VV Utrecht verliest en wint van Rijswijk

VoV, 05-12-2017. 5:20 uur. De ‘insla-trofee’ zou heel goed een begrip kunnen zijn dat alleen ooit bij een studentenvereniging in Groningen leefde, maar het kwam gelijk in de schrijver van dit verslag op afgelopen zaterdag. Dat ging hard. Bij Rijswijk, dan.

Een kat in het nauw maakt rare sprongen. De voortekenen waren niet erg goed, een rommelige voorbereiding, twee late afmeldingen wegens ziekte en een topper uit de competitie tegenover ons. Ook nog eens een tegenstander waar VVU H1 (hoewel bijna helemaal vernieuwd sindsdien) een nare herinnering aan had na de razend spannende seizoensontknoping in de derde divisie enkele seizoenen geleden.

Zonder Loeff en Taanman draaiden de heren van VVU H1 een routineuze warming-up, zonder dat de vlam echt in de pan sloeg. In de voorbespreking was aangegeven dat de reserves van Inter Rijswijk over een erg goede ploeg beschikken, waar jong talent wordt aangevuld met veel ervaring. Daar werd het strijdplan op afgestemd – servedruk en duidelijke blokkeerafspraken. Zoals al genoemd werden die blokkeerafspraken ineens veel belangrijker toen het inslaan met 4-0 werd verloren.

In de basis begonnen Braakman, v. Gelderen, Agterberg, v/d Lugt, v. Gilst, a-typische middenman Voost en libero Vrivo.  Al vrij snel leek het serveplan zijn vruchten af te werpen, maar bleek de ervaren buitenkant van Rijswijk niet voor één gat te vangen. Eigen side-out draaide stabiel met dank aan (dreiging van) de hoofdblokkeerders Agterberg en Voost: met een mooi staaltje over-en-weer belandde de stand op 20-20. Met wat slimmigheidjes hier en daar en een ferme klap van uitgerekend oud-Rijswijker Voost wist Utrecht de set net binnen te slepen, 26-24.

Dat was een fijne opsteker na vorige week, toen de setpoints tegen koploper VCN meerdere malen onbenut bleven. Even nagenieten dus! Het Utrechtse vlaggenschip heeft heerlijk een puntje of 37 liggen slapen, fijn, die 1-0 stand. Toen we weer wakker werden waren hadden we zelf 12 punten bij kunnen schrijven aan het totaal en stond het weer 1-1 in sets.

Goed uitgerust werd begonnen aan de derde set. Met verhoogde servedruk en een uitblinkende invaller Bas Rauwerdink werd een gevarieerd aanvalsspel gespeeld en kon meerdere malen op eigen serve een puntje worden uitgelopen. Rijswijk weigerde zomaar op te geven en bleef goed bij, maar boven de twintig maakte Utrecht het verschil met degelijkheid. Een onnavolgbare doortikbal, vanuit de looppas, met twee handen, de hoek rechtsachter bij de tegenstander in (volgt u het nog) van Bas Rauwerdink leverde de 2-1 voorsprong.

In de vierde set was het verzet van Rijswijk gebroken. Utrecht walste over de reserves heen en nam een ruime voorsprong. De heren van VV Utrecht bleken ook te ervaren om onder de indruk te zijn van de opzichtige actie van de Rijswijkse nr. 14, die met een bewuste rode kaart probeerde de boel wat op te schudden. Met 25-13 ging de laatste set en de winst naar VV Utrecht.

In de kleedkamer tevredenheid alom. De man of the match ging volledig verdiend naar diagonaal Gert, die met een nagenoeg foutloze wedstrijd genoeg puntjes pakte om te laten zien dat het vertrouwen in hem loont. Voor Voost was het fijn om wat oude bekenden te verslaan en v. Gelderen en Braakman kunnen na 3 jaar rillingen bij de gedachte aan Inter Rijswijk 2 eindelijk weer fatsoenlijk slapen. Toen verloren we namelijk naast het inslaan, ook nog eens de wedstrijd. Dan liever dit..

gh @ VoV, verslag van VV Utrecht Heren 1. Foto idem.