Ondanks hard werken verlies Compaen D1

Met een kater van de vorige verloren wedstrijd gingen we deze week met frisse moed richting Leiderdorp. De co’s hadden alleen anderen verplichtingen, waardoor we deze wedstrijd eigenlijk ‘koos-coachloos’ zouden zijn. Gelukkig was de wedstrijd van eredivisie speler en tevens vriend van Kim, genaamd Chris,  verplaatst zodat hij tijd had om ons te coachen. Ook werd andere vriend Nick van de bank af getrokken en tot verzorger gebombardeerd, waardoor we toch vertrouwd twee kerels langs de zijlijn hadden zitten.

Chris was goed voorbereid op de wedstrijd en had als tactiek een schriftje met een smiley erop getekend mee, die hij elke keer omhoog kon houden als hij blij werd van het volleybalspel wat wij hopelijk lieten zien. Ook Dorien nam bepaalde coaching taken over, omdat zij helaas nog niet kon spelen vanwege haar geblesseerde enkel. In plaats van 2 co’s, hadden we dus triple co, dat zou goed moeten komen zou je denken!

Het publiek van Leyton dacht waarschijnlijk dat ze nog kans hadden op een promotie of iets dergelijks, want die hadden letterlijk alle toeters en bellen uit de kast getrokken. Wij trokken ons daar niks van aan en begonnen lekker aan de wedstrijd. Er wordt geserveerd en met een mooie prikbal wordt het eerste punt door Kim gescoord. Het hoeft dus echt niet altijd hard! Ook Kelly lijkt lekker in de wedstrijd te zitten en scoort mooie ballen lekker rechtdoor of via de handjes.

Toch verloopt de eerste set vrij moeizaam. Leyton heeft veel servicedruk en scoort veel met hard geslagen ballen op het midden. De opdracht om de libero niet op te zoeken met de surf, blijkt ook een lastige klus te zijn waardoor de spelverdeler de middenaanvallers bij Leyton goed kan vinden en er veel harde ballen worden gescoord. De hele set lopen we met 2 punten achter op Leyton de hele tijd gelijk op. Hoewel het bij ons niet verkeerd gaat en vooral aan het einde van de set Joëlle een aantal keren mooie ballen scoort op het midden is het niet genoeg en gaat de eerste set naar de thuisploeg met 25-16.

Na wat tips van onze co’s maken we een frisse start in de tweede set. Kyra serveert een mooie bal en het eerste punt is gedrukt. Helaas neemt Leyton vooral vanwege hun servicedruk weer de leiding deze set. Dan slaat het gelukkig toch om door een kill block van Marouska. We gaan lekkerder spelen, prikballen worden verdedigd en in ene staan we 6-9 voor! Hoewel Leyton nog steeds loopt te beuken met hun aanvallen worden deze makkelijk verdedigd door Kelly, waardoor Kyra Wendy lekker kan aanspelen en deze de ballen wel op de grond beukt. Leyton raakt gefrustreerd en probeert nog om deze set van Kyra af te laten keuren door keihard ‘BOE’ te roepen, maar de scheids trok zich hier niks van aan.

Ook het publiek van Leyton wordt hierdoor niet blij en laat dit lekker onsportief merken. Wij lieten hierdoor ons alleen niet van het veld slaan en iedereen blijft hard werken. Er werd vrij aangevallen, er waren killblocks te zien en Nadine was lekker aan het uitdekken. De punten vlogen binnen voor Compaen en het stond plotseling 29-12 op het tel bord wat achteraf een foutje bleek te zijn van de teller. Leyton raakte hiervan helemaal van slag, de aanvalsters die eerst scoorden aan de lopen de band slaan in het net en er wordt veel uit geserveerd (wat bijna Marouska haar leven kostte die nietsvermoedend uit de pass stond en plots een keihard geslagen surf moest ontwijken die  als een racket op haar hoofd afkwam). De set werd binnen gehaald met 25-20.

Chris was tevreden over de tweede set en had niks te melden behalve dat we toch echt de uitdaging moesten aan om  NIET op de libero te serveren. In de derde start leek het in eerste instantie dat we het spelletje van de tweede set door zouden zetten. Kyra serveert gelato’s, Wendy is niet te stoppen met haar kill – blocks en blijft scoren met een driemansblok tegenover haar, Joëlle blijft ook maar doorheien en Kim blokkeert zelfs een bal! Chris is supertrots op haar en staat te juichen met z’n smiley schriftje in de lucht. Dan zakt het toch weer in. Er sluipt een beetje frustratie in de ploeg, omdat de scheidsrechter weinig fluit voor dingen die wij wel zien gebeuren.

Tamara en Lisette worden er in gewisseld in de hoop dat we weer terug in de flow komen. Tamara haar eerste pass komt goed aan bij Kyra en Lisette beukt hem erin. Als Tamara dan moet serveren is de bal plots verdwenen en terwijl iedereen waarschijnlijk dacht dat hij onder het shirt van de scheidsrechter zou kunnen zitten, bleek hij achter een wand te zijn beland. Hoewel er echt goed wordt verdedigd en wordt uitgedekt is het op een gegeven moment  23-22 voor Leyton.  Kim wordt er weer terug in gezet om hopelijk met haar goede surf de set binnen te halen. Dit is alleen tevergeefs en Leyton wint met 25-22 de derde set.

De vierde set start slap en er vallen onnodig veel ballen op de grond bij Compaen. Leyton blokkeert ook goed en hoewel Kelly vaak via de handjes kan scoren nemen wij weer niet de leiding deze set. Het onsportieve publiek van Leyton laat zich veel horen, praten ons na en we lijken hierdoor te worden afgeleid. Daarnaast lijkt dat de tweede scheidsrechter weinig zin meer heeft in deze set. Hij ziet ballen die voor z’n neus tegen de antenne worden geslagen niet en geeft een bal die (weer onder zijn neus) uit wordt geslagen in. Wendy blijft aanvallen en Nadine blijft dweilen, maar het mag niet baten. Deze set gaat ook naar de thuisploeg met 25-17.

Na hard werken verliezen wij toch dus de wedstrijd met 3-1. Toch was dit ene puntje wel voldoende om ons veilig te stellen deze competitie, omdat de concurrent ook punten heeft laten liggen deze ronde. Dit betekent dat we volgend jaar sowieso weer mogen uitkomen in de 2^e divisie, dus er is geen stress meer de laatste twee wedstrijden! Hopelijk kunnen we deze wedstrijden tegen de beide teams van US lekker vrijheid spelen en het seizoen positief afsluiten!

(Wedstrijdverslag door Tamara Lust, Compaen. Foto idem)