Zebra’s gaan de race met Spaarnestad aan

VoV, 23-01-2017. 10:31 uur. Het is zaterdag 21 januari en de Spaarne ligt klaar voor een titanenstrijd tussen twee roeiteams. Het eerste mannenteam van Spaarnestad is zeer behoeftig aan een volle overwinning waar geen punten weggegeven worden. De opponent VollinGo (hierbij Zebra’s genoemd, hebben ze zelf verzonnen) staat veilig 6e, maar mist punten om de aansluiting met de hogere regionen van de tweede divisie te vinden. De roeiwedstrijd start, maar ik waarschuw u, de Zebra’s zijn snel uitgeroeid.

Het eerste kwart werd begonnen zonder Visser in de basis, met een spoedopname in het ziekenhuis vanwege een blindedarmontsteking en een tweede opname in het ziekenhuis wegens een stoeipartij met de wasbak kon hij in het veld niet het verschil maken. Wel zat familie Visser met aanhang op de tribune met toeters en trommels. Het eerste kwart werd wel begonnen met de verse starter Rezelman, voor het eerst in de basis en dat mocht hij bewijzen.

De race startte met briesende zebra’s die, zoals u weet, niet te temmen zijn. Uit de startblokken losgekomen planeerde de boten en leek het gelijk op te gaan, was het niet dat de Haarlemse heren hun oude vorm lieten zien. Supersub Ten Asbroek werd erin gewisseld voor de service, na één ace, één ketser en één regulier gewonnen punt werd hij weer naar de kant gehaald. Volgende punt, wie stond daar aan de hemelpoort van de 81 heilige vierkante meters aan te kloppen? Ten Asbroek voor zijn tweede poging zijn plaats in een hoger oord te verdienen, wederom succesvol, wederom terug naar de krochten van de bank.

U raadt het niet, een derde maal stond de gretige Ten Asbroek klaar voor zijn sprongservice! Zes wissels werden door oefenmeester George gebruikt, en allen op Ten Asbroek naar de plek te sturen waar de zon altijd schijnt en er genoeg vierkante meter is om altijd binnen de lijnen te serveren! Het eerste kwart was voorbij en Spaarnestad lag meters voor op de uitgeroeide Zebra’s!

De tweede set bleek geen verschil, weinig spanning, veel klasse. Lang ging het gelijk op, maar zoals moeder Visser na de wedstrijd vol wijsheid zei: “Een team wat bovenaan mee wilt draaien moet zijn hand niet om hoeven draaien om een mooi einde aan een set te breien.”

Over de helft mocht Ten Asbroek de zevende hemel betreden, op handen gedragen mocht hij het verschil proberen te maken. Wat bleek echter, het verschil was al gemaakt. Vos en Van Viersen leken elkaar al jaren te kennen en waren compleet op elkaar ingespeeld. Rezelman deed precies wat koning Midas hem voordeed, George omschreef het alsvolgt: “Alles wat hij aanraakte veranderde in goud!”. En wat hoorde men daar? Geklop aan de hemelpoort? 

Bliksem en donder onder onze voeten? Nee, het waren de blokkeringen van Wester en Bosman! De briesende Zebra’s aan de overzijde bleken behoefte te hebben aan een time-out, de ruiter deed een verwoede poging de Zebra’s te temmen. Het eerstvolgende punt ging naar Haarlemse zijde en de Zebra’s begonnen te steigeren en de ruiter vroeg nog een time-out aan! Met 25-15 bleek Haarlem echter heer en meester.

De laatste meters waren weinig uitdaging, uitgeroeide Zebra’s en 81 vierkante meter hemel aan de thuiskant. Wat bleek? De gevulde tribunes denderde iedereen voorwaarts. Of er nu gescoord werd, gered werd of een fout gemaakt werd, Haarlem maakte geluid! De wedstrijd werd geëindigd met een publiekswissel, Van Viersen voor Arzbach, een denderend applaus en een eenvoudig laatste punt, 25-16. De roeiwedstrijd bleek een safari, en de uitgeroeide Zebra’s? Bleken uitgeroeide Zebra’s.

gh @ VoV, verslag van Tijmen Arzbach, Spaarnestad. Foto JohnsPictures.nl.