Nr. 7 van VoV Top 10 prooi voor Apollo D2
VoV, 18-11-2018. 16:30 uur. Normaal maken wij niet vaak een verslag van onze wedstrijd. Wie betrokken is bij het team heeft de wedstrijd al gezien en wij denken dat de uitslag voor de meeste volgers van de 2e divisie verder genoeg is. Als je dan echter, tot ons aller verrassing, in de VoV weekend Top 10 wordt opgenomen, verandert dat. Dergelijke aandacht moet beloond worden.
Ruim op tijd arriveerden wij in de gedateerde sporthal in Denekamp. Blijkbaar is de gemeente die mening ook toegedaan, want zowel buiten als binnen hangen posters van hoe het er na een opfrisbeurt zal komen uit te zien. Een realisatietermijn heb ik niet kunnen ontdekken, maar ik hoop voor de gebruikers dat de (ver)bouwwerkzaamheden snel van start gaan.
Dat tijd een relatief begrip is, bleek ook weer bij het inspelen voor de wedstrijd. Waar ik mijn speelsters moest aansporen om tijdig bij het veld te zijn om aan de warming up te beginnen en ik mij zorgen maakte dat ze hiervoor te weinig tijd over zouden hebben, bleken ze, toen de scheidsrechters eindelijk floten voor het inslaan, al bijna uitgeteld te zijn en hadden sommigen het inspelen al onderbroken (en dat ligt niet aan hun fysieke gesteldheid).
In de wedstrijd begonnen we sterk met een serviceserie van Lieke Smit. De passlijn van DeVoKo werd ernstig in verlegenheid gebracht en dit bleek de sleutel tot een, voor ons, gemakkelijke eerste set. Dit blijkbaar tot groot verdriet van de man van de muziek die elk punt van ons liet volgen door een oorverdovende stilte en bij elk punt van DeVoKo de schrootjes van het plafond deed trillen. Het bleef lekker stil die eerste set. (18-25)
Ik weet natuurlijk niet wat de coach van DeVoKo, Paul Op de Weegh, tegen zijn meiden heeft gezegd tussen de 1e en 2e set, maar het leek er sterk op dat ze het veld in waren gestuurd met hetzelfde recept als wij, namelijk met de service het verschil maken en met vol risico spelen. Deze set lukte hun dat uitstekend en kregen wij steeds meer problemen met het alles of niets spelletje van DeVoKo.
De ingevallen Joanne Brilhuis speelde hierin een belangrijke en goede rol. Waar DeVoKo voor de punten normaal vaak afhankelijk is van het scorend vermogen van Laura Behrens, was in deze set Joanne degene die de meeste punten binnensloeg. Nog een dubbele wissel gebracht, maar die had ook niet het gewenste effect. De 2e set ging terecht naar DeVoKo. (25-20)
De derde set kregen we cadeau van de coach van DeVoKo, want ergens rond de 15 bracht hij voor de 2e keer een dubbele wissel in het veld, waardoor steraanvalster Laura en 1e spelverdeelster Fleur Blokhuis de rest van de set aan de kant moesten volgen. Vlak nadat hij de wissels had aangevraagd, kwam hij zelf ook tot dat inzicht, want toen hij doorkreeg van de 2e scheidsrechter dat dit wissels 5 en 6 waren, probeerde hij de teller nog te overtuigen dat het wissels 3 en 4 waren, maar deze vlieger ging natuurlijk niet op.
De dubbele wissels waren overigens een logische keuze, omdat wij heel veel scoorden over de kleine spelverdeelster als die aan het net stond, maar, gelukkig voor ons, is er een maximum aan het aantal keren dat je mag wisselen…… Wij konden deze set dan ook freewheelend uitspelen en van de gelegenheid gebruik maken om Marin Grinwis haar 2e divisiedebuut te laten maken. (16-25)
In de 4e set probeerde DeVoKo het nog wel, maar bleven wij telkens aan de goede kant van de score. Onze pass was vrijwel de hele wedstrijd goed verzorgd, vooral doordat onze libero Elke Mulder een prima wedstrijd speelde en aanvallend hadden we in Channah Hilhorst een speelster in bloedvorm die uit alle posities vrijwel altijd het positieve eindpunt van de rally was. (21-25)
Eindstand Timax/DeVoko D1 – Apollo D2: 1-3. Het was een mooie middag.
gh @ VoV, verslag van Thijs Prins, trainer/coach Apollo D2. Foto Jan van den Noort