VVU H1 viert eerste thuisdag met zege

VoV, 10-10-2017, 20:10 uur.  Hè, dat was ouderwets gezellig.

De eerste volledige thuisspeeldag in thuisvesting de Galgenwaard zat er voor veel leden pas ruim na middernacht op. Aan de drukte te zien, de hele dag door, is men na de lange zomerstop op zo’n eerste dag toch nét even iets nieuwsgieriger naar hoe de teams dit jaar presteren. Voor veel mannen van VV Utrecht Heren 1 gold dan ook dat ze al vroeg in de hal waren. Om te coachen, om commissiewerk te verrichten of gewoon om lekker met een kopje koffie volleybal te kijken.

Om  16.30 is het de bedoeling dat de heren zich melden in de kamer waar op zo’n thuisdag de wedstrijd wordt voor besproken. Dit is inmiddels een harde eis: op een thuisdag zijn de mannen coachend betrokken bij onder andere D1, D2, H2, H5 en D6 – het is natuurlijk wel de bedoeling dat er zélf ook nog geconcentreerd gespeeld wordt. In de voorbespreking wordt met name gesproken over het voortborduren op de stijgende lijn van de afgelopen weken. De resultaten zijn nog niet als gewenst, maar het spel wordt steeds beter. Plus, na de late wedstrijdverplaatsing van vorig jaar (we zijn heus niet rancuneus) was er nog wat oud zeer dat eigenlijk alleen met winst kan worden verholpen.

Met dank aan een alerte zaalwacht kon snel na de uitgelopen wedstrijden gestart worden met inslaan, terwijl ook tribunes en sponsorborden klaar werden gezet. Niet iedereen was bereid daar in mee te helpen – als gevolg van waarschijnlijk weer eens iets teveel winegums zorgde onze libero voor een kleine nabestelling. Regelen we uiteraard gelijk!

VV Utrecht startte met Rauwerdink, Zonderland, Voost, van der Lugt, van Gelderen en Agterberg. De speelstijl van Velo was niet veranderd en kan het beste worden omschreven als Engelsvoetbalvolleybal – bij twijfel alles hoog voor de pot. Tot 17-17 was het stuivertje wisselen, maar daar werd na een moeilijke rotatie bij VVU het verschil gemaakt: de gasten liepen uit naar 17-20. Overigens mag vermeld worden dat het Engelsvoetbalvolleybal heel even van continent wisselde: de schitterende one-hand setup op de omlopende middenman oogde Braziliaans en leverde nogal een nulblok op. Dit zorgde voor een te groot verschil in momentum en Velo liep uit naar setwinst.

De start van de tweede set was gelijk aan het eind van de eerste set. VV Utrecht had blokkerend geen antwoord op de hoogte aan de buitenkanten bij Velo en er moest meer uit eigen side-out worden gehaald. Tijd voor een speciale rood-witte troef; gerespecteerd oudgediende en notoir fanatiekeling Willem Goedhart werd samen met een wissel van spelverdeler gebracht. Het geleverde blik aan instant-mentaliteit werd dankbaar opengetrokken: Utrecht haalde Velo in en keek niet meer om. 1-1.

De derde en vierde set waren spannende aangelegenheden. Er werd aan beide zijden hard gevochten en het publiek kreeg een mooie wedstrijd voorgeschoteld (achteraf ook steekproefsgewijs bevestigd, overigens. We roepen wel vaker wat). Andere oudgediende en instant kill – block leverancier Jeroen maakte zijn opwachting nog en mede dankzij hem kwamen we op 2-2 uit.

In de vijfde set maakte servedruk uiteindelijk dat Utrecht de overwinning in huis kon houden. Beide ploegen maakten bij een (te) makkelijke serve zonder moeite haar side-out, maar met name de serve van Jeroen Douma maakte aan het eind van de rit het verschil. Het clublied kon weer gezongen worden en het ruim aanwezige publiek werd bedankt: gaaf dat we zo veel belangstelling konden opwekken!

Na de wedstrijd was het beeld unaniem: de stijgende lijn was ingezet. Man of the Match Matthijs nam dankbaar een biertje in ontvangst en mag speciaal deze week in een hemd trainen. in de kantine werd genoten van een maaltijd en een biertje tijdens de wedstrijd van D1 – en dat ene biertje werden er meer en meer. Vrivo mocht speciaal voor deze gelegenheid zijn kikkerpak aantrekken, stuiterde weg en die hebben we dan ook de rest van de avond niet meer terug gezien. Hij schijnt nog steeds ergens in de kantine rond te hoppen.

Ondertussen heeft VVU de knop weer omgezet: volgende week wachten de reserves van Sliedrecht – tot dan!

gh @ VoV, verslag van VVU H1. Foto Rudy van ’t Rood.