Sneek D3 snoept Tjoba terecht puntje af

VoV, 21-11-2016. 6:25 uur. De tegenstander heette Tjoba, spelend in Sporthal de Zon. Maar de eerste twee sets was het huilen met de pet op, windkracht 10, als een wervelwind gingen de Klazienaveense dames los! Voordat ik mezelf goed en wel geïnstalleerd had op de bank, was ik ook alweer 2 time outs verder.

Tjoba vloog als een meteoor door de Planeet (zo heet de straat waar de sporthal aan gelegen ligt). Twee time outs, een paar keer knipperen met de ogen en we mochten wisselen van kant, 25-7 op de borden.

Dat is heftig, dat is slikken! We wisten dat we een tegenstander troffen die er altijd vol opvliegt. Dus kan je, als nummer 10 vrij uit spelen, maar wél binnen de afspraken, en vol energie! En dat werd nogal eens vergeten. Zo bleef komeet Tjoba huishouden in de Zon, en vlogen ze ook in set 2 vol over ons heen. Ook hier waren twee time outs en wat wisselingen niet genoeg om het tij te keren en was ook hier Tjoba véél sterker met 25-12 als resultaat.

Weer wat wisselingen toegepast, de serve opdracht aangepast en de dames nog maar eens verteld dat er niks te verliezen valt, tegen deze rijzende ster, die sterkhouders als de Bevers en Sudosa inmiddels wist te verslaan.

En beetje bij beetje ging het beter. We kwamen meer en meer in de wedstrijd, de serve opdracht werd prima uitgevoerd, we kwamen meer in de rally, forceerden Tjoba tot een hoge(re) foutenlast en kregen dus de meteoren – regen steeds iets meer onder controle. In set 3 konden we het goede niveau niet lang genoeg volhouden en verloren we die ook, nog steeds terecht, met 25-20.

Maar de meiden roken bloed, en wilden door. Tussen set 3 en 4 waren de dames zelf al gemotiveerd genoeg om nog even vol gas te gaan voor die laatste strohalm.

Het beeld was min of meer gelijk aan de derde set, hard gestreden, maar op 24-22 toch weer matchpoint Tjoba. Een kill – block onzer zijde en een (volgens Tjoba belachelijke) beslissing van de scheidsrechter, bracht 24-24. Een klein knakje was hoorbaar, wij hebben stoïcijns ons dingetje gedaan en mochten met 24-26 een punt afsnoepen!! Ontlading was groot, en terecht!

Volgende week lekker vrij, over 2 weken kijken of we de groene hel kunnen overleven. Maar als we meteoriet tot kalmte kunnen brengen… We gaan het beleven.

Tot slot nog een kleine toevoeging over ‘de coaches’

Enkele weken geleden het stuk van de Bevers gelezen waar ze de coach van Sudosa redelijk hard neersabelden! Dat hij de wedstrijd voor de Bevers gewonnen heeft: bedankt zou ik zeggen, dat hij als een malle tekeer is gegaan, heeft iedereen gezien, maar ik vond de persoonlijke aanvallen soms net wat te scherp. Je bent en blijft collega-trainers, die in het heetst van de strijd zichzelf wel eens kunnen verliezen, maar houd enig respect voor elkaar.

En dat miste ik ook bij mijn collega gister…

Je zit in de emotie van de wedstrijd, hebt vreselijk de pest in dat je een ogenschijnlijke 4-0 winst uit je handen hebt laten glijden. Waarom dan je dames een goed gevoel aan gaan praten over de rug van mijn meiden? Waarom je zo negatief uitlaten over tien jonge meiden die bij machte zijn een wedstrijd om te draaien, in plaats van het boetekleed zelf aan te trekken! Je verliest die set NIET van onkundige meiden die in de derde divisie thuis horen, zoals je zelf zegt, maar je verliest set 4 omdat je zelf onmachtig bent! Om in dezelfde terminologie als het verslag te blijven, in set 4 was Tjoba een vallende ster!

gh @ Vizier op Volleybal. Verslag H.J, de Haan, trainer – coach v.c. Sneek Dames 3. Foto Rudy van ’t Rood.