Zaanstad levert zware strijd tegen TTP

VoV, 16-10-2017. 9:26 uur. Na het dikke verlies tegen Dynamo maakten we ons als Zaanstad-heren-1 op voor de wedstrijd tegen Talent Team Papendal. Het Talent Team Papendal (TT) is het opleidingsteam van de Nevobo, wat bestaat uit jonge spelers, maar wel beschikt over de beste faciliteiten van de eredivisie. Hoewel menige Zaanstad aanhanger vooraf van mening was dat we daar wel even van zouden winnen, wisten wij dat dit niet zomaar zou gebeuren. We hadden in de voorbereiding al twee keer tegen dit team gespeeld met als uitslagen 2-2 en 1-3. Alle hands aan dek dus.

Marijn wacht nog tot de hechtingen weer uit zijn hand mogen en Kjeld en Ronald werken aan hun langdurige herstel. Met ook Lesley niet topfit deden we een beroep op enkele spelers uit heren 2 en 3 om onze selectie aan te vullen. Om met name de passlijn op orde te krijgen hadden we heren 2 libero Rueben Schoones ingeschakeld als passer loper naast Lars en Frank. Voormalig Madjoe man en inmiddels heren 2 speler Bas Roosendaal mocht met Daniël de middenposities bezetten en Robin hielden we voor de positie weer als reserve achter de hand. Verder startten Ferdy en Erwin.

Het begin was ongekend. Rueben serveerde langs de zijlijn naar rechtsachter en zette het Talent Team zo onder druk dat hij tot 7-0 kwam voordat we het eerste punt tegen kregen. Daarna barstte de strijd los, waarbij opviel dat we het passend goed voor elkaar hadden. Beide ploegen deden vanaf dat moment weinig voor elkaar onder en de set ging met 25-18 naar ons. Na die 7-0 was het verschil dus gelijk gebleven.

In de tweede set kregen de coaches het gevoel dat de tegenstander op breken stond, maar drie foutservices op rij en enkele gemiste side outs later stonden we tegen een achterstand van een paar punten aan te kijken. Tegen het einde van de set kwamen we weer bij en met onze sterke rotaties in aantocht dachten we het verschil te kunnen gaan maken. Op 23-24 scoorde Lars een pipe via de ‘brievenbus’ van de tegenpartij en ging Rueben al klaarstaan om te serveren.

De tweede scheidsrechter had echter gezien dat de bal aan onze kant van het net was gebleven (‘100% zeker’) en dus werd het punt en de set aan TT gegeven. Dubbelfout tast de eer van de scheidsrechters in de eredivisie blijkbaar te veel aan. Heel zuur op zo’n belangrijk moment. Achteraf bleek uit de video overigens ons gelijk maar daar heb je niets meer aan.

Ook in de derde set ging het er hard aan toe. Voor een nieuwe impuls loste Joris Berkhout Ferdy af op de spelverdeling. Hij was al twee keer voor een dubbele wissel in het veld gekomen maar mocht nu blijven staan. Hij deed dat prima met servicedruk en een killblok en we kregen de grip op de tegenstander weer terug. Setstand 25-21.

De coach van TT, die toch al aan het provoceren was waar hij kon, had blijkbaar de oorzaak van zijn setverlies gevonden: onze ballenjongen die op een krukje drie meter achter de scheidsrechter zat had een Zaanstad shirt aan en leek volgens de coach te veel op een veldspeler. Hij moest daar weg of hij moest iets anders aan. De scheidsrechters, blij dat ze weer een puntje van orde aan konden pakken, gingen erin mee en zo moesten de ballenkinderencoördinatrices Amber en Inge snel in actie komen om hem een groen trainingsjasje te geven. Die arme jongen schrok zich rot, maar dat telt natuurlijk niet mee in deze professionele omgeving (ehm sportief coachen… respect voor de inzet van alle vrijwilligers…) Ja zo maak je nog eens wat mee op het hoogste niveau.

Nu dit obstakel uit de weg was richtte het TT zich weer op (veel respect voor hun veerkracht) en ging de strijd verder. We liepen iets achter de feiten aan, maar lieten ook prachtige dingen zien, waaronder een volledig vrijgespeeld ‘drietje’ en later een omloopballetje om de middenman door Lars wel enkele hoogtepunten waren. Aan het einde kwamen we net te laat bij om voor de setwinst te gaan en was het opnieuw 23-25.

Dan maar in een vijfsetter was de gedachte. Ferdy kwam weer terug voor Joris. Met een achterstand van 6-8 gingen we naar de goede kant van het net (waar de vorige vier sets immers waren gewonnen) en kwamen we voor ons ‘sfeervak’ te spelen. Voor het eerst in jaren (afgezien van enkele beslissende wedstrijden) was het Zaanse publiek namelijk echt achter ons gaan staan met trommels, toeters, blokborden en veel aanmoedigingen.

Mede op die flow kropen we langzaam weer over TT heen op het scorebord. Lesley deed nog een rondje mee aan het net en zo kwamen we een matchpoint. Dat werd weggewerkt en ook de twee matchpoints die daarop volgden. Toen wisten we een side out niet te scoren, waardoor TT voor de wedstrijd ging serveren. Spanning ten top, waardoor de teleurstelling ook groot was toen het uiteindelijk met 19-21 in ons nadeel werd beslist.

Tja, na zo’n wedstrijd kun je dan de slaap maar slecht vatten. Het gevoel was erg dubbel, want we hebben echt goed gespeeld, gestreden en mooie dingen laten zien. Precies wat we wilden. Maar dan zo nipt verliezen is zuur. We kunnen aan de ene kant constateren dat we bijvoorbeeld serverend nog beter moeten (22 keer fout en te weinig series), maar ook dat  er veel goed ging (knappe invalbeurt van Joris, prima meespelen van nieuweling Bas, 21 aanvalspunten de man van Lars en Erwin, etc.).  En dan het publiek op de banken krijgen is ook geweldig mooi. Hier doen we het natuurlijk allemaal voor.

Tot volgende week weer als we onze eerste uitwedstrijd van dit jaar spelen. Om ons nog een beetje te laten wennen laat de Nevobo ons een relatief kort ritje maken: Taurus in Houten.

gh @ VoV, verslag  Vincent Pirovano, trainer coach VV Zaanstad, foto: Eric Visch