US in de hoofdrol bij Barlaeus Gymnasium
De Amsterdamse jeugd schaarde zich massaal achter US heren 1, nadat die laatste zich openlijk distantieerde van de ‘foute beachvolleyballer’.
Zie: http://www.vizieropvolleybal.nl/archieven/37750
Onder de toeschouwers bevonden zich vele toekomstige musici, advocaten, doktoren en wetenschappers. Het vierde jaar van het Barlaeus Gymnasium was uitgerukt om de wedstrijd US heren 1 tegen Dordrecht heren 1 te aanschouwen. Ook zullen zij een wedstrijd basketbal bekijken en er vervolgens een verslag van schrijven. Dit stukje mag daarvoor vanzelfsprekend als bron worden aangehaald, en specifiek deze zin is natuurlijk uitermate geschikt om te worden geciteerd.
Hard werken (voor je school, studie en wedstrijd) zal er voor zorgen dat je een megakans hebt op triomf. Er zijn dingen waar je vroeger hard je best voor moest doen en die totaal zinloos leken. Bijvoorbeeld nieuwe en onbekende informatie leren of moeilijke woorden en teksten begrijpen. Uiteindelijk blijken ze een gratis investering met het hoogste rendement. Zelf was ik blij dat de stelling van Pythagoras in mijn hoofd zat toen ik mijn eigen bankje wilde timmeren.
De gymleerlingen aan het gym zullen zich uitselecteren en de doorzetters gaan vanzelfsprekend behoren tot de nieuwe adel en aristocratie van de samenleving. Enfin, nu verder met de ‘crème de la crème’ van het Nederlandse volleybal. Nee wij zijn geen full – time profs. Wij betalen gewoon contributie en werken naast de trainingen bij banken, verzekeringsmaatschappijen, medische wereld en ook zijn er enkele studenten. Sterker nog, dit seizoen proberen wij nog 1500 € sponsoring te lobbyen. Volleybal is niet hetzelfde als voetbal. En volleybal in Nederland is anders dan in de meeste andere Europese landen.
De eerste set was de opstelling: Dambrink, Van der Meer, Diepeveen, Covalo, André, Snoek en Koolstra. Dordrecht pakte halverwege set 1 een voorsprong van een punt of vier. Mede dankzij goed rallywerk kon de ploeg van De Kogel het verschil maken. Richting de magische twintig puntengrens kwam US weer op gelijke hoogte via de plompverloren serve van André. Het kwartje viel de andere kant op en 23-25 luidde de 0-1 voor Dordrecht in. Zoals er op een gymnasium gezegd wordt: ‘Audi et alteram pastem.’
De tweede set kwamen wij op eenzelfde wijze achter. Halverwege de set stond US wel een punt of vijf achter. Dit leidt meestal tot een roemloos verlies. Toch was daar weer de plompverloren serve van André. Deze maakte de blokkering van Van der Meer makkelijker en we kwamen terug van 22-24 naar 25-24. Vervolgens gingen er setpoints over en weer maar waren het twee één-mans-killblocks die voor de eindstand van 30-32 zorgde. Of zoals er op een gymnasium gezegd wordt: ‘Ora et labora.’
Vervolgens kwamen De Leest en Ricci er in. De rollen waren omgedraaid. US stond een punt of 3 a 5 voor en kon degelijk de set uitspelen. De serve van André viel nog steeds plompverloren over het net en ook Ricci kon met af en toe een snoeiharde sprongserve punten maken. Deze serve ’s lieten Dordrecht ‘knakken’ en set drie en vier wonnen wij met 25-20 en 25-17. De aller bekende Latijnse uitspraak ‘Luctor et Emergo’ is hier wel op haar plaats.
Op de middelbare school moet je uiteindelijk eindexamen doen. Wij kregen dit eindexamen in de vijfde set voorgeschoteld. Het gaat om drie gewonnen sets en de stand was 2-2. Vergeleken met basketbal is bij volleybal een fout direct een punt voor de tegenstander. Hierdoor is het mentale aspect net zo groot als bij tennis. Toch draait het bij volleybal veel meer om ‘teamsport’ dan bij tennis en basketbal. Je mag de bal heel kort aanraken en je moet vertrouwen op elkaar. Daarbij kan een goede speler de bal niet twee keer achter elkaar raken. Één Stephen Curry in een middelmatig basketballteam maakt een veel groter verschil dan Srecko Lisinac in een middelmatig volleybalteam. Bij ons hadden De Leest en Diepeveen de pass onder controle. Waardoor Covalo veelvuldig aan scoren toekwam. Tot slot kon Dambrink met een brede glimlach toezien op het door Diepeveen binnengeslagen laatste punt (15-13). ‘Homo homini lupus’
Samen met de docenten Reinier van der Wal en Paul Luycx hebben we nog wat staan napraten over de wedstrijd. Paul zei dat hij het een leuke wedstrijd vond en dat volleybal vaak een moeilijke sport is om te leren. Paul: “Ik vond het een leuke wedstrijd en volleybal is vaak een moeilijke sport om te leren.”Wellicht dat de leerlingen van het Barlaeus de taalfouten uit dit stukje kunnen filteren, wellicht voor de Nederlandse les? Iedereen was in ieder geval positief verrast dat de tribune zo vol zat. Hopelijk hebben de bitterballen gesmaakt want na de wedstrijd waren ze op. Wij hebben toen maar stukjes appel en banaan gegeten. Ach ja, beter een bruine banaan dan bruine ballen. De cijfers voor de scheidsrechters dan: Kock een 4 wegens vervelend recalcitrant gedrag en Hoojveld-Hidding deed het prima dus krijgt een 7.
(Wedstrijdverslag van Bram Koolstra, US heren 1, foto idem)