VC Weert terug aan kop in Topdivisie

VoV, 23-01-2017. 10:19 uur. Wij zouden gaan shinen en overwinnen. Wake up, kick ass, be awesome,  be nice. De heenweg met de zon in de rug, en met drie punten in de pocket weer terug. Dat was zo ongeveer het plan.

In Apeldoorn aangekomen struikelden we (letterlijk, al zal ik verder geen namen noemen) in de kantine over het volleyballend, mannelijk schoon (zoals we al gewend zijn in Weert natuurlijk). Er lag iets meer sneeuw dan in Limburg, en zelfs in de zaal was het iets gladder dan gewend. Maar daar hadden we al snel de oplossing ‘natte handdoek op de grond’ voor gevonden. Onze appeltjes groene bidons waren diep in hun hart eigenlijk meer voor het Alternoos groen, maar dit weerhield hen er gelukkig niet van om ons tijdens de wedstrijd van het nodige rehydratiemateriaal te voorzien.

De eerste set van start, de eerste ballen even wat wennen. Het veld leek op sommige momenten tijdens het serveren ook nèt iets kleiner dan in Weert, maar gelukkig hadden de Apeldoornse meiden hier ook last van. Maartje de spellie wist haar aanvallers goed te vinden, technisch semi – perfect uitgevoerde passjes die op de driemeter lijn belandden gingen moeiteloos over onze middens richting de driemeterlijn aan Apeldoornse zijde. Het werd in de eerste set nooit écht spannend, 20-25 eindstand.

De druk van de ketel, de kop eraf, de bidons halfvol, hoplakee! En door. De tweede set leek het veld wel nóg kleiner, en Apeldoorn maakte een aantal keer slim gebruik van ons blok. Er was onrust, maar wij waren gewoon bezig met ons plan. Kijk, een volleybalwedstrijd moet voor het publiek ook een beetje spannend blijven. Dus wat hebben we nu gedaan? We hebben ze uit laten lopen tot 22-17, 23-17, zoiets, en toen ff gas gegeven. Met een sterk blok, iedereen die haar taakjes goed uitvoerde kwamen we terug, sloegen, blokkeerden, juichten, en overwonnen. 24-26!

Op naar set 3. De set waarin alles lukte! Nee, dat is een grapje (die maak ik anders nooit). Maar aan Apeldoornse kant hing het net érg hoog deze set, waardoor er maar weinig balletjes aan onze kant belandden. En de balletjes die vielen werden door mooi afgemaakt. Waarom Apeldoorn in deze set niet ‘ff Apeldoorn belde’ dat snapt nog steeds niemand, maar voor ons mooi. Hierdoor konden we de wedstrijd met z’n allen afsluiten! 12-25 en 0-3!

Drie punten, waardoor we tijdelijk het klassement weer even leiden. De nummers twee en drie volgen ons op de volleybalschoen, met een aantal wedstrijden minder gespeeld. Maar alles is nog mogelijk! Wij blijven gaan, alle punten pakken die er te pakken zijn.

Volgende week betreedt ikwilvanmijnautoaf.nl/DeVoKo het Weertse veld. Van hun auto zullen we hen niet afhelpen, want dan wordt de weg terug naar het hoge noorden wel erg lang, maar we gaan onze uiterste best doen om de volle drie punten in Weert te houden.

En voor het publiek doen we alles, dus dikke promise dat het een mooie pot gaat worden. Tot dan!

gh @ VoV, verslag van Sara Voskuilen, PrismaWorx VC Weert.