De Saasveldia dames aan het net, Marjolijn Pol (1) en Ella Hazekamp (7), sloegen vanaf de buitenkant hun team naar 10-11 en even later naar 11-14. Een hattrick aan Saasveldia fouten zorgde voor 15-15, de bedankjes daarvoor gaven de gasten weer een 15-18 voorsprong, nadat Romée Nijland (10) met een ‘koorddanser bal’, hij bleef maar over de netrand rollen, de serve had terug gehaald.
Tornado 2 kwam op een 16-20 achterstand, maar was daarna bij 20-21 op slechts één rake klap van de gelijke stand af. Hard sloeg Ella Hazekamp diagonaal raak, (20-22), twee net c.q. lijnfouten zetten de kampioenskandidaat nummer één op 20-24. Wat een begin, de eerste set lag voor het grijpen, en dan nog maar één setje van het kampioenschap af. Het trommelvlies in het linkeroor had het moeilijk, rechts hoorde niets. Dat werd anders toen Tina Weerink (9) de 21-24 in de brievenbus bij Saasveldia deponeerde, en nog anders toen daarop de treffers nummer 22, 23 en 24 volgden. Gelijk. Bede oren hoorden “Twee, twee, hoeveel nog? Twee!
Saasveldia kwam op setpoint bij 24-25, Tina sloeg het van het scorebord, Silke Leus (7) zette Tornado op setpoint, Marjolein Pol (1) sloeg het van het scorebord. Netfout, de veertiende score van Saasveldia voor Tornado, gaf de thuisploeg opnieuw de kans de set af te maken. En Loes Kuipers (10) benutte die kans, Tornado lag met 1-0 in sets voor. Wat een domper na een 20-24 voorsprong!
In de volgende set leken beide ploegen het foutenpotje leeg te hebben. In ieder geval had Saasveldia er nog maar bijzonder weinig in voorraad. Maar ook de eigen scores wilden niet erg vlotten. Iris Mekenkamp (4) had het blok dichtzitten en Ella Hazekamp scoorde vanaf linksvoor, maar dat was bij lange na niet voldoende medicijn om de scoringskoorts van Tina Weerink, een stuk of acht punten in deze set, ongedaan te maken. Tornado nam na de onverwachte ‘revival’ aan het eind van de eerste set ook in de tweede na pakweg 5-5 het heft stevig in handen.
Via drukvol serveren en scherpte aan het net werd een 15-8 voorsprong opgebouwd. Rechts hoorde al ‘dat mogen ze niet meer weggeven’, aan de linkerkant waren de aanmoedigingen om toch vooral nog in te halen, niet van de lucht. Tornado ging Saasveldia een handje helpen, niet buiten de lijnen, maar in het veld. Na de 15-8 brak met zes kadootjes, het net was keer op keer te hoog, hun gulle periode aan. Dat bracht Saasveldia op 18-15, op eigen kracht kwamen ze nog weer terug naar 19-18. Trainster coach Annet de Kinkelder van de thuisploeg had de bui al zien hangen, bij 18-14 en 19-18 haalde ze haar team naar de kant.
Na de 19-18 liet Tina Weerink zich gelden. Vanaf de buitenkant sloeg ze keer op keer raak, het Saasveldia blok had er even geen antwoord op en dat dan ook alles lukt bleek wel toen ze half achterovervallend de bal langs de lijn in niemandsland bij Saasveldia deponeerde voor 23-19. Het werd door een lobje van Ella nog 24-20, Tina zette daarna Tornado op 25-20 en 2-0. Saasveldia had een probleempje, ze moesten de volgende set winnen, anders konden de door de fans meegebrachte bloemen thuis op de vaas!
In de derde set kreeg Saasveldia grip op de wedstrijd na een 8-5 achterstand. De Tornado netfout, gezien het aantal netfouten leek het wel of ze in Geesteren met dikkere netten spelen dan elders in het land, bracht Karen Tenhage aan serve. Op 9-10 gaf ze weer af. In het middendeel van de set waren de teams erg aan elkaar gewaagd. Er werd voor elke bal geknokt of het leven er van afhing, en bijna om beurten beslisten de teams een rally voor zich. Bij de 17-17 stand volgde weer zo’n spektakelstuk. Saasveldia pakte het punt en ook de drie volgende, waarmee ze ineens op 17-21 kwamen. Riant!
“Niks verloren, kijk maar naar de eerste set” hoorde rechts, “En nu afmaken” werd er links geroepen. En dat laatste gebeurde, na de 19-22 volgden drie punten op rij voor de bezoekers. Karin Nijboer (6) sloeg het laatste voor de 19-25 setzege tegen de vloer van de Ransuil. Het was 2-1, nog één setje, nog maar één setje om kampioen te worden!
Eerst leek het erop dat dit setje er niet zou komen, Tornado liep vlot uit naar 4-1, maar even later was de stemming weer helemaal bijgesteld. Saasveldia scoorde weer als de beste, nam een 4-5 voorsprong en bleef ook in het vervolg van de set meedoen. Beide teams gaven elkaar toch weinig toe. Het verschil werd na 7-7 gemaakt. Saasveldia raakte van slag, gaf punten weg en moest zelf alle zeilen bijzetten om dat scorend ongedaan te maken. Met name Marjolein Pol (1) had een productieve periode om haar ploeg van 10-7, time out Ger Bouwknegt, en 13-11 weer op 14-15 te krijgen.
Een serie van vijf punten, allemaal eigen scores, lieten de partij naar Tornado kantelen, 19-15, de time out van Ger op 21-16 had niet het gewenste effect, Tornado liet zich niet meer uit haar wervelend ritme brengen en maakte de set met 25-18 en dus de wedstrijd met 3-1 af.
Saasveldia staat nu op 76 punten, Tornado 2 heeft er 71. In Saasveld moeten ze nog een weekje wachten tot ze met de platte wagen door het dorp kunnen. Want dat dit gaat gebeuren middels een zege op de nummer laatst in de stand, daar twijfelt niemand aan. Ook de Tornado fan niet.
gh @ Vizier op Volleybal. Foto website Saasveldia
PS: nadien bleek ons dat de nummers van de speelsters op de website niet klopten met de nummers van de shirts. Daarom hebben we er het nummer tussen haakjes aan toegevoegd.