v.d. Ham versus v.d. Ham

Zaterdag 23 januari was het weer tijd voor de clash tussen de gebroeders van der Ham, met het gegeven dat de onderlinge strijd in het voordeel van Wim is, sterker nog in de zaal heeft Jannes tot deze wedstrijd nog nooit gewonnen. Dus wat dat betreft beloofde dat veel goeds voor VVA, alleen ware het niet dat onze ziekenboeg nog steeds zo vol zit dat we aan de vakjes voor assistent coach op het wedstrijdformulier bij lange na niet genoeg hebben.

Maar goed, iedereen die wel in de lijst van spelers stonden hebben zich met diverse verdovende middelen in staat gekregen om in ieder geval iets met een volleybal te doen. En VV Amsterdam Heren 1 wist dat wanneer we net zo zouden spelen als de vorige wedstrijden we geen enkele schijn van kans zouden hebben. Daarom hebben we op woensdag nog even de aller-slechtste training neergezet en zelfs een set verloren van onze trainer / coach met driedubbele hernia. Dus we waren er klaar voor.

De eerste set ging eigenlijk meteen goed van start en kwamen al gauw op een kleine voorsprong en langzaamaan kwam het geloof dat we de dip misschien te boven zijn gekomen. Het blok stond goed en hierdoor hebben in de verdediging heel veel gepakt. En met heel veel servicedruk zijn de Rijswijkers eigenlijk geen moment in de wedstrijd gekomen. De eerste set werd met 25-21 gewonnen.

In set twee ging we eigenlijk op dezelfde voet verder maar ook Rijswijk wist zich redelijk te herstellen en heeft met wat wissels geprobeerd om het over een andere boeg te gooien en dat heeft geleid tot een gelijk opgaand setverloop.  Met op 25-24 voor de service erin gekomen François maakten we er een verdiende 2-0 voorsprong van en de grijns bij Wim werd steeds groter.

De cruciale derde set ging direct van het begin goed en hebben we een ruime voorsprong niet meer uit handen gegeven. Met dank aan een goede passing aan onze kant konden we een hele goede side-outscore halen, met name Ward die veel werd opgezocht met de serve hield zich goed staande. Uiteindelijk wonnen we deze set met 25-22 en was daarmee de overwinning binnen en moet Jannes minimaal een jaar wachten om zijn broer te verslaan in de zaal.

Bij VV Amsterdam werd er, voordat de vierde set begon, gesproken over het bonuspunt en dat ze daar wel zin in hadden. alhoewel bij de oudere spelers van het team die smachtend naar boven in de richting van de kantine keken (die zagen zich al zitten een welverdiende beloning) heeft iedereen zich opgeladen voor de laatste set. En het is dat de zaal zo ongelofelijk groen is anders hadden we Ruben niet meer kunnen zien want die werd steeds bleker en bleker. Die heeft de opdracht om zich leeg te spelen zeer letterlijk genomen.

Halverwege kwam Pieter Bas er zeer verdienstelijk in voor hem. En ook Wouter heeft paar goede oplosballen gemaakt als een echte diagonaal en hierdoor bleven we in de race voor het bonuspunt, want we hadden inmiddels de ruime voorsprong van het begin alweer weggegeven zodat het richting een spannend slot ging komen. Op het eerste matchpoint zei Fester in de time-out tegen de spelverdeler die de hele wedstrijd nog geen blok heeft gepakt dat hij dat nu maar eens gewoon moet gaan doen. Nog geen twintig seconden later lag de bal door een eenmans kill – block aan de kant van Rijswijk en waren de verdiende 5 punten in the pocket.

Volgende week gaan we naar Nieuwegein en gaan we kijken of we de lijn door kunnen zetten en dan ook concluderen of de vormdip die zo`n drie maanden duurde eindelijk voorbij is.

(Wedstrijdverslag via  Ward Ellenbroek, VVA. Foto Jan van den Noort)