Wat een volleybalspektakel bij Sovoco D1
VoV, 16-01-2017. 10:22 uur. We schrijven 14 januari 2017. De dag dat de tweede helft van het seizoen gaat beginnen. Na de eerste helft staan we met van den Hengel Sovoco dames 1 tiende op de ranglijst en hebben we drie geblesseerde spelers in de ploeg. Niet helemaal wat we ons ervan voorgesteld hadden. Gelukkig was daar onze redster in nood: Maartje. Na langdurige charmeoffensieven van verschillende speelsters uit het team was Maartje dan toch overstag gegaan en had ze besloten om mee te gaan doen.
In combinatie met Kyra en Eline uit Dames 2 die kwamen invallen bij ons, hadden we toch 12 ‘man’ op het formulier staan, die het op mochten gaan nemen tegen de nummer 2 van de ranglijst, VC WIK Groot-Ammers Dames 1.
In de eerste set begonnen we met Gerdieneke, Sandra, Maartje, Laura, Daphne, Natanja en Femke. De dames begonnen furieus aan de wedstrijd, en er stond binnen no-time een voorsprong van 10 punten op het scorebord. Aces, kill – blocks, snoeiharde smashes, perfecte passes, het was niet te filmen hoe goed het ging. De uitslag van 25-14 was dan ook niet meer dan terecht.
Hatsee, de eerste set van 2017 is binnen, de WIK coach werd al een beetje kribbig, en bij ons was de sfeer opperbest. Ik zeg, prima start!
In de tweede set mocht hetzelfde zevental gaan proberen om de voorsprong te verdubbelen. Ik zag tot mijn genoegen dat we in het begin van de set in staat waren om het hoge niveau van set 1 vast te houden. WIK liet echter zien dat ze niet voor niks op de tweede plek staan. Op het moment dat onze servicedruk ietsje afnam, rolden de Groot-Ammerse dames hun mouwen op, en lieten ze een indrukkend stukje power volleybal zien. Dit zorgde voor een 10-18 achterstand.
Maar Sovoco zou Sovoco niet zijn als we erin bleven geloven en daardoor ons langzaam maar zeker terug knokten in de set. Mede dankzij goed serveerwerk van Gerdieneke, Sandra en Natanja, kwam WIK weer meer onder druk te staan en konden zij minder goed hun powervolleybal spelen. Helaas was de voorsprong van WIK al te groot en wisten ze de set op het nippertje nog binnen te halen met 22-25.
1-1, niks aan de hand. Op het dipje aan het begin van de tweede set na, werd er prima gespeeld. Geen reden om te wisselen dus, en dat gebeurde dan ook niet. De derde set was er helaas één om snel te vergeten. Er werd nauwelijks gescoord, de pass was een stuk zwakker dan in de rest van de wedstrijd, en we waren simpelweg niet in staat om het WIK echt moeilijk te maken.
Robert probeerde het tij te keren met een aantal wissels, Kyra mocht haar debuut maken toen ze Gerdieneke kwam vervangen en Romy kwam Laura vervangen. Kyra en Romy brachten wat nieuw elan in de ploeg, en maakten hun rondje in het achterveld (Romy) en aan het net (Kyra) vrij snel af, waarna Gerdieneke en Laura weer terug het veld in kwamen. Daarnaast kwam Myron erin op de plek van Daphne. Het mocht allemaal niet baten, en de set ging met 15-25 naar WIK toe.
In de vierde set was het tijd om ons goede spel uit de eerste twee sets een vervolg te geven, en op die manier onszelf te belonen met meer dan één punt. Myron mocht blijven staan, voor de rest startten dezelfde mensen als in de sets daarvoor.
De meiden vlogen er weer volle bak in, en er werd weer heel sterk gespeeld. Daar stond tegenover dat het bij WIK heel wat minder goed ging. Er was toch wat concentratieverlies in de ploeg geslopen, wat voor behoorlijk wat onnodige fouten zorgde aan WIK zijde. Dit ontging de WIK coach uiteraard niet, en deze raakte dan ook steeds gefrustreerder. Het ging zelfs zo ver dat er een slaande ruzie ontstond tussen de WIK coach en de WIK aanvoerder, nadat de coach commentaar leverde op een beslissing van de scheidsrechter.
Ik zou in dit soort situaties juist proberen de eenheid te bewaren in plaats van jezelf en je team voor schut te zetten door te gaan bekvechten aan de zijlijn. Maar ja, ik ben maar een data analist. Waarschijnlijk dacht de WIK coach dat zijn (aparte?) gedrag het team extra energie zou geven. Dat lukte wonderwel goed, alleen kreeg Sovoco er extra energie van en viel WIK weer ver terug qua niveau. Ik kan me niet voorstellen dat dit de bedoeling was, maar een cadeautje weigeren is erg onbeleefd. Dat deden we dan ook niet, en de set ging met speels gemak in een stand van 25-13 naar Sovoco.
Op naar de tiebreak. De trouwe Sovoco volgers weten dat wij vorig jaar heel veel ervaring op gedaan hebben in vijfsetters spelen in de tweede divisie. Als je daarbij optelt dat WIK vorig jaar nog hun potjes in de 3e divisie speelde, kun je eigenlijk al concluderen dat de 5e set voor Sovoco zou zijn. We hoefden de set eigenlijk alleen nog maar te spelen. Gerdieneke, Sandra, Maartje, Laura, Myron, Natanja en natuurlijk Femke werden door Robert uitverkozen om de 5e set te gaan binnenhalen.
Het plan was daarnaast om Daphne drie keer te laten serveren, om zo de WIK passlijn extra onder druk te zetten. Het werd een vijfde set die zo in een Hollywood film zou kunnen. Alles zat erin, goed volleybal, stuivertje wisselen in de stand, scheidsrechterlijke dwalingen op belangrijke momenten, ruzie tussen (WIK) coach en publiek, Steven Spielberg had het niet beter kunnen bedenken.
WIK pakte een vroege voorsprong in de set, en wisten deze mee te nemen naar de veldwissel, die bij een stand van 6-8 voor WIK plaatsvond. Iedereen aan Sovoco kant wist dat het Nu moest gebeuren, wilden we deze wedstrijd nog uit het vuur slepen. Iedereen zocht naar dat laatste beetje energie om er nog heel even volle bak op te klappen. En hoe, dankzij fenomenaal verdedigend werk van Femke en Myron, Natanja en Maartje die het net weghaalden en er een Chinese muur voor in de plaats metselden, Laura en Sandra die de ballen op de grond mepten, en Gerdieneke die als een volleerde dirigent het spel dicteerde, wisten we de voorsprong al vrij snel weg te poetsen en toen kwam de race naar de vijftien.
Op 12-13 voor WIK kwam er echter een cruciaal punt. Gerdieneke tikte de bal over het net heen, zonder daarbij boven het net uit te komen. Dat mag immers niet als je achterspeler bent. De 1e scheidsrechter zag het echter anders en gaf het punt aan WIK. Dit zorgde voor een golf van protest aan Sovoco kant, en vooral Robert kon het niet geloven. Hij stortte ter aarde, en alsof de scheidsrechter net zijn huis in brand gestoken had, maakte hij luidkeels duidelijk wat hij van deze beslissing vond. Wonderwel hadden alle protesten effect, want de scheidsrechter draaide de beslissing terug en gaf een dubbelfout.
Deze kans liet Sovoco zich niet ontglippen, en de 13-13 stond al snel op het bord, dankzij wederom sterk verdedigen en een daaruit voortvloeiende fout van WIK. In de volgende rally ging de setup van WIK uiteraard naar hun diagonaal aanvalster, de sterspeelster van de ploeg. De diagonaal, die de hele wedstrijd al niet goed speelde, bewees dat ze de druk niet aankon en sloeg de bal vakkundig de dampkring in.
Als je in de omgeving Soest woont en goed omhoog kijkt, kan je de bal nog steeds zien vliegen. Dat zorgde voor het eerste Soester matchpoint! Deze werd echter netjes weggewerkt door WIK, en daarmee stond het 14-14. Een overpass van WIK gaf Natanja de kans om het tweede matchpoint al blokkerend op het bord te zetten, en met een ace van Laura was de 16-14 overwinning een feit.
Uitzinnige vreugde! Teamselfie! High fives! Elkaar in de armen springen! Het was heel duidelijk dat we deze overwinning keihard nodig hadden. Het was echt een teamprestatie, wat het allemaal nog mooier maakt. Zonder de anderen tekort te doen, viel vooral Femke op doordat ze een fenomenale partij speelde, zeker verdedigend viel er bijna geen bal op de grond als hij bij haar in de buurt kwam.
De volgende wedstrijd is op 21 januari om 18:30 uur, uit tegen US dames 3. Laten we hopen dat we dit goede gevoel kunnen doortrekken naar die wedstrijd!
gh @ VoV, verslag van Sovoco dames 1. Selfi idem.