WVC Volley, de meisjes met de prijsjes

VoV, 01-04-2018. 11:01 uur. WVC Volley kon gisteren thuis tegen Apollo 8 dames 2 kampioen worden en voor de vijfde keer in zes jaar de kampioensschaal in ontvangst nemen. Als, ja als met 4-0 gewonnen werd en mocht dat niet lukken dan kon het alsnog op paaszaterdag goed komen als Wevo een puntje meer verloor dan WVC in hun uitduel bij Boemerang in Eibergen. En als het op paaszaterdag niet goed kwam, dan wel volgende week, de voorsprong in punten was immers groot genoeg. Maar de thuisploeg ging uiteraard voor 4-0 en hun gasten gingen ervoor om zoveel mogelijk sets mee naar Borne te nemen.

Het zat vol in Wierden, helemaal vol. Met een VIP tribune, disc jockey, attracties buiten voor de kinderen en een super verloting was niets aan het toeval overgelaten om er een Super Champions Saturday van te maken.  Nu nog het voornemen in daden omzetten dan was alles van A tot en Z voor elkaar.

De wedstrijd: Ondanks dat het scorend niet al te best wilde vlotten, op een paar snelle midaanvallen met rake klappen van Marlijne ter Avest na, lukte het de thuisploeg toch om op een 8-4 voorsprong te komen, Apollo 8 dames 2 (verder Apollo II) gaf de nodige punten weg, alsof ze de kadootjes al aan het uitreiken waren voor een nog te leveren prestatie.  Dat veranderde toen Channah Hilhorst de gasten naar 12-11 serveerde, waarop een wel heel slordige Apollo II fase, opnieuw vier kadootjes voor WVC op rij, de stand naar 16-12 tilde. Trainer coach Thijs Prins haalde de ploeg naar de kant, Frank van den Noort maakte bij WVC gebruik van het moment om de dames met winnende instructies terug het veld in te sturen.

Thijs Prins kreeg zijn punt voor de coach, foutserve WVC, waarop Esmee Knuif een ace serveerde. Twee snelle punten voor de 16-14 stand. WVC had het antwoord klaar (19-14) en liep uit naar 23-16. Ruth Jansen en Lisette Ottenschot scoorden. WVC kon nog niet doordrukken, kon de set nog niet in het slot gooien, ging een paar in de fout en Mirel Goselink maakte de 23-19, waarop Frank van den Noort zijn team weer naar de zijlijn haalde. Met succes, een buitenaanval van Lisette Ottenschot en een ace van haar maakten 25-19 en 1-0.

WVC lag op koers voor de titel, nog drie sets te gaan. Met een 14 om 12 eigen score en een 7 om 11 foutenlast werd de eerste set afgesloten.

Wat in de tweede set opviel was de lage foutenlast bij WVC  en de hoge bij Apollo II. In cijfers 4 om 10, het verschil van zes punten stond aan het eind ook in de setstand op het scorebord, namelijk 25-19. De conclusie van 15 om 15 eigen punten is dan een hele logische!

Apollo II had aanvankelijk het initiatief in deze set, met scores van Lindy Donker, Diede Spekreijse, Lieke Smit en Channah Hilhorst bouwden ze een voorsprong op van 12-15, waaraan aan de tussenstanden 5-6, 8-11 en 10-13 vooraf gingen.  Met Leonie van den Noort aan de opslag (van14-15 naar 19-16 draaide WVC Volley het voordeel naar hun kant. Marlon Voortman scoorde een paar keer in deze serie, net als Willeke Bon. Apollo II kon nog tot 21-19 bijblijven, met Willeke Bon aan serve maakte WVC er via de setstand 25-19 een 2-0 voorsprong van.

Ze lagen nog steeds op koers voor de titel, nog twee sets te gaan.

Apollo II begon overweldigend in de derde set na de 2-5 tussenstand hadden ze bij 4-9 alle punten nog zelf gemaakt en er nog maar ééntje weggegeven. Mirel Goselink schoot met scherp Lotte Wissink serveerde aces en WVC kon er maar incidenteel een puntje tegenover zetten.  Dat veranderde toen Apollo II de ene na de andere slordigheid overkwam. Na 4-9 scoorden ze tot aan 9-11 vijf keer voor WVC en dat bleven ze nog even doen tot aan 14-13, in de serve serie van Marlon Voortman.

De leiding in de set wisselde een paar keer (14-15, 17-15, 17-18, 19-18) totdat een netfout de 19-19) op het scorebord zette en Lotte Wissink aan de opslag kwam. Opslagen waarop de WVC passlijn het antwoord schuldig moest blijven, onder andere drie aces verder stond het 19-23. Lisette Ottenschot maakte de 20-23 en hield de hoop op een clean sheet in leven. Channah Hilhorst en Mirel Goselink bezorgden met hun rake klappen vanaf de buitenkant Apollo II de 20-25 setwinst en WVC een behoorlijke domper.

Weg kans op de titel via een 4-0 winst. Nog een set te gaan, mogelijke verdere schade nu beperken! In de derde set waren ook de cijfers duidelijk in het voordeel van Apollo II. Met een 11 om 20 eigen score en een 5 om 9 foutenlast. In deze set kwam Apollo II tot 7 aces.

Vanaf de eerste opslag in de vierde set liet WVC er geen misverstand over bestaan dat zij deze set wilden winnen. Gedreven liepen ze uit naar 8-2 en ze sloegen keihard terug toen Apollo II probeerde verloren terrein goed te maken (na 8-5 werd het 13-7).  Lisette Ottenschot was scorend prima bezig.  Toen bij 19-9 het verschil tien punten was twijfelde niemand meer aan de 3-1 zege voor WVC, alleen Apollo II had zich daar nog niet bij neergelegd.

Ze sprokkelden de puntjes een voor één (kan ook niet anders) bij elkaar en kwamen met een serie opslagen van Minke Vos eerst op 19-14 en daarna toen Lindy Jonker nog een paar keer raak sloeg vanaf de midpositie op 22-19. Op de side out ging het naar 24-21, het bevrijdende laatste punt werd door Eline Vunderink tegen de vloer geslagen.

Met een 16 om 15 eigen score en een 6 om 9 foutenlast was WVC ook in deze set de beter scorende ploeg.

Ja, en 3-1 betekende dat de kurken (nog) niet knalden na de wedstrijd. Er moest gewacht worden op de afloop van het duel tussen Boemerang en Wevo, dat om 18:00 uur in Eibergen begon. Gelukkig duurde het wachten maar twee sets en kon de ploeg toen alsnog de titel vieren. Met twee keer 25-17nam Boemerang een 2-0 voorsprong op Wevo, en daarmee was het kampioenschap van WVC alsnog een feit. En de vreugde en het feest was er niet minder om.

Proficiat WVC en succes in de Eerste Divisie.

gh @ Vizier op Volleybal, foto’s Jan van den Noort.