Dynamo 2: Alleen perfect was voldoende
VoV, 04-02-2018. 16:33uur. Eindelijk weer eens opgenomen in de weekend top-10 van Vizier op Volleybal. Kortom een topwedstrijd, waarin we ons wilden meten aan en tegelijkertijd wilden revancheren tegen ranglijstaanvoerder Donitas. Het verschil na een spannende strijd was drie punten: 92 om 95 scores, 1 om 4 wedstrijdpunten en verloren op het verzilveren van kansen. De 1-3 nederlaag (26-28, 25-17, 20-25 en 21-25) betekent nu een gat van (waarschijnlijk) 14 punten tussen de nummer 1 en nummer 2. De tweede plaats, waar we ook nu nog staan, lijkt het hoogst haalbare en biedt misschien nog wel perspectief?!
Van groot belang: Kijkend naar de stand op de ranglijst (nu of nooit) en onze eigen doelstelling beseften we -in aanloop naar deze topwedstrijd- maar al te goed dat het belang van de wedstrijd groot was. Alleen met een (dik) positief resultaat kon de druk op de koploper opgevoerd worden. Om de kans op winst te vergroten, wisten we dat het van groot belang was om de balans in de service (leveren van druk vs. voorkomen van een te foutenlast) te zoeken, te focussen op het uitvoeren van de eigen taken, bereid te zijn om elkaars problemen op te willen lossen (een hecht team zijn) én ons hoofd niet te verliezen in de strijd met de Groningse studentenformatie en het arbitragekorps (rust te bewaren). De uitvoering was ruim voldoende, maar niet perfect.
Spelverloop: Het eerste punt van de wedstrijd was na een uitgeslagen bal (één van de weinige niet gescoorde ballen van hun uiterst ‘koele’ diagonaalspeler), gevolgd door drie punten op rij voor het uitspelende team. De sterke blokkering en afgestemde verdediging (met name de onnavolgbare defence van hun libero) bleek al direct een plaag voor onze aanvalslinie. Toch lukte het ons om twee korte series (van een 2-4 achterstand naar een 5-4 voorsprong en hetzelfde van 10-11 naar 13-11) te maken op eigen service.
Ook richting het einde van deze cruciale eerste set hielden we de voorsprong van twee punten vast. Op 24-22 was het ‘de plaaggeest’ die met twee -onder controle ingebrachte- sprongservices de druk opvoerde. We bleken niet in staat om het setpunt te verzilveren en ook op 26-25 werd er geen passend vervolg gegeven aan een verdedigende actie. De bovenhands over het net gespeelde bal werd koelbloedig afgemaakt, het begin van nipt setverlies (26-28).
De tweede set liet zien dat we goed met de teleurstelling van het eerste setverlies om konden gaan. Zonder aanleiding om te wisselen, werd met dezelfde startopstelling sterk begonnen. Ondanks een toenemend aantal servicefouten, bleken we beter in staat om meerdere malen op eigen service een (bonus)punt te maken. De 8-4 en 14-8 voorsprong was dan ook niet meer dan terecht en het resultaat van sterk side-out spel.
Slechts twee maal bleken we namelijk niet in staat om in één keer de opslag terug te halen. Een compliment waardig, gezien de statuur van Donitas (hun laatste verliespartij dateert namelijk van 30 september 2017!) en enorme kwaliteiten (ook in de blokkering). Met 25-17 winst werd de stand weer gelijk getrokken en werd ook het publiek ruimschoots beloond voor hun aanwezigheid.
Brutaal namen we in set 3 de leiding (3-0), maar een servicefout deed het eerste punt van die set bij de Groningers op het scorebord verschijnen, gevolgd door nog een punt. De kleine voorsprong (6-5) werd in één klap ‘omgetoverd’ in een 6-10 achterstand, maar toch lieten we het daar niet bij liggen. Drie punten op rij gaven het vertrouwen terug en luidde zelfs een voorsprong aan het eind van deze derde set in (16-15).
Beide teams leken ook in deze fase aan elkaar gewaagd te zijn, want de side-outs werden om en om beloond met een punt voor het ontvangende team. Deze ‘flow’ werd onderbroken door het gedurende enkele minuten stilleggen van de wedstrijd. Werd ons digitale wedstrijdformulier gehackt, was er sprake van een DDoS-aanval of …?
De oorzaak onbekend, maar het gevolg des te crucialer. De ingebrachte serveerder bleek uiterst koelbloedig te blijven, produceerde direct een volleybal ace en zorgde tevens voor veel druk op de passlijn. Deze serie van vier punten werd -onderbroken door één gescoorde side-out- gevolgd door nogmaals drie punten op rij. Het gevoel van controle werd ingeruild door onrust en onbegrip (“weer niet …”) en met 20-25 werd deze set verloren.
Het verlies dreunde ook bij aanvang van de vierde set door. Zonder overtuiging stonden we binnen het veld en pas na een 2-7 achterstand kregen we de controle min of meer terug. Om en om werden de side-outs gescoord. Punt voor punt kwamen we toch nog dichterbij. Zelfs op 16-16 leek de kans nog aanwezig om de wedstrijd in een verlenging te laten beslissen, maar het gevoel van ‘de spelers geloven er zelf nog in dat het kan’ leek niet bij het publiek over te komen. Jammer, want we hadden misschien nog wel meer dan 21 punten verdiend?!
Perfect zou voldoende zijn: Donitas kent dit seizoen geen maat. Ieder moment dat het spannend dreigt te worden, maken zij het verschil. Het verschil dat door hun geweldige diagonaal gemaakt wordt. Een échte topspeler in spé, die wellicht ook al in Groningen opgevallen is, maar zeker in Apeldoorn heeft laten zien klaar te zijn voor de volgende stap (in de eredivisie).
In zijn kielzog een knap leidende libero, die in de passlijn zeer stabiel is en in de verdediging hét verschil maakt. Het kleine gat dat de blokkering open laat, vult hij op. Kortom we speelden ruim voldoende, niet perfect. Iedere kleine kans werd direct afgestraft, terwijl het maken van een punt uiterst lastig was. Alleen perfect was voldoende geweest voor een overwinning. Donitas, (vooralsnog) terecht de beste van allemaal.
De wekker zetten: Aankomende zaterdag staat een totaal andere wedstrijd op de planning. Niet alleen de starttijd (12.00 uur in Borne), maar ook de tegenstander (nummer laatst met slechts 8 punten) vraagt onze aandacht: op tijd aanwezig en bij de les zijn.
gh @ VoV, verslag van Jorg Radstake, trainer coach Dynamo Heren 2.