Sliedrecht Sport D2 verliest van Scylla

VoV, 16-11-2017, 12:57 uur.  Het waren dan weliswaar maar twee punten die we verloren, maar het voelde achteraf een beetje alsof we 4-0 op ons donder hadden gehad… Maar goed, laten we bij het begin beginnen, want de dag begon goed! Bepakt en bezakt, inclusief de wedstrijdshirts (we leren het wel) en nieuwe bidons, vertrokken we met z’n allen richting Celia in Ede. Nou ja, helemaal compleet waren we niet, want Jolijntje zat thuis nog hard te blokken voor haar toetsweek en zou zich later in de sporthal in Wageningen bij ons voegen.

In huize Diemkoudre kregen we een heerlijke pompoensoep en quiche voorgeschoteld, waardoor we allemaal voldoende energie binnen hadden gekregen om er een mooie pot van te maken. Na een overheerlijk kopje koffie was ook Iris klaar voor de wedstrijd (zou deze koffie ook op snapchat gestaan hebben?)! Dank voor de goede zorgen, mama van Celia! Vanuit het warme huis vertrokken we door de regen naar de koude sporthal, waar de bidons op creatieve wijze van nummers voorzien werden en we genoeg tijd hadden om ons voor te bereiden op de wedstrijd.

Na onze gebruikelijke warming-up, waarbij we weer eens konden genieten van een lekker muziekje, waardoor Celia eindelijk dat liedje uit haar hoofd kreeg ;-), begonnen we aan de wedstrijd. Loes, Mika, Fam, Liek, Lau, Jo en Iris mochten het als eerste gaan proberen en begonnen lekker! Ze lieten goed spel zien, door stabiliteit in de pass, prima setjes en scorende aanvallen.

De eerste twee sets waren we overduidelijk beter dan onze tegenstander en dat voelde goeddd! Anke, Eline en Celia hebben binnen de lijnen hun bijdrages geleverd aan deze overwinningen en de rest van de speelsters op de bank (Pascalle, die na een week ziek te zijn geweest stond te popelen om weer te mogen spelen en Lisette en Ilse die bij de volgende wedstrijd hun wedstrijdshirt en polo misschien wel gaan omwisselen ;-)) lieten zich lekker horen vanaf de zijkant. Al met al voelde het als een teamprestatie waar we trots op konden zijn.

Wat er dan aan het begin van de derde set gebeurt, weet niemand precies. Ondanks het feit dat we de eerste twee sets laten zien dat we alle reden hebben om vertrouwen in ons eigen spel te hebben, begonnen we juist erg onzeker aan de derde set. Misschien júist omdat de eerste twee sets zo lekker gingen? Wij zijn er nog niet helemaal over uit…

We begonnen meer foutjes te maken en scoorden niet meer zo makkelijk als in de eerdere twee sets, waardoor we al snel tegen een achterstand aankeken. Ook Andre heeft deze set geprobeerd wat ie kon om ons aan de punten te helpen, van duidelijk maken aan de scheidsrechters dat hij het niet eens was met de beslissing ;-), tot het inwisselen van Fam, Iris en Anke. Uiteindelijk mocht het niet baten en ging de set verloren.

De vierde set was ietsje beter, alhoewel het verloop van de punten steeds vrij gelijk opgaand was en je er vervolgens over zou kunnen discussiëren of dat tegen Scylla echt nodig is… nog steeds kwamen we een aantal keren achter, maar het inwisselen van Eline op de buitenkant (wat een goeie zet geweest is want dit talentje kan naast setten ook goed passen en hard aanvallen) bracht de nodige punten en als het echt te gek werd, was Lau daar met een serveserie.

Fam werkte hard om met een wisselvallige pass haar aanvalsters zo goed mogelijk te bedienen, ook al moest ze daar Liek voor tackelen en loopt die vandaag (vijf dagen later…) nog steeds met een blauwe enkel rond. Iris liet de hele wedstrijd al zien dat ze op de diagonaal ook hoog kan vliegen en Mika stond goed te verdedigen en lekker door te slaan, waardoor Scylla het bij vlagen weer eens moeilijk had. Toch bleek het op het einde nét niet genoeg… Toch verloren we de vierde set… Toch deed dat wel een beetje pijn…

Des te knapper en meer respect voor iedereen die zijn steentje bijgedragen heeft om de vijfde set wél gewoon weer binnen te slepen! Met 9-15 wonnen we de wedstrijd weer vrij gemakkelijk… Of we blij waren? Mwah, niet echt. Het voelde niet alsof we het maximale met elkaar bereikt hadden. Of we volgens onze trainer blij zouden moeten zijn? Uiteraard, want onze positief naïeve coach weet altijd alles positief te draaien en misschien moeten we daar nu maar gewoon in mee gaan 🙂 genoeg gebaald, op naar de volgende wedstrijd, en wat voor één: Voltena!

De eerste training afgelopen dinsdag werd er weer hard gewerkt en het zag er goed uit. Je zag een team om trots op te zijn en speelsters die alle reden hebben om vertrouwen in zichzelf en elkaar te hebben 🙂 tot de 25^e, in onze eigen Basis!

gh @ VoV, verslag van Lisette de Wit – Heeringa, Sliedrecht Sport dames II. Foto Rudy van ’t Rood.