Vizier op volleybal

 

Tess en Susan over het kampioensduel

Morgenmiddag staat er voor de volleybalsters van  Pollux alles op het spel. VC Weert is om 13:00 uur in Vondersweijde de tegenstander om het kampioenschap van Nederland. Want daar gaat het allemaal om in de finale van de ‘best of five’ serie. Bij Pollux zijn Tess von Piekartz of Susan Stevelink degenen die de lijnen uitzetten, de regie binnen de lijnen in handen hebben en willen houden, en aan het eind met hun teamleden met de beker omhoog een ererondje willen lopen. Reden voor een paar vraagjes.   

Het eerste wedstrijdweekend was met 1-3 thuis en 3-1 in Weert een teleurstelling. Vorige week was er intense vreugde na een 3-0 en een 2-3 zege. Gevraagd naar het hoe en waarom van de nederlagen en zeges gaven Tess en Susan de volgende verklaring.  

Tess: VC Weert en wij zijn zeer aan elkaar gewaagd, dat kun je wel zien aan de set standen. De eerste twee wedstrijden hebben we ook maar net verloren. De wedstrijd die wij met 3-0 wonnen was eigenlijk met een dik verschil in de  setstanden. Vorige week zondag was het weer heel spannend. We zijn gebrand om te winnen, we willen er alles aan doen. dit hebben we ook laten zien in de laatste twee  wedstrijden.

Susan: Na de twee nederlagen in het eerste weekend moesten we in het tweede weekend wel voor de volle 100% gaan! Dat klinkt misschien gek, want dat doe je toch altijd! Maar we hadden afgesproken om niet te ‘schijten’ maar elke bal vol overtuiging te spelen! Het gevoel, het vertrouwen en de overtuiging waren aanwezig dat weekend en dan vallen ballen ook (bijna) allemaal goed, alsof je dat afdwingt.

Maar er waren uiteraard meer redenen aanwezig,  dat het op het ultieme moment goed ging. VC Weert was al bijna kampioen in de 4de set, op twee punten na en toch werd er nog een ‘tiebreak’ in de wedstrijd en een laatste duel in ‘best of five’ serie uitgesleept. Voor de poorten van de hel weg geroofd als het ware. Wat was doorslaggevend?  

Tess: Servedruk en variatie in de aanval. We hadden zaterdag eigenlijk allemaal een echt serve kanon in de armen. We hadden ook meer variatie in de aanval waardoor het moeilijk was voor Weert. Ze kregen daar geen antwoord op.

Susan: Maar ook overtuiging en vertrouwen! Ook mentaal waren we erg sterk, want in de 4de set stond het nog 23-23 en waren zij twee punten verwijderd van het kampioenschap. Toch hebben we gedurende de hele wedstrijd, dus ook die punten en tijdens de 5de set, het vertrouwen gehad dat het goed ging komen! We willen écht die kampioensschaal, of is het een beker?

Er staat nogal wat op het spel zondag. Ik denk dat het voor iedereen, behoudens voor Jan dan, de eerste keer is dat jullie zoiets in deze vorm meemaken. Is er een speciale voorbereiding geweest op zondag, hebben jullie bijvoorbeeld getraind hoe je met herrie moet omgaan, met de media aandacht of doen jullie gewoon je ding en sluit je de rest buiten?

Tess: Nee, we hebben niet getraind om met de herrie om te gaan, we zijn zeer goed in non verbale communicatie. Dit bleek al bij de laatste twee wedstrijden. We hoeven elkaar maar in de ogen te kijken en we weten bijna al wat we willen zeggen en wat we moeten doen. Dit is erg gegroeid in de loop van de competitie. Ook hebben we geen training gehad op de media aandacht, we willen er alleen niet veel aandacht aan besteden, maar lekker ons eigen spel gaan spelen, want daar gaat het uiteindelijk om.

Susan:  We hebben hier wel over gesproken, over de impact die dit duel op ons speelsters kan hebben. Dingen zullen anders gaan dan anders: meer publiek, meer media, veel lawaai, etc. De meesten hebben inderdaad zoiets nog niet eerder meegemaakt, maar ik weet zeker dat we hier goed mee om kunnen gaan. We houden wel van wat herrie!

Elleke Tijman op Smeijers is als sportpsychologe aan jullie team verbonden. Zij  begeleidt de speelsters van Pollux het hele seizoen al op onder andere het mentaal vlak. Heeft zij in de laatste weken de handen vol aan jullie?  

Tess: Nee, Elleke heeft het niet druk met ons. Ze is er bij en we kunnen altijd naar haar toe als we wat tips nodig hebben of willen. Alle informatie (theorie) over het mentale hebben we in de loop van de competitie al gehad. Nu is het alleen nog de taak om het uit te voeren, en dat begon eigenlijk al bij TVC. Toen was het echt mentaal, dit zag je ook weer terug in de laatste twee wedstrijden. Wie is zondag mentaal het sterkst, is ook nu weer een prangende vraag?

Susan:  Elleke heeft deze laatste weken eigenlijk niet veel anders gedaan dan normaal. Ze is erbij met de wedstrijd(voorbereiding), observeert en luistert veel en geeft af en toe een tip.

Uiteraard mag een verwachting niet ontbreken. Dus wat verwachten jullie ervan zondag. Tess is wel heel duidelijk, Susan denkt nog even terug.

Tess: Landskampioen worden!

Susan: De laatste keer dat Pollux in de finale om de landstitel stond, is volgens mij in 2003 geweest. Ik zat toen achter de boarding, vlak naast een trommel en vond het een hele ‘happening’ door al dat publiek en die sfeer. Daar kijk ik heel erg naar uit! We moeten er vooral van gaan genieten, dan zal de rest (bijna) vanzelf gaan!

Na zondag zit het seizoen erop. Als er zekerheid over winnen of verliezen is breekt de onzekerheid aan voor het vervolg van de volleybal carrière van de beide spelverdeelsters. Zijn jullie blij dat het er na zondag opzit, weten jullie al hoe het verder gaat??

Tess: Aan de ene kant ben ik wel blij dat het er op zit, maar aan de andere kant, ik heb een super jaar gehad. Het was echt een fantastisch seizoen, we hebben een heel hecht team en deden ook veel samen. Met volgend jaar wil ik nu nog niet bezig zijn, na de wedstrijd van zondag ga ik lekker een weekje op vakantie en dan kijk ik daarna wel. Nu maak ik me daar nog niet druk over.

Susan: Ik denk dat we allemaal wel zin hebben aan ‘rust’, maar eigenlijk is het heel jammer! Het jaar is zo snel gegaan en we hebben het met ons elven heel erg gezellig op en naast de trainingen. Maar we hebben nog wat leuke uitstapjes met de teamgenootjes op de planning staan en hopelijk komt daar zondag een mooi feestje bij! Daarna is het afwachten hoe de gesprekken met de potentiële nieuwe  hoofdsponsor gaan en wat iedereen in het team gaat doen. Maar daar wil ik nog niet teveel over nadenken eigenlijk.

Ik zag dat de Spaanse bekerwinnaar  de net gewonnen beker boven uit het open dak van de bus liet vallen. En de bus er vervolgens overheen rijden. Dat gebeurt jullie toch niet hè?

Tess en Susan: Laat ze maar zo’n mooie bus voor ons regelen, we zullen de beker zeker goed vast houden hoor. Wij laten hem niet vallen, want we hebben er teveel voor moeten doen om hem te winnen, als we hem winnen!

Tess en Susan bedankt en een succesvolle middag gewenst.