Sovoco D1 eet zich naar dikke nederlaag

VoV, 05-02-2018. 6:15 uur.  We schrijven zaterdag 3 februari, 11:30, ergens in het centrum van Almere. Het geluid van mijn telefoon wekt mij uit een diepe slaap. Enigszins verbaast kijk ik naar het scherm, ik had toch geen wekker gezet? Dit klopte ook, het bleek een telefoontje van een goede vriend te zijn, die ik al een tijd niet gesproken had. Dat is een mooi begin van de dag! Na uitgebreid bijgepraat te hebben, was het alweer tijd voor de brunch en ging ik de auto in om richting Capelle aan de IJssel te rijden voor de wedstrijd tegen VCN dames 2. Iets later dan de bedoeling was, kwamen Laura en ik de sporthal binnen gelopen. We moesten nog even tanken onderweg, dat is niet handig als je exact op tijd aan gaat komen. Enfin, gelukkig is het streepjes systeem afgeschaft, anders was het nog duurder geworden!

Vandaag zou de dag zijn van het debuut van Esmee, die normaal gesproken haar wedstrijden speelt in de MB1. Het werd echter een hele rare wedstrijd, waar Chris en ik elkaar regelmatig aankeken met een blik van “WAT GEBEURT HIER?! WAT MOETEN WE NU?!?!?!”. Brad Taylor, naast hoofdtrainer van Sovoco H1 vorige week ook gelegenheidsassistent bij D1, gaf de week ervoor al wanhopig aan dat vrouwenvolleybal echt vreselijk is om te coachen. Je doet je best, je maakt een plan, en dan denkt je team ineens; weet je wat? We doen lekker wat anders! Om gek van te worden vond hij het. Gelukkig, of wellicht daardoor, zijn Chris en ik al een beetje gek.

In de eerste set waar we echt volleybalden, besloten we om maar zonder libero te starten. Beetje gek, als je er twee op het formulier hebt staan. Het pakte echter redelijk goed uit. VCN was een beetje in de war en maakte daardoor vrij veel fouten. Daarnaast haalden wij veel van de grond en waren we in staat om redelijk wat ballen bij VCN op de grond te frommelen. Als klap op de vuurpijl serveerde onze teamkapster Lieke een bal met het motto, wij geen libero, dan jullie ook geen libero. De libero van VCN was sportief genoeg om hieraan mee te werken en blesseerde haar rechterhand bij het (bovenhands) passen van de bal. Vervolgens kon zij niet meer verder spelen. Ondanks ons harde werken, liet VCN zien dat ze niet voor niks op de tweede plek staan en haalde deze set met 25-19 binnen.

Het plan was om nog drie sets te volleyballen. Maar ja, een groot deel van de groep had erg veel zin in eten van de MacDonalds. En zoals iedere man wel weet, als een vrouw hangry (hungry en angry) is, berg je dan maar. Helemaal als je 13 hangry vrouwen voor je hebt staan. Chris en ik gingen daarom in overleg met de coach van VCN. Deze had alle begrip voor onze situatie. Hij deed het volgende voorstel; ik zet deze set (25-19 verlies voor ons) als 4e set op het wedstrijdformulier, en dan maak ik wel wat van de andere drie sets. Ik zal het doen voorkomen alsof het een spannende en leuke wedstrijd geweest is!

De meiden konden hiermee leven, en renden de sporthal uit richting restaurant “De Gouden Boog”, waar wij vervolgens heerlijk gegeten hebben.  Wel waren we nogal teleurgesteld toen we op de app keken en zagen welke uitslagen de coach van VCN had ingevuld. 25-9, 25-11 en zelfs 25-2?!?! Alsof iemand ooit zou geloven dat wij, het grote Sovoco, met zulke beschamende setstanden zouden verliezen! Maar ja, niemand had zin om terug te gaan en verhaal te gaan halen bij VCN, dus hebben we het maar laten zitten. Uiteindelijk is doelsaldo bij het volleybal toch een stuk minder relevant dan bij het voetbal.

Wel hebben we afgesproken dat dit de laatste keer was dat we tijdens de wedstrijd naar de MacDonalds gaan. Eerst gewoon vier sets volleyballen en dan pas eten!

De eerstvolgende kans hiervoor is op 10 februari, als we thuis aantreden tegen Leython dames 1. We hebben de uitwedstrijd knullig verloren, en aangezien Leython een directe concurrent is op de ranglijst, hebben we dus alle reden en heel veel motivatie om Leython met nul punten terug naar Leiderdorp te sturen. Of dit gaat lukken? Kom het aanschouwen, 10 februari, 15:45, sporthal de Bunt in Soest. Be there or be square!

gh @ VoV, verslag van Edward Kraak, van den Hengel Sovoco Dames 1. Foto John van Geenen. Johnspictures.nl