Hoe Weert het licht doofde bij Dynamo

VoV, 03-04-2017. 6:10 uur. ‘Even Apeldoorn bellen?’ (Van alle originele blog titels is deze het gisteren tijdens de stemming geworden als aller opperste origineelste).  Ik vond zelf ‘hoe wij het licht doofden bij Dynamo’, ook wel sterk…

De eerste dag van April 2017 leek als een zaterdag zoals velen te beginnen. Het reisplan was zoals elke week op dinsdag al gecommuniceerd en tot in de puntjes uitgewerkt. Busje vanuit Weert, autootje vanuit Eindhoven, het gelukkig dit keer niet allerhoogste Noorden tegemoet. Niets leek ons in de weg te staan en de wetenschap dat wij zouden afreizen naar Apeldoorn, het walhalla van verzekeringen, gaf zekerheid voor het verlopen van een soepele rit. En daarmee een soepele start van de wedstrijd.

Helaas bleek -ondanks de heerlijke zonnestralen en zalige temperatuur- voor de zomerbandjes van onze bus de zomer iets te laat te komen. Vette pech, en in deze situatie was ‘even Apeldoorn bellen’ helaas geen oplossing. Dat was het misschien geweest als de A van ANWB de A van Apeldoorn was geweest, maar dat is helaas de A van Algemeen (denk ik…). Al met al, na wat gepuzzel en gestress betraden we een voor een de zaal, en kon de wedstrijd van start gaan.

Onze voorbereiding deze week was met gemiddeld méér dan zes speelsters op de training, wat een verbetering was op de aantallen in de weken daarvoor. Dus met die voorbereiding zat het wel snor, en we zijn dan in set 1 ook gestart met volle overtuiging, vette servicedruk en ontzettende knallers op de buitenkanten én op de midden. Bam! Het liep gesmeerd, de geel -blauwe bal (waar we al voor waren gewaarschuwd) deed precies wat wij wilden dat ie deed: vallen aan Apeldoornse zijde, tussen de geel – rode tenues. De meiden van Dynamo bleven aan het wiel draaien om de energie vrij te maken om het hoogst haalbare eruit te halen, maar in de eerste set trokken wij met 23-25 aan het langste eind met schitterend aanvalswerk.

Set nummer twee, de andere zijde van het net van het ieniemienievolleybalveld in de ENORME sporthal met tribunes reikend tot het dak, die aber naturlich bijna hélemaal volzaten. Ik ben benieuwd hoe de wedstrijd er vanaf boven in miniatuur uitzag, dus degene die dit heeft aanschouwd, graag even feedback achterlaten in de comments. En bij het geven van feedback start je met positieve punten, en laten we het daar voor vandaag gewoon bij houden dan! 🙂

Maar ik dwaal af, setje 2. Begon met een harde bal dwars in het Apeldoornse blok, door nummer 11 herself,  máár we zouden alleen de positieve punten bespreken. En dat waren alweer de ballen over midden, de doortikballetjes die werden doorzien, op een kleine botsing na, maar wij houden gewoon van botsen dus zodra de gelegenheid daar is maken we daar hartelijk gebruik van. Want wat is een volleybal lijf zonder blauwe plekken? (Antwoorden mag in de comments, onder de winnaars verloten we twee gratis toegangstickets voor de wedstrijd aankomende zaterdag) Goed, er werd goed geserveerd, er werd gegaan voor ballen, er werd genoten. 22-25

0-2, we stonden voor. Dat gaf energie! Heerlijk 🙂 De derde set was zoals een derde set hoort te zijn. Je denkt: 2-0 voor, dit gaat de goede kant op. Maar dan blijkt dat de meiden van Dynamo ook gewoon keigoed kunnen volleyballen, en als wij even niet op staan te letten staat het zomaar 25-19 op het telbord. Goed, het ging iets minder snel dan alleen deze zin, maar aangezien we het enkel over de positieve punten gingen hebben besteed ik liever aan de derde set even weinig aandacht.

Dus 1-2, alles was weer mogelijk, en waarvoor waren we helemaal naar ’t Apeldoornse gekomen? Prucies, 3 punten mee naar huis! Dus wat was het doel? Terug naar een onhoudbare service met de geel – blauwe bal, lekker blokken en super mega knoeperhard aanvallen. We herpakten ons, en de 4de set werd met 18-25 binnengehaald.

En 1-3, dat betekent 3 punten mee naar Weert, dat betekent 45 punten in 20 wedstrijden. Onder de douche werd deze perfecte uitslag gevierd met perfecte krul én perfecte puntjes dankzij Andrelon. Via een hulplijn hoorden wij toen we een voor een de een nog opgedirkter dan de ander de douche uit druppelden dat US en Donitas het elkaar moeilijk aan het maken waren. Dat resulteerde in 3-2 winst van US, dat betekent 5 punten los van de nummer 2, die nog wel een wedstrijd meer te spelen hebben, dat betekent zonder meer nog twee wedstrijden knallen en het onderste uit de kan halen.

Volgende zaterdag komen de dames van Sudosa Desto (echt een moeilijke naam, het zou ook Sudaso Doste kunnen zijn, of Sudaso Desta). Desalniettemin, die komen dus naar de helj van Wieërtz (mijn beste Limburgs). De komende weken focussen wij ons per wedstrijd, we zullen vechten voor ieder punt en gaan het seizoen mooi afsluiten met z’n allen! Maar niet zonder jullie, dus we hopen jullie zaterdag te zien, 19.00 @ sporthal Aan d’n Bron.

Liefs, ook namens Kim en alle andere dames, Sara (11)

gh @ VoV.