US eet zich naar een nederlaag

VoV, 10-10-2016. 10:03 uur.  In de agenda van Fred Man stond een etentje op het programma. De locatie was een knusse eetgelegenheid aan de Jozef Israëlslaan 58. Rond de klok van vier. Taxichauffeur Mike kreeg een kleine fooi in de handen gedrukt nadat deze de deur voor Fred openhield. De Thijs van der Polshal kantine had in overvloed waar het in menig sportkantine aan ontbreekt. Elke vierkante centimeter was behangen met historie, geschiedenis en gezellige kitsch.  Met aandacht werd het drankje (Extran) gebracht door ober Tristran.

De menukaart kwam op tafel en het voorgerecht werd al snel besteld. Tapas, hier kon Fred zijn gezelschap (US heren 1) prima op inspelen. De kippendijtjes werden langzaam door Jorrit  naar binnen geschoven, de kikkerbilletjes van Dennis werden aan het werk gezet en het laatste balletje in tomatensaus werd door Jesper omhoog gespeeld en vervolgens hard in de keel van Joris naar binnen geslagen.

Het sfeermuziekje ‘Zuurkool met vette jus’

 https://www.youtube.com/watch?v=VBffOZNX8Fw  zorgde voor een smakelijke sfeer.

Hierdoor richtte Arjen Cupido zijn pijlen maar op het hoofdgerecht. Fred Man zag dat er maar een optie was: Woerden (oftewel mannelijke eend) met aardappelpuree en broccoli. Fred Man had in zijn leven nog nooit meerdere eenden op zijn bord gehad. Na het serveren van de eerste bal en het bord eten werd stapje voor stapje duidelijk hoe je een woerd moest verorberen.

Er bleken na de eerste hapjes toch wat botjes in te zitten. Fred verslikte zich bijna in de eerste hap. Midas Snoek moest hem hard op de rug kloppen nadat de eerste set met 25-18 werd verloren. Een andere benadering was van belang bij het aansnijden van de tweede hap. Met Robbert werden de gevaarlijke scherpe kanten van Woerden geblokkeerd en konden wij de tweede hap doorslikken (19-25). Fred zijn honger naar meer zorgde voor een veel te grote derde hap. De woerden gaven zich nog niet gewonnen en  wisten hun zwakke rally – spel te compenseren met redelijke side out en mooie opmaak of servering.

De derde hap was zo groot dat er bijna niet op gekauwd kon worden. Gevolg was dat de enorme bal woerden via een onvrijwillige braakreflex onder het servet terecht kwam. Er lag toen nog één klein stukje woerd op tafel. Fred speelde er even mee en nam een time out. De tactiek werd nog een keer goed doorgenomen en het spel kon weer beginnen. De vierde en zo zal blijken laatste hap smaakte jammergenoeg naar bedorven vis. Dit was niet wat er besteld was. Euforie was, na het verlies van de vierde set (25-13 en wedstrijd 3-1), dan ook ver  te zoeken.

Na de wedstrijd wist Fred precies wat er ontbrak, jus. Jus had ervoor kunnen zorgen dat de gortdroge woerden verorberd konden worden. Dit schreef Bram in de recensie op als tip voor toekomstige gasten. Het toetje van Fred Man werd geen blij ijsje met verassing maar een dood donker biertje. De radio speelde het rappe en tegelijk melancholische nummer van Speelman & Speelman:

‘Fred’  https://www.youtube.com/watch?v=5XsNU7QydbY  Fred’s droge keel moest na dit teleurstellende etentje maar snel gesmeerd worden…

gh @ Vizier op Volleybal. Verslag van Bram Koolstra, US Amsterdam. Foto Idem