VVU viert titel in de Galgenwaard
In een gezellig drukke Galgenwaard mocht VVU H1 zijn laatste thuiswedstrijd tegen Dynamo H3 spelen. Er stond behalve de ongeslagen status niet zo veel meer op het spel, maar desondanks begonnen de Utrechters gefocust aan de voorbereiding op deze wedstrijd. De uitwedstrijd tegen de Apeldoorners eindigde nog in een benauwde zege voor Utrecht. Een rare wedstrijd met veel schommelingen in het niveau. Het was zaak om vandaag de eer hoog te houden en met een goed gevoel de thuishaven voor de laatste keer te bespelen dit seizoen. Met die gedachte begon Utrecht aan de wedstrijd, die over alles behalve punten ging.
Met een gehavend team en daarom zonder libero begonnen de Domstedelingen aan de eerste set, waar met een paar hard geslagen ballen de toon direct werd gezet. Er werd redelijk vrij gespeeld en er zaten rally’s tussen die aan de kant van VVU zeker eerste divisie waardig waren. Het publiek genoot voornamelijk van de diagonaal Willem Goedhart, wie na lange tijd een punt achter zijn volleybalcarrière zet. Ook de middens kwamen er wederom goed door, hoewel de Apeldoorners iets geleerd hadden van de heenwedstrijd en daar een redelijk blok hadden staan. Dat kon echter niet voorkomen dat VVU er vandoor ging met de eerste set: 25-20.
De tweede set was van hetzelfde laken en pak, ware het niet dat Dynamo iets beter mee kon komen dan in de eerste set. Goed om te zien was, dat Utrecht het hoofd koel hield op spannende momenten en dat de Apeldoorners zich vooral bezig hielden met randzaken, waardoor hun individuele niveau aanzienlijk daalde. VVU maakte hier dankbaar gebruik van en kon in deze periode het spel weer wat meer naar zich toe trekken en de aanvallers werden weer makkelijker gevonden. Zo konden zij, na een spannende slotfase, de tweede mentale tik uitdelen aan de jongens in het geel: 25-23.
De derde (25-15) en vierde set (25-17) kan ik het best samenvatten als een Utrechts feestje, want bijna alles lukte bij de heren. Middenmannen werden vrij gespeeld, er werd snel gecombineerd richting de buitenkanten en je zag iedereen genieten van het vertoonde spel. Als kers op de taart een staande ovatie bij de publiekswissel voor de eerder genoemde Willem Goedhart en de wedstrijdvreugde was compleet. Weliswaar was Utrecht al een aantal wedstrijden kampioen, maar deze wedstrijd voelde alsof het eindelijk gevierd kon worden.
Dat na de wedstrijd de huldiging inclusief het uitreiken van de beker plaatsvond hielp daar natuurlijk ook bij. De zoveelste fles champagne werd ontkurkt en het geluk straalde van de gezichten van de spelers van Utrecht. Volgende week nog een laatste uitwedstrijd en dan kan het boek 2015/2016 definitief dicht en kunnen de spelers zich gaan opmaken voor de eerste divisie.
(Wedstrijdverslag van Guus Kalkman, VVU. Foto Jos van Hout)