Mannen US zijn rode lantaarn kwijt
Vele mede Topdivisie teams zijn het met ons eens; wat Peelpush doet is competitievervalsing. Zondagavond thuisspeelavond. Je zou verwachten dat er tussen alle nutteloze regeltjes in het groene Nevobo boekje een embargo voor staat. Daar zouden ze iets aan moeten doen. Wat ons betreft lijkt een punt aftrek per gespeelde wedstrijd een redelijke penitentie. Dat maakt de competitie direct weer wat spannender. We wensen alle teams die in Meijel moeten spelen de winst toe, zelfs onze naaste concurrenten. Na de wedstrijd in Limburg konden we in Noord-Holland tegen het gehavende Dynamo 2 aantreden.
Zelf beschikken we over een volledig fitte selectie. Dus stonden in de basis: Vos (Reynaerde), Snoek (Baars), Andre (Kuipers), Dambrink (Damschreeuwer), Covalo (Charles), Ricci (Christina) en Koolstra (Bloem). De teams ontliepen elkaar weinig. Mooie blokpunten werden afgewisseld met minder mooie miscommunicaties. Slimmigheidjes bij de aanval sierden de eerste set evenveel als slecht uitgevoerde opdrachten. Via meerdere tussenstanden, kwamen wij met Dynamo in de eerste set overeen, tot een eindstand van 25-20.
Scheidsrechter De Jong was niet in vorm, hij beoordeelde verschillende punten niet goed. Als scheidsrechter kan je soms op je klompen aanvoelen dat je het anders zag dan de volledige sporthal. Zo was het ook met een bal in de tweede set. De bal kwam op 2 meter van hem vandaan, ten minste 8,5 cm naast de lijn terecht. Desalniettemin werd hij in gegeven.
Vervolgens viel tot overmaat van ramp onze spelverdeler uit. De diagnose in het ziekenhuis was: een kordate ruptuur in zijn epidermis van zijn articularis genus, plus een onverklaarbare hardnekkige alopecia androgenetica aangaande zijn orchis en proctos. De verwachting is dat hij uitgeschakeld is tot het eind van het jaar. De heer de Jong viel in en deed dit verdienstelijk (een heitje voor een karweitje 26-24).
Met een flinke achterstand startten wij de derde set. Althans, we startten wel op 0-0 maar al gauw liepen we achter de feiten aan. Zwoerd@hotmail.com en zijn bruistablet sloten zich onwillekeurig aan bij Dynamo, daarbij stak het publiek haar kop in het zand. Toch konden wij op 22-24 weer bijkomen en stond het via 23-24 en 24-24 zelfs 25-24! De gewiekste coach van Dynamo nam een time-out en vervolgens mochten wij serveren. Wat volgde was: Foutserve (25-25), opstellingsfout (25-26) en een bal in het blok (25-27).
Gelukkig kon US, met een uitstekend spelende Vos, direct een gaatje slaan en bleef het stroefjes lopen aan Dynamo – zijde. Belangrijk was de tip van ober Maarse: “Probeer bij het serveren rustig adem te halen.” De uiteindelijk verdiende 3-1 winst met in de laatste set 25-18 was terecht. Scheidsrechters De Jong en Haamberg hadden niet hun dag. Gelukkig treft hen geen blaam qua puntverlies van US. De Jong krijgt een 5,9 en Haamberg een 6,1.
Na de wedstrijd hoorden wij iets unieks… Muziek. Het was muziek uit de kleedkamer van Dynamo. Zij troosten zich blijkbaar na een verloren wedstrijd met muziek. Herkend werden: J. Cocker “With a little help from my friends”, O.Redding “Sittin’on the dock of the bay” , M.Hopkins “Those were the days my friend” en Family of the Year “Hero”. In onze eigen kleedkamer speelden wij toen: R. Dougan-Clubbed to death,The Caesars-Jerk it out en MGMT-Kids.
(Wedstrijdverslag en logo van Bram Boonstra, US Amsterdam)