Peelpush D2 doet wat ze moeten doen!

VoV, 16-4-2018. 13:02 uur.  Verliezen tegen en in Zaanstad was geen optie voor de meiden van Peelpush Dames 2. Er moest en zou gewonnen worden in de prachtige sportaccommodatie van Zaanstad, een mededegradatiekandidaat.

Onder een stralend zonnetje (als dat geen voorteken is) werd de lange reis naar de pittoreske Zaanse schans ondernomen. Angelique nam wederom de honneurs waar, nu Johan Heren 1 onder zijn hoede heeft.

Thuis werd er met 3-1 gewonnen van de dames van ‘Zaan’, maar de laatste weken wisten deze dames veel punten te pakken, het zou dus geen gemakkelijke opgave worden. Het inspelen stemde de meegereisde supporters, voorzien van meerdere trommels, ratels en een megafoon, al gunstig. Onze meiden waren niet gespannen maar wakker en gefocust.

Toen de scheidsrechter al direct bij het eerste balcontact van Eke een technische fout floot, wat er ook geen was, dachten we met z’n allen: “Krijg je zo’n pietluttige wedstrijd”. Even later moest een zwangere speelster van Zaanstad van de reservebank af omdat ze niet op het wedstrijdformulier stond (om vervolgens op het middenterrein een meter áchter de spelersbank te gaan zitten. Gelukkig waren dit de laatste escapades van het scheidsrechterlijk duo (op een verkeerd beoordeelde netfout op een zeer kritisch moment na) en konden de dames onderling uitmaken wie de pot ging winnen.

Op 4-4 in de eerste set mocht Ayla aanleggen voor een lange serviceserie om pas op 10-4 de bal weer in te leveren voor de service van Zaanstad. De serveerders hadden het gemakkelijk, de minste passers hadden óf een geel shirt aan (de libero) of gele (?) kniebeschermers.

Maar ook Zaanstad bracht de nodige servicedruk en liep door een aantal passfouten van Peelpush – zijde de achterstand in, tot op 12-10. Wederom trok Peelpush een sprintje en liep weer uit naar 19-14. Zaanstad jojode weer terug naar 21-18 maar de zege in de 1e set kwam geen moment meer in gevaar. De eerste missie was in ieder geval geslaagd, er kon al weer één punt bijgeschreven worden.

In de 2e set waren onze meiden nog niet direct wakker en stonden ze in een vloek en een zucht met 5-1 achter. Twee serviceseries verder waren de rollen omgedraaid en stonden we met 9-6 voor. Zaanstad kwam terug naar 9-9 en pakte zelfs een 10-13 voorsprong. Nu was het echter weer Peelpush dat zich knap terug vocht in de wedstrijd. Eke wist door een zeer gevarieerde spelverdeling geregeld het blok weg te trekken voor de aanvalsters.

Aanvallend waren er geen uitblinkers maar iedereen deed gewoon waar ze voor in het veld staan: scoren. Het spel golfde over en weer om op 19-19 uit te komen. Er kwam langzamerhand zicht op de winst in de 2e set, al bleef Zaanstad steeds één puntje voor staan, veelal met gelukkige ballen of servicefouten van onze kant (zowel in de 1e alsook in de 2e vier stuks). Het eerste de beste matchpoint werd echter door Zaanstad gepakt. Een echte domper ! Uithuilen (figuurlijk) en weer opnieuw beginnen. En juist dit tekende ons team van afgelopen zaterdag: waar vroeger de koppies omlaag gingen, de schouders afzakten en faalangst in de ogen te lezen was, richtten onze meiden zich op en gingen het gevecht weer aan.

Inmiddels was een Zaankanter (zo heet dat daar) met een grote trom gekomen maar die legde het dik af tegen de harde supporterskern van Peelpush. Gesteund door het trommelgeweld ging het via 2-2, 5-5, 7-7, 9-9 in deze 3e set werkelijk geheel gelijk op. Even dreigde het mis te lopen toen we met 10-13 achter kwamen te staan. En weer trokken de meiden de stand gelijk, volledig op eigen kracht. Op 15-16 mocht Ayla het kunststukje van de eerste set herhalen, om vervolgens op 22-16 de bal uit te serveren.

Weer waren de twee ‘gelen’ het doelwit en als de pass kwam dan stond er een Peelpush blok van formaat of schoffelde Guusje de ballen van de grond, bracht Eke de bal aan het net en maakten de aanvallers het af. De voorsprong van vijf punten kwam niet meer in gevaar en de set ging met 25-19 naar de blauw – gelen uit Meijel (en dat is geen pleonasme want Zaanstad was ook blauw – geel). Twee punten binnen en dat smaakte naar meer!

Zouden we vier punten mee naar Limburg kunnen nemen? In het begin van de 4e set had Mirna een kill – block dat de geluidsbarrière zowat doorbrak, deed dat efkes pijn! Toch wist de thuisploeg de inmiddels in grotere getale opgekomen supporters nog wat hoop te verschaffen, ze liepen vier punten uit (6-10).

Dit bleek ijdele hoop want een serviceserie van Lynn bracht de stand op 11-15 in het voordeel van onze meiden. Op 17-17 trok Zaanstad de stand weer gelijk. Vanaf 21-21 bleef Peelpush steeds in puntje voor, met geweldige rally ‘s. Op 25-24 mocht Mirna de genadeklap geven met een mooie service en waren er vier punten ‘in-the-pocket’. Wat een ontlading in het veld, op de bank en op de tribunes! Als de meiden zo blijven vechten en een hoog niveau halen en behouden dan zitten er zeker punten in tegen Budel en Tilburg.

De stand :  Nr. 8 – Stravoc 21-42 (speelt nog uit tegen Spaarnestad),  Nr. 9 – Zaanstad 21-38 (speelt nog uit tegen WIK),  Nr.10 – WIK 21-36 (speelt dus nog thuis tegen….),  Nr. 11 – Peelpush 20-35 (spelen nog uit tegen Budel en thuis tegen Tilburg),  Nr. 12 – Scylla reeds gedegradeerd

De nummer 11 degradeert rechtstreeks, de nummer 10 speelt  p/d – wedstrijden. Zaanstad en WIK zullen het nooit op een akkoordje gooien want met p/d weet je het nooit. Én Peelpush speelt zaterdag pas om 19.00 uur.

Theoretisch zouden twee punten uit twee wedstrijden voldoende kunnen zijn, met vijf punten uit twee wedstrijden is rechtstreekse degradatie echter zeker afgewend. Volgende week zullen we het allemaal zeker weten. De eerste horde is a.s. dinsdag Ledub uit Budel, we spelen daar om 19.30 uur. Het is lekker dicht in de buurt dus de dames rekenen op veel supporters!

Zaterdag a.s. om 19.00 uur is de laatste wedstrijd van het seizoen tegen Volley Tilburg. Kom dan ook onze dames steunen!  Hopelijk kunnen we dan na afloop een écht feestje bouwen……………………

gh @ VoV, verslag van Frank Severens, Peelpush Dames 2.