SV Dynamo H2 is niet in voor een grap

VoV, 02-04-2017. 11:35 uur.  “Na een slechte zaterdag tegen de degradant uit de eerste divisie B en een uiterst turbulente trainingsweek ontbreekt de motivatie om de eerste uitdaging tegen reuzendoder VV Utrecht in een reeks van vier (wedstrijden) aan te willen gaan.” Het laatste deel blijkt een slechte 1 april grap te zijn. Met alleen in de tweede set een gelijk opgaande strijd werd het een overtuigende 3-1 overwinning: 25-19, 26-28, 25-19 en 25-18.  

Rust, geduld en motivatie:  Door omstandigheden (werk- en stageverplichtingen) werd het een incomplete trainingsweek. Daarnaast reageerden we onze frustraties na de blamerende overwinning tegen de degradant uit Soest tijdens de trainingen op elkaar af. Terugblikken bleek niet nodig, want we zijn ons allen ervan bewust dat we ons niet direct druk moeten maken wanneer we een punt tegen krijgen. Dat doen we al steeds beter in vergelijking met in het begin van het seizoen. 

Het mag echter niet ombuigen naar acceptatie, een afwachtende houding. De tegenstander moet zelf de punten verdienen, want cadeau krijgen mogen ze ze niet. Deze boodschap werd duidelijk begrepen, want we lieten maar weer eens zien dat er een groot contrast is tussen de thuis- en uitwedstrijden. Niet alleen het in een vertrouwde omgeving spelen, maar juist de ongeremde motivatie maakte ook nu weer het verschil. 

Acceptatie zorgt voor prestatie:  Met enkele eenvoudige afspraken (zoals serveer- en blokkeerafspraken) in voorbereiding op deze wedstrijd en de regels dat we elkaar hierop aan moeten en kunnen blijven spreken, startten we met de volgende basis: Ruben de Vries, Lars Aalders, Peter Langevoort, Jeffrey van Apeldoorn, Rik Aalders, Sander den Hollander en Jelle Overvelde. 

Dat accepteren start bij het vertrouwen dat het niet op de persoon, maar op de (volgende) actie gericht is. Ook de wissels (Jeroen Otten en Rik Wagendorp) waren absoluut van meerwaarde door respectievelijk hun servicedruk en verdedigende acties, de rust en de blokkeeracties. De prestatie tegen VV Utrecht is dan ook een échte teamprestatie op zaterdag. Zonder de tomeloze inzet, leergierigheid en de ongekende betrouwbaarheid van de jonge talentvolle meetrainers (Mike van Cooten, Robin Bussink en Dave den Hollander) op de trainingen was het zeker niet gelukt om ons zo goed voor te bereiden. 

Vaak aan de goede kant van de scores: Op de dag dat wellicht de kinderen van de eerste scheidsrechter (of de scheidsrechterscommissie van de Nevobo) een 1 april grap uithaalden om hem zonder kaarten op weg naar de hel van Apeldoorn te sturen, begonnen we goed aan de eerste set. Met een redelijke servicedruk ontregelden we de voorkeur van de spelverdeler en vergrootten we de voorspelbaarheid. Terwijl we in de side-out zelf voldoende afwisseling konden leveren door een gedegen passing. Voortdurend stonden we meerdere punten voor, forceerden de Utrechters en werd het 25-19 in de eerste set. 

De tweede set was een meer gelijk opgaande strijd, waarbij we nu slechts één of twee punten voorsprong hadden. Meerdere setpunten konden we niet benutten (door de uitstekende verdedigende acties niet het gepaste vervolg te geven) en met twee directe volleybalaces werkten zij eerst op 24-23 een setpunt weg en verzilverden op 26-27 hun tweede setpunt. 

In set 3 startten we goed en stonden al snel op een 8-4 voorsprong. Deze voorsprong had eigenlijk nog groter moeten zijn, aangezien we tot dan toe al weer drie opgelegde kansen niet wisten te benutten. Toch brak dit ons niet op. We bewaarden namelijk de rust, het geduld en met dezelfde score (25-19) werd het 2-1 in sets. 

De vierde set leek al meer van achter de service- en driemeterlijn beslist te worden. Dé plek waar onze diagonaal zich meer liet gelden. Zonder op enig moment meer in de problemen te komen, werd het met 25-18 een terechte en toch redelijk overtuigende 3-1 overwinning tegen de vooraf -door Vizier op Volleybal- bestempelde reuzendoder (en promovendus) VV Utrecht.

Nieuwe uitdagingen:  Met nog slechts drie wedstrijden (en voor enkele teams twee wedstrijdrondes) te spelen, is de strijd om zowel directe degradatie als om de eervolle tweede plaats los gebarsten. We staan nog voor drie geweldige uitdagingen, terwijl ook onze directe concurrenten nog tegen elkaar moeten strijden.

• Zaterdag 8 april om 18.00 uur uit tegen Axell Claims/Sovoco (#7)
• Dinsdag 11 april om 21.00 uur uit tegen VC Wik Groot-Ammers (#11)
• Zaterdag 22 april om 16.30 uur thuis  tegen MKB Accountants/VCV (nu al kampioen)

Graag zien we u in ieder geval bij de allerlaatste wedstrijd van de competitie 2016/2017, waarin we tegen de kampioen mogen aantreden. Misschien is het wel de wedstrijd waar het er nog écht om gaat?

gh @ VoV, verslag van Jorg Radstake, trainer coach van SV Dynamo heren 2. Foto Teun Zijp.