US vertrekt met een puntje uit Twente
US Amsterdam speelde dit weekend een wedstrijd tegen Twente. Het beloofde een spannende wedstrijd te worden. Er zijn / waren personele problemen bij de nummer drie (Twente) van de Topdivisie en de nummer elf (US) zette in 2016 al een aardige reeks neer. Een zaterdagavond bij Twente is altijd sfeervol. Er worden heuse disco lampjes aangezet, er zijn heuse dansmeisjes, die er een mooie show van maken en het publiek stroomt toe uit alle hoeken van Tukkerland. Het spotlight bij opkomst en het nummer ‘Never gonna give you up’ van Rick Ashtley maakten het helemaal af. Een heus spektakel zogezegd.
In de eerste set werd duidelijk dat de twee teams niet veel voor elkaar onder deden. Er werd lekker gebald. Serverend was US in de eerste set sterker waardoor met enkele mooie serie ’s, van De Jong, het blijvende gaatje kon worden gemaakt. De verwachtte ‘Topdivisie wedstrijd’, die je in de Topdivisie mag verwachten, kwam er niet. Het was meer een spannende wedstrijd in de eerste divisie. Nu zijn Topdivisie wedstrijden niet altijd leuk om te kijken dus zal het voor het publiek met 21-25 een welkome afwisseling zijn.
De tweede set kwam Twente brutaal terug, nou ja brutaal, brutaal… Twente was eigenlijk zeer beleefd en kwam via het midden op het eerste setpoint. Twente was niet te beroerd om van 24-21 ons gelijk te laten maken. Vervolgens maakte ze wel twee punten waarmee de 26-24 set twee besliste. Tegelijkertijd stond de naakte waarheid in sets op 1-1.
Twente putte moed uit de gewonnen set, US bleef kalm zou je kunnen zeggen. Kalm maakte US een foutje hier, een foutje daar. De spelverdeler en liberowissel werd voltooid maar US bleef kalm. Misschien te kalm, elk foutje wat een US – speler maakte was een punt voor Twente. Hieruit blijkt nogmaals het niveau van de wedstrijd: Als je een foutje te veel maakt betaal je alimentatie in de vorm van een set. De derde set kwam tot een einde met de ‘dikste winst’ van de wedstrijd: 25-17.
Met wat stemverheffingen aan US ’se zijde brak de vierde set aan. Het eerste divisie niveau kenmerkte zich met langere rally’s. US wist de tactiek van coach Pranger weer beter uit te voeren en pakte weer de voorsprong van 2 à 3 punten. Wat deze tactiek precies inhoud gaan wij hier niet prijsgeven. Alhoewel, de tactiek van één enkele wedstrijd is welzeker te koop. Net als bij ons in Amsterdam geldt: Alles is te koop. Voor 1500,- wordt eenmalig toegestaan om de voorbespreking in de kleedkamer bij te wonen. Ons spel zorgde voor een orgastische setwinst: 19-25.
De vijfde set is de set waar met het minst aantal punten een punt in de competitie kan worden behaald. Vijftien punten. Op 9-9 ging was er een knotsgekke rally aan de gang. Orakel Andre sprak tijdens een mooie verdedigende actie van Muijs tegen Dambrink: “Wie deze rally wint, wint de wedstrijd.” Prompt viel de bal in het net. Via 10-9 achter kwam US op 12-10 achter. Toch kwamen wij terug tot 13-13. Het balletje viel de Tukkerse kant op, en die erna ook. De wedstrijd kwam klaar met 15-13. Winst voor Twente en een puntje voor Amsterdam.
De tweede scheids Somervrucht was prima en krijgt een 7,7. De eerste scheidsrechter Bouwmans hebben wij wel eens meer ‘Zèn’ zien fluiten. De rode kaart na de wedstrijd aan de winnende coach en enkele pesterige fluitmomenten in de wedstrijd zorgen voor een 4,7.
Met 3-2 kwam deze eerste divisie wedstrijd in de Topdivisie tot een einde. Volgend weekend staat Webton op het programma, vast en zeker zal dit een totaal andere wedstrijd worden.
(Wedstrijdverslag van Bram Koolstra, US Amsterdam, logo idem)