US over tactiek, MVQ en slim geld lenen

VoV,  12-02-2018. 10:05 uur. Na weken van tegenvallende resultaten heeft US heren 1 eindelijk weer een wedstrijd gewonnen. In de Blauw-Withal werd VV Amsterdam met 1-3 verslagen. US heren 1 zocht de afgelopen weken naar de juiste voorbereiding. Warming-up muziek in de kleedkamer, een kopje thee of juist een kopje koffie? Seks voor de wedstrijd of periodieke onthouding? Van alles werd er geprobeerd, zonder positieve afloop. Er zat niks anders op dan iets nieuws te proberen. Zogezegd werd er een kwartier eerder afgesproken. Gevolg: bijna iedereen kwam te laat.

Het inspelen bestond voornamelijk uit ‘alle ballen op de borst van Van Dongen’. De sfeer zat er dus goed in. Van der Hoeven liep vrolijk de één na de andere carnavalskraker te zingen. In de eerste set begonnen Cupido, André, Van der Hoeven, Muis, Louwaars, Verhees en Koolstra.

De volgende korte, overzichtelijke en eenvoudige tactiek gaf coach Van Potten ons mee: Serveren op de passer – lopers. De driemeter aanval niet blokkeren. Op het begin van de set investeren in het midden. Om zo aan het einde van de set de punten aan de buitenkanten te pakken. Naast de passers serveren. Extra risico nemen in de service als de tegenstander onder druk staat. Diagonaal blokkeren. De vrije netverdediger gaat onder het blok zitten. De spelverdeler speelt steek + C2 of nek + 5. Als er iemand passend onder druk komt krijgt die een kleiner deel van het veld. Als we in de rally komen proberen we de bal altijd in te brengen. Tot slot had Van Potten eerder deze week al aangegeven dat iedereen voor de wedstrijd zijn tanden moest stoken. Zo gezegd, zo gedaan. Uitslag van de eerste set: verlies met 25-22.

Van Potten zette in de tweede set Van Dongen erin voor Cupido en Musters voor Verhees. Gedurende de set werden time-outs genomen om de ploeg even wat rust te geven. Er werden dubbele wissels met Verhees + Hoonhout voor Musters en Louwaars. En Bouw kwam er enkele malen in om een serve te serveren, een bal te verdedigen en een pass te brengen. Van Potten gaf aan dat we ons gewoon een ‘sprong van vertrouwen’ moesten nemen. Vrijuit dienden te spelen in plaats van geforceerd te moeten werken. Gaan met die banaan! Deze methode werkte een stuk beter 23-25.

Een van de beste spelers die ooit bij US heeft gespeeld werd nog ingebracht bij VVA. De snoeiharde Dirk de Bruijn. Als De Bruijn vroeger in of op je blok sloeg, dan voelde je dat je armen onaangenaam tot je bot indeukten. Vele onderarmen hebben roodgloeiend het veld verlaten. Alsof er dynamiet geblokkeerd moest worden. Er is nu echter nauwelijks nog een schim over van zijn brute sprongservice. Vroeger was het een hongerige leeuw, nu is het niet meer dan een oude leeuw. Van Potten gaf aan dat we De Bruijn juist wel gingen blokkeren achter de driemeter. Louwaars en Verhees keken naar het egale babyhuidje van hun onderarmen. Even in gedachten verzonken en de derde set ging van start.

Terwijl VVA, onder leiding van uitstekend spelende libero Guido Buhr, erg veel verdedigde kon US heren 1 snel uitlopen. Dit ging via mooi geshotte balletjes van Van der Hoeven en snelle aanvallen van Musters. Maar, zoals Musters na de wedstrijd terecht opmerkte, was er één man die gloreerde in set drie: Musters (zei dus): “Uit de as herrees de feniks en we kennen hem als Van Dongen.” Remco van Dongen sloeg ballen terug, pakte een blokje en scoorde vooral bal na bal over het midden. Daarbij zat hij zo lekker in de wedstrijd, dat er zelfs een heel aardig balletje verdedigd werd. Louwaars speelde dan ook resoluut bal op bal op bal op onze ‘Bal’. (20-25)

Vooralsnog hadden wij elke wedstrijd verloren als we de eerste set verloren. De eerste klap is een daalder waard. Van Potten vond desalniettemin dat wij beter waren dan VVA. Dat wij deze wedstrijd gewoon moesten winnen. We vonden dat zelf ook. De eerste bal van de set passten we dus niet, maar lieten we gewoon vallen. Zo’n groot en blind vertrouwen hadden we in een goede afloop.

We begonnen echter argwaan te krijgen, toen een bal via het blok uit werd geslagen door Van der Hoeven, terwijl het punt naar de mannen van Bos en Lommer ging. Bos en Lommer is de wijk en het oude stadsdeel waar de Blauw-withal ligt. Het punt ging dus naar de Bos en Lommer-mannen. Ook het punt erna werd niet gescoord door US heren 1. Het stond 3-0, maar er was nog geen nood aan de man. En inderdaad, VVA serveerde fout (voor de 25^e keer deze wedstrijd). We kwamen in de buurt. Welke buurt? Gewoon een buurt in Amsterdam. VVA (volleybal vereniging Amsterdam) en US (universitaire sportvereniging Amsterdam) zijn enorm saaie, alledaagse en kleurloze namen voor een volleybalvereniging. Zou het niet geestverruimend en orgineel zijn als een van de Coffeeshops naamsponsor zou worden? Dan speel je tegen Borderline US heren 1, De Dampkring VVA heren 1, ’t Gierenest US heren 1, NogalWiedes VVA, Remember US, Terminator US of Volle Pond VVA.

Tijdens de vierde set werd het steeds drukker in de hal. Er werd reikhalzend uitgekeken naar het einde van de wedstrijd. Muis verdedigde als een beest waardoor rallies steevast langer duurden. Het thuispubliek slaakte een toenemend aantal kreten gedirigeerd door Arjen ‘ik-vang-die-bal-wel-af’ Cupido. De tactiek van Van Potten raakte verder in de vergetelheid. Het was ontspannend genieten, het werd knokken. Knokken voor elke bal. Als Louwaars zag dat Hoonhout ‘onder de vloer ging’, werd hij op zijn beurt nog meer gemotiveerd datzelfde te doen. US heren 1 liep een paar punten uit. Verhees pakte een lekker blokje en Van Dongen deed dit nog een keertje dunnetjes over. Hoonhout paste op dat hij de gepasste bal niet boven het net raakte toen hij deze onderhands over het net speelde. Punt voor punt liepen de teams gelijk op.

Het werd 23-24. Musters scoorde een mooi puntje (24-25) en maakte weer gelijk door fout te serveren. Van der Hoeven sloeg een bal onhoudbaar over de spelverdeler en het werd 25-26. Op dat moment kwam André aan het net. VVA deed er, door de imposante uitstraling van André, nog een schepje bovenop. VVA kwam zelfs op 29-28 en rook aan een vijfde set. Maar…daar was André. Een aanval van hem over het midden, een punt waarvan ik niet meer weet hoe we het kregen en een blokje van André (“Achterspeler scheids!”) zorgden voor de eindstand van 29-31.

Was André de man van de wedstrijd met de belangrijkste punten van de wedstrijd? Was het Van der Hoeven met zijn mooie passjes en heerlijke shot balletjes? Was het Muis die diagonaal geslagen ballen één voor één van de vloer haalde? Was het Van Dongen die een heuse wedergeboorte bewerkstelligde? Of was het misschien het scheidsrechterlijke duo? Ja. Vijf keer ja. We hadden deze wedstrijd geen MVP, maar een MVQ. Een Most Valueble Quintet: André, Van Dongen, Van der Hoeven, Muis en de arbitrage. Met ons MIT: Cupido, Musters en Bouw en ons MDT: Hoonhout, Louwaars en Verhees gaan we bijna voorbij aan een belangrijk niet onverdienstelijk onderdeel van de winst.

De tactiek. En wie bepaalt de tactiek voor het grootste deel? De coach. Van Potten. Gewoon laten gaan en dan zien we wel waar het schip strand. Aldus Van Potten via de woorden die hem stuk voor stuk in de mond zijn gelegd.

Trouwens, Loladina Zwaanswijk (US dames 1) liep na de Kerst een bank in Amsterdam Centrum binnen en vroeg om een lening. Ze zei dat ze voor 2 weken op skireis naar de Zwitserland gaat en dat ze 10.000 euro nodig heeft. De bankbediende zegt dat de bank wel een onderpand nodig heeft voor de lening. Zwaanswijk overhandigt de man de sleutels van een gloednieuwe Rolls Royce, die voor het gebouw geparkeerd staat. De identiteit van onze volleybalster wordt gecontroleerd en alles klopt. De bank gaat akkoord met de Rolls als onderpand voor de lening.

Als ze weg is, hebben de directeur en zijn personeel lol over het feit, dat als iemand een auto van een half miljoen als onderpand gebruikt en een lening van maar 10.000 euro afsluit. Echt iets voor een blondje, is de lacherige opinie. Een van de bankmedewerkers rijdt de Rolls in de ondergrondse garage van de bank en parkeert de auto daar. Na twee weken komt Zwaanswijk terug en betaalt netjes de lening terug, plus de rente van zo’n 45 euro.

De bediende groet haar vriendelijk en zegt dat ze blij waren zaken met haar te hebben kunnen doen. Maar hij geeft aan dat ze wel enigszins in verwarring waren geraakt. Na haar vertrek hebben ze haar nog een keer nagetrokken en het bleek, dat ze multimiljonair is. Waarom wou ze in vredesnaam 10.000 euro lenen, terwijl ze zelf zo rijk is. Zwaanswijk kijkt hem glimlachend aan en zegt: “Waar zou je anders in Amsterdam voor slechts 45 euro je auto voor 2 weken kunnen parkeren?”

gh @ VoV, verslag van Bram Koolstra. US heren 1.