Vizier op volleybal

 

OS Rio: Oranje naast het podium

Femke Stoltenborg of The Netherlands

VoV, 20-08-2016, 21:17 uur.  Er was in elk geval nog meer dan genoeg strijdlust, vertrouwen en overtuiging in eigen kunnen over bij de Nederlandse volleybalster na de verloren halve finale tegen China met betrekking tot het duel om het brons tegen USA. “Die medaille is voor ons. We horen op dat podium”, zei Celeste Plak zelfverzekerd.  Ook Laura Dijkema was daarvan overtuigd. “Amerika heeft een topploeg. En zij spelen nu ook om brons, dat hebben zij ook niet gewild. Maar we kunnen ze aan, dat hebben we meegenomen uit de groepswedstrijd. We hebben sets van ze gewonnen, dan kunnen we ook een wedstrijd van ze winnen.”

Dat was de Nederlandse instelling voordat de strijd om brons begon. En Oranje liet zien dat het geen loze kreten waren. Guidetti begon met Pietersen en Plak in de eerste set in de basis voor Buijs en Balkestein – Grothues. Verder waren er geen wijzigingen, de vertrouwde andere namen waren Dijkema, Pilon – Stam, Slöetjes (op het shirt zonder puntjes op de o), de Kruijf en Beliën. Het werd weer een gevecht tussen gelijkwaardige teams, net als in de poule, Nederland toonde weer eens aan dat de eerdere gevechten tegen wereldtoppers China , Servië en USA geen uitschieters waren geweest.

En bewees ook voor de zoveelste keer, eigenlijk is dat niet noemenswaardig bijzonder meer, dat het erg veerkrachtig is, ook bij een achterstand. Tot 7-7 ging het redelijk gelijk op in de openingsset, vervolgens kreeg USA Oranje stevig onder druk en liepen ze uit naar 8-12 en 10-15. Kimberly Hill, spelend bij VakifBank van Guidetti en collega van Lonneke Slöetjes, was goed op dreef. En USA bediende zich gedurende de eerste set, en de hele wedstrijd van een Nederlands wapen, namelijk de omloopbal. Grass  >  Akinradewo en Grass > Adams was net zo gevaarlijk en wellicht nog gevaarlijker dan Dijkema > de Kruijf en Dijkema > Beliën, waarbij > dan staat voor ‘op de achterover naar’.

Oranje vocht zich na 10-15 terug in de wedstrijd, De Kruijf en Pietersen scoorden strakke punten, het lobje van Beliën en de score van Slöetjes maakten 17-18 toen USA de time out in vluchtte. Pietersen blokkeerde daarna Lowe af voor 18-18 en de strijd lag weer volledig open. Bij de big points wisselde het voordeel van USA (19-20) naar Nederland (21-20) en weer terug (21-23), waarbij Oranje op 21-22 de time out inging. Plak scoorde 22-23 en 23-24. Hill had vervolgens de de volgende rally twee pogingen nodig om het met 23-25 af te maken.

Okay, het bleek dus wel dat ze bij de USA ook terdege waarde hechten aan de bronzen plak en zich niet zomaar gewonnen gaven. Guidetti bracht Anne Buijs in de tweede set en dat was geen verkeerde zet. Anne Buijs was fel, attent en scherp. Zoals het hele team fel, attent en scherp was. Vanaf het begin knalden de teams weer keihard op elkaar, waarbij ze qua niveau heel weinig voor elkaar onderdeden. Dat bleek ook uit de tussenstanden bij 5-5, 8-10. 12-13. Daarna nam USA afstand naar 13-17 en kwam de veel geprezen veerkracht van Oranje weer om de hoek kijken. Als je brons wilt winnen moet je veerkrachtig zijn als je achterstaat, dat lijkt ons zo logisch als één en één twee is.

Na de Nederlandse time out op 13-17 knalde Anne Buijs er full power in. En ze kreeg scorende steun van Judith Pietersen en Lonneke Slöetjes. De Nederlandse power aanvalsters brachten de achterstand terug naar 19-20  en bij 22-22 waren ze op gelijke hoogte. Maracanazinho ging achter Oranje staan, en USA kreeg het warm onder de voeten. Time out. Een late call voor een technische fout van Femke Stoltenborg begreep niemand, maar daar was geen protest tegen mogelijk (22-23). Kelly Murphy scoorde 23-24, Oranje ging naar de zijlijn. Anne Buijs nam haar verantwoording en scoorde eerst 24-24 en even later 25-25. En nadat Judith Oranje op setpoint had gezet maakte Anne het met een ace de 27-25  voor Oranje. Het was 1-1- en iedere commentator / analist dacht dat het weleens een lange zit zou kunnen worden.

Femke Stoltenborg, die in de tweede set voor Laura Dijkema was gekomen op spelverdeling, begon ook in de derde set in de basis. Oranje verspeelde de 3-2 voorsprong (3-5) en kwam daarna op een 4-7 achterstand. Murphy, Adams en Hill verhoogden hun subtotalen op het scorebord. Anne Buijs was weer belangrijk, ook Yvon Beliën pakte puntjes mee. Bij 11-10 had Oranje het initiatief weer terug, hield het ook bij 15-12 stevig in de knuisten. De omloop van de Kruijf en het zoveelste punt van Anne Buijs zorgden bij 17-14 nog steeds voor een verschil van drie.

Bij 19-18, na de omloopscore van Akinradewo en het blok op Anne Buijs, nam Guidetti de eerste time out op, bij 21-23 zijn tweede. Oranje was de grip kwijtgeraakt, USA kreeg makkelijke punten van Oranje (foutserve, uit) en scoorde zelf ook te vlot achter elkaar. Plak kon 22-23 maken. Kimberly Hill zette haar ploeg op 22-24 en haar opslag daarna was de laatste van de set. Anne Buijs leverde een ketser af, hetgeen 22-25 betekende.

USA was één set van het brons af, Oranje moest nu aan de bak. Volgens Laura Dijkema stelt een vierde plek bij de Olympische Spelen niets voor, althans dat gaf ze voor de wedstrijd te kennen. De druk zou volgens haar overtuiging bij de USA liggen.  “Zij moeten, wij mogen. We hebben zoveel te winnen. We hebben nog kans op een medaille, die kans hebben wij voor onszelf gecreëerd. Nu willen we ook wat meenemen hier. Een vierde plaats herinnert niemand zich later nog.” Vertelde ze op NOS.nl.

Okay, maar de druk lag nu bij Nederland, Nederland moest winnen, USA mocht de vierde set nog verliezen, ze hadden altijd de vijfde nog om zaken naar hun hand te zetten. Quinta Steenbergen begon in de vierde set in de basis voor Yvon Beliën. Oranje had een redelijk valse start, ze kwamen vlot met 4-7 achter, konden tot 6-8 terugkomen, maar keken bij 8-14, nadat Guidetti de tweede time out had opgenomen, wel tegen een achterstand van zes punten aan.

Oranje zette nog een keer aan, de inhaalrace strandde bij 12-15.  Akinradewo liep nog een paar keer achter elkaar om en scoorde, Buijs, Plak en de Kruijf hadden hun antwoord klaar en hielden Nederland bij 17-20 op overbrugbare afstand. Zo’n verschil had Oranej wel eerder weggeslagen. Toen echter Hill de 18-22 maakte, Plak fout serveerde en Buijs werd afgeblokt, stand was inmiddels 19-24, was de strijd wel gestreden. Het ace van Kimberly Hill maakte de set uit. Oranje was met 1-3 verslagen. Geen brons. Naast het podium.

USA won de wedstrijd op serve en via de blokkering. Daarin scoorden ze 23 keer ten opzicht van 12 Nederlandse punten. Aanvallen was het 57/56 voor Nederland en de foutenlast lag met 21/22 ook dicht bij elkaar. Lonneke Slöetjes en Anne Buijs maakten elk 15 punten. Bij Celeste Plak en Robin de Kruijf bleef de teller op 11 staan. Bij de USA maakte Kimberly Hill er 19, Foluke Akinradewo 16, Rachael Adams 15 en Jordan Larson eveneens 15. Akinradewo en Adams zijn midspeelsters.

“Een vierde plaats herinnert niemand zich later nog.” Daar zijn we het niet mee eens Laura! Dit was de beste prestatie van het Nederlandse damesteam op de Olympische Spelen. Dit zal iedere Nederlandse volleybalfan zich altijd blijven herinneren, de prachtige wedstrijden. De geweldige prestatie. De vierde plaats had eigenlijk ook een medaille moeten opleveren als blijvend aandenken! Wellicht heeft de Nevobo nog een mooie plak voor jullie in petto.

gh @ Vizier op Volleybal. Foto FIVB.