Alterno2 stelt kampioenschap Utrecht uit

Dat VVU Heren1 kampioen in de tweede divisie B wordt, is al een periode geen vraag meer. Wanneer dat zou gaan gebeuren was nog steeds wel onbekend. VVU mocht het eerst proberen tegen de nummer twee Alterno. Zij kwamen op bezoek in de gevulde Galgenwaard, waar zaterdag om 20:00 uur de strijd los barstte. De heren van Utrecht moesten minimaal 4 punten behalen om het kampioenschap zeker te stellen en de heren uit Apeldoorn leken er alles aan te willen doen, om dit minimaal nog een week uit te stellen.

De eerste set ging van start en de spanning was wederom op de gezichten van de Utrechters af te lezen. De mannen in het groen konden vrijuit spelen en deden dat ook met veel gretigheid. De afwisseling van ervaren spelees en jonge honden werkte goed en voornamelijk de buitenkanten werden veelvuldig bediend. Bij Utrecht was het andere koek; de pass kwam vaak niet goed aan, de anders zo geroemde middens kwamen er niet goed doorheen en ook op de buitenkant werden er weinig directe punten gescoord. Door veel mooie verdedigende acties van Alterno liepen zij in deze set snel uit op Utrecht. Dat gat viel niet meer te dichten en VVU stond met 0-1 achter: 20-25.

Dit betekende dat als Utrecht voor eigen publiek kampioen wilde worden, de ploeg de volgende drie sets moest winnen. Wat dat deed in de hoofden van de heren, zullen we nooit weten, maar er werd in elk geval niet beter gevolleybald dan in de eerste set. De mannen van Alterno konden lachend een voorsprong nemen en VVU was geen schim van het team dat ze in de afgelopen wedstrijden waren. Alterno scoorde vrijwel elk punt en bij VVU had niemand daar een antwoord op. Er werd gewisseld, time-outs werden gebruikt, maar het mocht niet baten: de tweede set ging overtuigend naar de Apeldoorners: 14-25.

En dan wordt je dus geen kampioen voor eigen publiek en kun je je wel weer focussen op het volleybal wat je wilt laten zien. Daarbij leek het dat Alterno vrede had met de uitstel van het kampioenschap van VVU en brachten zij de derde set een aantal jonge spelers in het veld. Die jongens deden dat overigens verdienstelijk, maar konden niet voorkomen dat VVU nu het heft in handen nam en de punten scoorde. Een voorsprong was genomen en hoewel Alterno aan het eind van de set nog even in de buurt kwam, was de eerste setwinst voor VVU een feit: 25-22.

In de vierde set leek er geen vuiltje aan de lucht voor VVU en liepen zij snel uit. Er werd weer gelachen in het team, en er werden mooie punten gescoord, waar de nog altijd jonge tegenstanders geen antwoord op hadden. Uitspelen die set en je opmaken voor de vijfde, zou je denken, maar niets was minder waar dan dat. De gretigheid van de jongens in het groen sloeg toe en zij kwamen terug in deze set. Dit mondde uit in een uiterst spannende slotfase, dat heel de Galgenwaard in vervoering bracht. Matchpoints voor Alterno en setpoints voor VVU wisselden elkaar af, waarbij persoonlijke fouten en harde ballen de boventoon voerden. De publiek was hierbij de uiteindelijke winnaar, want VVU won de set en iedereen kon zich gaan verheugen op de vijfde set: 35-33.

In de vijfde set bracht Alterno de ervaring weer terug in het veld, dus VVU moest weer een ander spel gaan spelen. Dat ging een stuk beter dan in de eerste twee sets, en zij namen vroeg afstand van de heren in het groen. De middenmannen gingen de balen weer scoren, er werden weer aanvallen geblokkeerd, en VVU sleepte de winst binnen: 15-11.

Nog geen kampioen, wel nog altijd ongeslagen in de tweede divisie B. Alterno zat er heel dichtbij, maar VVU heeft uiteindelijk de klus toch kunnen klaren, hoewel het letterlijk uit de tenen moest komen. Volgende week speelt Utrecht niet en kan het zo maar zijn dat zij zonder te spelen kampioen worden. Als VV Alterno een set laat liggen bij Renswouw, kunnen zij de koploper niet meer inhalen en is VVU dan toch eindelijk kampioen. De week erop zijn de mannen weer te bewonderen in een uitwedstrijd tegen Flamingo’s, waar zij uiteraard de ongeslagen status willen behouden.

(Wedstrijdverslag van Guus Kalkman, VV Utrecht. Foto Jan van den Noort)