Steeds hetzelfde liedje bij Donitas H1

VoV, 13-11-2018. 18:41 uur.  Afgelopen zaterdag was er weer spektakel te beleven in de Aclo-dome. Donitas moest het opnemen tegen de mede-promovendus Dynamo II. De wedstrijd duurde ongeveer een uur. Dit is natuurlijk veel te kort om een fatsoenlijk wedstrijdverslag van te schrijven.

Wat moet je als schrijver nou doen, in het achterhoofd houdende dat er vanuit de club is geattendeerd op het feit dat er meer volleybal – gerelateerde stukjes moeten komen? Precies, je schrijft een ode aan de thuisdag. Dit zal ongetwijfeld niet de eerste keer zijn. Echter, thuisdagen zijn fantastisch en verdienen af en toe een beetje aandacht.

Bij een ‘normale’ burgervereniging speelt men een wedstrijd, gaat men douchen, drinkt men een AA’tje en gaat men weer op huis aan. Hier op de Aclo daarentegen is het elke week weer hetzelfde liedje. Of we nou winnen of verliezen, het resultaat blijft hetzelfde: we gaan voor het bier. Het leuke is dat iedereen die een wedstrijd speelt op de Aclo blijft. Dit zorgt voor volle tribunes, een gevulde sportkantine, waar de één te veel drinkt en de ander nog meer.

Het is heel gek, maar iedereen komt toch terug voor die Donitas – sfeer. Vroeger ging men vanaf het Zernike-complex naar Havenzicht, naar Bé, tegenwoordig is het Gat de place-to-be, en een ieder doet mee. Hele hordes studenten fietsen de zonnelaan af op weg naar de stad, om daar het glas te heffen op een avond plezier.

Het is moeilijk te omschrijven voor iemand buiten de verenigingen, maar de thuisdagen zijn echt geweldig. Een club als de onze, die vind je niet gauw.

gh @ VoV, verslag Donitas Heren 1. Foto Jan van den Noort.

PS: We zouden nog laten weten of Tiemen Huiting zijn theorie – examen heeft gehaald. Helaas. Twee fouten teveel.

PPS. We wonnen met drie tegen nul.