Donitas II offensief sneuvelt in Twente
VoV, 29-09-2016. 16:00 uur. Afgelopen zaterdag exact 62 jaar geleden gaven de Duitsers de nekslag die operatie Market Garden zou doen falen. Het Britse leger wilde de Duitsers in het westen van Nederland afsluiten van de rest van het Duitse leger door de bruggen over de Nederlandse rivieren te veroveren. Een gewaagd en ambitieus plan waarbij de Britse troepen erg kwetsbaar waren.
Zaterdag waanden wij ons even in het bezette Gelderland van 1944. Wij moesten onze krachten bundelen om een gat te slaan in de belangrijke Twentse volleyballinie Mariaparochie-Tubbergen-Ootmarsum. Vanuit Groningen werd de missie gepland. Eerste doel was Mariaparochie. Vanuit verschillende invalshoeken kwamen de troepen binnen. Luitenant – Generaal Jaap zou JetSetMerthe, die weerloos in haar cabrio zat, dekking geven vanuit zijn M4 Sherman. De reis vorderde gestaag en de negen geallieerde troepen maakten om 17:00 uur, onder leiding van Jaap, hun opwachting op het slagveld.
Bij vlagen was het goed. Zo was het gloednieuwe wapen van Sergeant – Majoor Jill, de sprongfloat, een overweldigend succes. Ook Iris brak veelvuldig door de verdediging met haar hoge luchtaanvallen. Maar net als de geallieerden kampten wij met problemen. Voor Merthe, Meriek, Nikki en Whitney was het hun debuut in de eerste divisie, en veteraan Annemarie was gedwongen vier sets te spelen. Iets wat zij duidelijk niet meer gewend was.
Het is een dun lijntje waar we over lopen en met onze minimale voorbereiding en krappe selectie zijn we kwetsbaar. Verder laat de communicatie binnen en buiten de lijnen af en toe te wensen over, mede door het multinationale karakter van het tweede bataljon van Donitas. Toch zijn er in elke set goeie dingen te zien.
Lieke blokkeert ballen onder de voeten van de tegenstander en Eline en Iris zijn een gouden combi. Merthe loopt haar eerste 1ste divisieblokjes dicht en Annemarie scoorde haar eerste 1ste divisie – omloopbal. Meriek heeft een paar fantastische invalbeurten en Whitney is onhoudbaar over pipe. Nikki is zelfs zo fanatiek dat ze zichzelf bijna te pletter loopt tegen de “zachte” muur.
De eerste twee sets lieten we het in het begin liggen en vochten we ons net iets te laat terug. In de derde set waren we vanaf het begin scherp maar lukte het ons niet om de voorsprong boven de twintig te behouden. De vierde set luidde onze aftocht in, we waren gedwongen ons terug te trekken. Een 4-0 verlies (21, 19, 20, 11) voelt niet fijn, maar voor een eerste wedstrijd mét coach en compleet team mogen we trots zijn op wat we hebben laten zien.
Uit betrouwbare bronnen binnen ons verzetsnetwerk hebben we vernomen dat de Twentse troepen uit Tubbergen een invasie in Groningen beramen voor aankomende zaterdag. Wij bereiden dapper onze verdediging voor. Zoals The United States Army in het Amerika van Whitney zegt: “This we’ll defend”!
En Jill, against Tubbergen you have to attack more hard!
gh@ Vizier op Volleybal. Verslag via Jill Stuifzand, Donitas dames 2.