Exstudiantes wijzigt yell na 4-0 zege

VoV, 13-11-2017. 14:42 uur. Met rooddoorlopen ogen en zware benen kwamen de mannen van Exstudiantes  de sporthal binnen geschuifeld. Een pubquiz, een afstudeerborrel, kinderen, een slechte levensstijl; wat de reden ook was, er was reden. Dit werd bij het aanvangen van de eerste set extra duidelijk toen de koppies bij elkaar werden gestoken en er lachend werd geschreeuwd “GEEN GELUL, DRIE-TWEE!”. Als je vier van de vijf wedstrijden tot een vijfsetter laat komen, moet je op een gegeven moment ook gewoon de feiten onder ogen zien.

De jongens die de avond daarvoor nog coach Henk Draaisma eer betoonden door deel te nemen aan de pubquiz onder de noemer ‘Henk’s Angels’, en daar overigens ernstig te kort schoten, voegden er nog ‘Hiep Henk!’ aan toe en de toon was gezet. Net als passer – loper Jelmer Daniels trouwens.

Dio Bedum 3, de tegenstander van deze zaterdag, zag godzijdank de labiele mentale en fysieke toestand van de mannen van Exstudiantes niet en speelde in de eerste set vooral tegen zichzelf. Zodra er een bal over het net werd gebracht, wisten de heren uit Bedum deze vakkundig via het plafond, de zijmuur of onderkant van het net weg te werken. De scheids stond het geheel met een brede lach op zijn gezicht te aanschouwen. ‘Geinig spelletje wel, wat die mannen spelen. Hoe zou het heten?’

Doordat de Bedummer mannen op sommige momenten tot hun eigen grote schrik nog wel de bal binnen de gele lijnen wisten te houden, haalden ze uiteindelijk nog twintig punten. Net niet genoeg, aangezien Exstudiantes er op dat moment al vijf meer had. Ach ja, zo gaan die dingen.

Hoewel in de tweede set het vertrouwen bij de thuis spelende heren gestegen was, begonnen de beste bezoekende Bedummers balend te begrijpen dat beter ballen behoeft was. En zo geschiedde. De nummer 7 die in de eerste set nog geen deuk in een pakje boter wist te slaan, kreeg het wat meer op de heupen en er begon zowaar een volleybalwedstrijd te ontstaan. Hoewel het lang spannend was en Exstudiantes meerdere malen probeerde de set te verliezen, lukte ze dat uiteindelijk niet en zo werd er door Exstudiantes met 30-28 gewonnen.

De derde set was qua spel nog nauwelijks noemenswaardig: het werd 25 – 20 voor Exstudiantes. Wel noemenswaardig was de al eerder genoemde nummer 7 die zich weer even terug in de mini’s waande en spontaan de bal afving. Exstudiantes keek verbaasd, zijn medespelers keken verbaasd, de scheids keek verbaasd. Alleen Henk lachte zich de ballen uit de broek. Daar heeft die man een handje van.

De scheids, die in eerste instantie, volkomen terecht, het punt aan Exstudiantes toekende, bleek ontzettend vatbaar te zijn voor de huilende woordenstroom van de kant van Dio Bedum. ‘Het is hier ook zo lawaaiig. Zoveel afleiding. Ik hoorde echt een fluitje’. Met twee duimpjes omhoog werd er een dubbelfout toegekend. De service die daarvoor nog aan kant van Bedum lag, werd wel aan Exstudiantes gegeven. Vreemd.

In de vierde set waren de heren van Bedum overduidelijk uitgespeeld. De foutenlast lag hoog, de motivatie was laag. De set werd spectaculair afgesloten toen kersverse spelverdeler Romke Praamstra een wat scherpe pass kreeg. Hij sprong, wist zich in de lucht zo te manoeuvreren dat hij met een halve pirouette achterwaarts met één hand de bal op midden kon geven. Hoofdblokkeerder Martijn Loonstra, die als in een vlaag van verstandsverbijstering toevallig op de juiste plaats hing, hufte de bal loeiend binnen de 3 meter. Bam. Afgemaakt. Uitgespeeld. 25 – 14. Vijf punten in de pocket.

Volgende week is onze wedstrijd helaas afgelast, maar die week erna mogen we tegen Emmen’95 spelen. Wanneer we dan aan de wedstrijd beginnen, is onze yel weer gewoon: GEEN GELUL, VIER-NUL!

gh @ VoV, verslag van Martijn Loonstra, Exstudiantes heren 1. Foto Jan van den Noort.