Heren Apollo 8 verliezen nipt bij EVV
Dat er van onze laatste wedstrijd tegen Donitas geen verslag verscheen, zegt misschien al genoeg. Over de wedstrijd viel van onze kant weinig te zeggen. Nu is het geen schande om van de koploper (inmiddels kampioen) te verliezen, maar de manier waarop was wel erg confronterend.
EVV daarentegen is een heel ander verhaal. Een ploeg die onder ons staat, maar waar we ons thuis ook al op hebben verkeken. Daarom was het belangrijk om de hele wedstrijd scherp te zijn, iets wat niet helemaal gelukt is. De beginnende opstelling bestond uit Tom Engbers, Erwin Wes, Niek Waanders, Bas Haar, Jelle Clemens, Aart Kooiman en libero Rick Nelissen.
Het begin van de wedstrijd liep al gelijk stroef. Een aantal service en aanvalsfouten zorgden ervoor dat EVV het wel erg gemakkelijk kreeg, en ook als de aanval niet fout ging kwamen we maar moeilijk tot scoren. Hierdoor kon EVV langzaam maar zeker steeds verder uitlopen, en hadden wij nooit echt zicht op de setwinst. De eerste set ging dan ook met 25-17 verloren.
De tweede set verliep compleet anders. Rob Sauer begon nu aan de buitenkant waardoor Niek Waanders doorschoof naar de diagonaal. Hij maakte goed gebruik van de ruimte die ontstond bij de ballen achterover, waardoor het blok aan de overkant weer na moest denken. Nu waren wij degene die uit konden lopen, ondanks de vele afgefloten voetfouten aan het net van onze kant. Hoewel EVV nog wel aandrong bleef het bij kleine series, die wij zelf ook wisten te maken. De stand in sets werd gelijk getrokken na de 21-25.
Set drie vertoonde eigenlijk hetzelfde beeld als set twee: wij waren de bovenliggende partij, en wisten door hard te werken, wat doordeweeks nog sterk benadrukt werd op de trainingen, ook de lange rally’s te winnen. Ook werd de hoeveelheid persoonlijke fouten minder en kon de servicedruk nog wat opgevoerd worden. Zo pakten wij met 19-25 een 1-2 voorsprong in sets.
En dan de vierde set. Eigenlijk had iedereen van ons het gevoel dat we de wedstrijd met 1-3 zouden winnen, en het grootste deel van de set leek het daar ook op. De set begon zoals de vorige twee, waardoor we halverwege een voorsprong hadden van zo’n 3 à 4 punten. Alleen konden we deze set de series van EVV niet kort houden. De voorsprong verdween als sneeuw voor de zon, in één serie keken we tegen twee punten achterstand aan. Dit haalden we weer in bij de twintig, maar weer werd er een serie van vier punten weggegeven, 23-19. Ook deze achterstand konden we weer ombuigen en wij waren de eerste die op setpunt kwamen bij 23-24, maar net als in het hele tweede deel van deze set braken de persoonlijke fouten ons op. Te veel aanvallen gingen in het blok, waardoor er een vijfde set aan te pas moest komen na de 28-26.
De vijfde set had eigenlijk weer een zelfde verloop als de vierde. Lange tijd gingen we gelijk op, EVV had telkens net 1 of 2 punten voorsprong, tot ze boven de tien bij ons wegliepen. Ook nu konden we deze achterstand met hard werken weer wegwerken, maar ook nu braken de persoonlijke fouten ons op. Helaas werd het harde werken tijdens de hele wedstrijd niet beloond doordat er net teveel missers gemaakt werden. Na de 17-15 was iedereen aan onze kant dus ook redelijk ontgoocheld. Het fanatieke publiek, dat de hele wedstrijd al zoveel mogelijk lawaai maakte, kon de overwinning met de thuisploeg delen.
Nadat de eerste teleurstellingen verdwenen waren, kwam het besef dat we, op een aantal onnodige fouten na, toch een puike pot hadden neergezet. Samen met de sympathieke thuisploeg werd hier nog op teruggeblikt. Voor nu is het belangrijk om vooruit te kijken naar aanstaande zaterdag, dan staat Orion II op het programma. Weer een lager geplaatst team, dus we zullen weer scherp moeten zijn. Wij gaan er in ieder geval weer alles aan doen om de punten in eigen huis te houden.
(Wedstrijdverslag door Bas Haar, Ecare Apollo 8)